κράσπεδον

English (LSJ)

τό, A edge, border, skirt, especially of cloth, Theoc.2.53; of the fringe or tassel worn by Jews, Ev.Matt.9.20: mostly in plural, ἄκροισι λαίφους κρασπέδοις (v. ἄκρος 1.2b) E.Med.524; κράσπεδα στεμμάτων Ar. V.475, cf. Diph.43.30; χρυσᾶ κ. Chamael. ap. Ath.9.374a, Chrysipp.Stoic.3.36, 37. 2 metaph., mostly in plural, skirts or edge of a country, S.Fr.602, E.Fr.381; of a mountain, X.HG4.6.8; πρὸς κρασπέδοισι στρατοπέδου on the skirts of the army, E.Supp.661; τοὺς πελταστὰς ἐπὶ τὰ κ. ἑκατέρωθεν καθίστασθαι X.HG3.2.16: also in sg., Τιμολέοντα ὥσπερ ἐκ κ. τινὸς λεπτοῦ τῆς πολίχνης τῇ Σικελίᾳ προσηρτημένον Plu. Tim.11; κ. αἰγιαλοῦ AP7.78 (Dionys. Cyzic.). 3 Medic., affection of the uvula, fimbria, Aret.SA1.8.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
1 bordure, frange d'un vêtement, particul. frange inférieure;
2 crête d'une montagne;
3 aile d'une armée.
Étymologie: κράς, πέδον.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κράσπεδον -ου, τό [κάρα, πέδον] rand, zoom, (van kleding), meestal plur.; kwast, franje. NT. overdr., meestal plur., uiteinde, grens (van een gebied); milit. flanken, vleugels (van een leger):. ἐπὶ τὰ κράσπεδα... καθίστασθαι zich op de flanken opstellen Xen. Hell. 3.2.16.

Russian (Dvoretsky)

κράσπεδον: τό преимущ. pl.
1 край, кайма (λαίφους Eur.; στεμμάτων Arph.; ἱματίου NT; αἰγιαλοῦ Anth.);
2 склон (τῶν ὀρῶν Xen.);
3 фланг (στρατοπέδου Eur.).

Spanish

borla

English (Strong)

of uncertain derivation; a margin, i.e. (specially), a fringe or tassel: border, hem.

English (Thayer)

κρασπέδου, τό, in classical Greek the extremity or prominent part. of a thing, edge, skirt, margin; the fringe of a garment; in the N. T. for Hebrew צִיצִית, i. e. a little appendage hanging down from the edge of the mantle or cloak, made of twisted wool; a tassel, tuft: Winer s RWB under the word Saum; (B. D. under the phrase, Hem of Garment>; Edersheim, Jesus the Messiah, 1:624; especially Ginsburg in Alex.'s Kitto under the word Fringes).

Greek Monotonic

κράσπεδον: τό, άκρη, όριο, κράσπεδο ή παρυφή κάποιου πράγματος, στρίφωμα, ιδίως, λέγεται για ρούχο, σε Θεόκρ.· κυρίως στον πληθ., σε Ευρ., Αριστοφ.· μεταφ., επίσης στον πληθ. οι παρυφές βουνού, σε Ξεν.· πρὸς κρασπέδοισι στρατοπέδου, στα άκρα του στρατοπέδου, σε Ευρ.

Greek (Liddell-Scott)

κράσπεδον: τό, ἡ ἄκρα, τὸ περιθώριον, τὸ ἀκρότατον μέρος πράγματός τινος, ἰδίως ὑφάσματος ἢ ἐνδύματος, Θεόκρ. 2. 53, Χαμαιλέων παρ’ Ἀθην. 374Α, πρβλ. 159D· ἀλλὰ κατὰ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ πληθ., ἄκροισι λαίφους κρασπέδοις (ἴδε ἐν λέξ. ἄκρος) Εὐρ. Μήδ. 524· κράσπεδα στεμμάτων Ἀριστοφ. Σφ. 475· ― μεταφορ., ὡσαύτως ἐν τῷ πληθ., τὰ ὅρια χώρας τινός, Σοφ. Ἀποσπ. 536, Εὐρ. Ἀποσπ. 382· ἐπὶ ὄρους, Ξεν. Ἑλλ. 4. 6, 8· πρὸς κρασπέδοισι στρατοπέδου, κατὰ τὰ ἄκρα τοῦ στρατοπέδου, Εὐρ. Ἱκέτ. 661· τοὺς πελταστὰς ἐπὶ τὰ κρ. ἑκατέρωθεν καθίστασθαι Ξεν. Ἑλλ. 3. 2, 16.

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
Meaning: edge, border of a cloth, metaph. of a country, a mountain, also of an army = wing of the army (S., E., Ar., X., Theoc., NT).
Derivatives: κρασπεδίτης hindmost person in a chorus (Plu.; oppos. κορυφαῖος) and κρασπεδόομαι be bordered (E.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Old compound of κάρα head in the form κρασ- with faded πέδον plain, bottom, cf. Skt. dru-padá-m wooden post; the 1. member points to an orig. meaning upper border (prop. "head-place"?), s. Risch IF 59, 14 with Leumanns note ibd. n. 3. However, Nussbaum, Head and Horn (1986) 71 is very sceptic; there is no indication whatever that it would contain the word for head. Older lit. in Bq.

Middle Liddell

κράσπεδον, ου, τό,
the edge, border, skirt or hem of a thing, especially of cloth, Theocr.; mostly in plural, Eur., Ar.: —metaph., also in plural, the skirts of a mountain, Xen.; πρὸς κρασπέδοισι στρατοπέδου on the skirts of the army, Eur.

Frisk Etymology German

κράσπεδον: {kráspedon}
Grammar: n.
Meaning: Rand, Saum eines Kleides, übertr. von einem Gelände, einem Gebirge, auch von einem Heere = Flügel des Heeres (S., E., Ar., X., Theok., NT usw.)
Derivative: mit κρασπεδίτης Flügelmann eines Chores (Plu.; Gegensatz κορυφαῖος) und κρασπεδόομαι umsäumt sein (E.).
Etymology: Altes Kompositum von κάρα Kopf in einsilbiger Schwachstufenform κρασ- und verblaßtem πέδον Ebene, Boden, vgl. aind. dru-padá-m Holzpfosten; das Vorderglied läßt auf eine ursprüngliche Bedeutung oberer Rand (eig. "Kopfstelle"?) schließen, s. Risch IF 59, 14 mit Leumanns Bemerkung ebd. A. 3. — Ältere Lit. bei Bq.
Page 2,7-8

Chinese

原文音譯：kr£spedon 克拉士胚端
詞類次數：名詞（5）
原文字根：掛 腳 相當於： （צִיצִת‎）
字義溯源：邊緣，繸子^，邊，鬚邊，繸。法利賽人把衣裳燧子做長了，提醒神注意他們的善行（ 太23:5）。那患十二年血漏的女人，乃是用信心來摸主耶穌的衣裳燧子（ 太9:20,22）
出現次數：總共（5）；太（3）；可（1）；路（1）
譯字彙編：
1） 繸子（5） 太9:20； 太14:36； 太23:5； 可6:56； 路8:44

Mantoulidis Etymological

(=ἄκρη, περιθώριο). Ἀπό τό κράς (κάρα) + πέδον (=ἔδαφος) (πέζα = πόδι, ἡ ἄκρη κάθε πράγματος).

Léxico de magia

τό borla adorno del vestido ἐξάψας κ. τοῦ ἱματίου σου λέγε ata una borla a tu manto y di P VII 371

German (Pape)

τό, das Äußerste an einer Sache, der Saum, Rand, bes. am Kleide; ἄκροισι λαίφους κρασπέδοις Eur. Med. 524; στεμμάτων Ar. Vesp. 476; πορφυρίδα ἠμφιεσμένον ἔχουσαν χρυσᾶ κράσπεδα Ath. IV.159d; Theocr. 2.53 und Sp., wie Plut. adv. Stoic. 21; auch von Bergen, ὑποκαταβαίνοντες ἐς τὰ κράσπεδα τῶν ὀρῶν Xen. Hell. 4.6.8; αἰγιαλοῦ Dionys. 10 (VII.78). – Beim Heere der Flügel; στρατοπέδου Eur. Suppl. 683; τοὺς πελταστὰς ἐπὶ τὰ κράσπεδα ἑκατέρωθεν καθίστασθαι Xen. Hell. 3.2.16. – Die Ableitung ist dunkel. Vgl. κροσσαί.