ὀξίνης: Difference between revisions

From LSJ

δός μοι πᾷ στῶ καὶ τὰν γᾶν κινήσω → give me a place to stand and I will move the earth, give me a place to stand and I'll move the earth, give me the place to stand and I shall move the earth, give me a place to stand and with a lever I will move the whole world, give me a firm spot to stand and I will move the world, give me a lever and a place to stand and I will move the earth, give me a fulcrum and I shall move the world

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b>πρβλ\.<\/b> (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>), (<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>-<i>)((?:(?=\p{Greek})\p{L})+)(<\/i>)\)\]" to "<b>πρβλ.</b> $2$4, $7$9)]")
m (LSJ1 replacement)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=oksinis
|Transliteration C=oksinis
|Beta Code=o)ci/nhs
|Beta Code=o)ci/nhs
|Definition=[ῐ], ου, ὁ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[sharp]], [[sour]], χυμός Plu.2.913b (codd. Wyttenb., [[ὀξὺν]] codd. Bernardak.); [[ὀξίνης]] (''[[sc.]]'' [[οἶνος]]), ὁ, [[sour wine]], <span class="bibl">Hermipp.91</span>, <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span>9.11.1</span>; ὀ. οἶνος <span class="bibl">Hp.<span class="title">Vict.</span>2.52</span> (in pl. [[ὀξίναι]]), <span class="bibl">Thphr.<span class="title">HP</span> 9.20.4</span>, <span class="bibl">Diph.82</span> : distinguished from [[ὄξος]], Plu.2.732b,1047e. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> metaph., [[sour-tempered]], [[tart]], πολίτης <span class="bibl">Ar.<span class="title">Eq.</span>1304</span>; θυμός <span class="bibl">Id.<span class="title">V.</span>1082</span>.—In <span class="title">Gp.</span> 6.4.2 and <span class="bibl">Phryn. <span class="title">PS</span>p.92</span> B., we find [[ὄξινος]] :—also [[ὄξυνος]] [[varia lectio|v.l.]] in <span class="title">Gp.</span> [[l.c.]]</span>
|Definition=[ῐ], ου, ὁ,<br><span class="bld">A</span> [[sharp]], [[sour]], χυμός Plu.2.913b (codd. Wyttenb., [[ὀξὺν]] codd. Bernardak.); [[ὀξίνης]] (''[[sc.]]'' [[οἶνος]]), ὁ, [[sour wine]], Hermipp.91, [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 9.11.1; ὀ. οἶνος Hp.''Vict.''2.52 (in pl. [[ὀξίναι]]), [[Theophrastus|Thphr.]] ''[[Historia Plantarum|HP]]'' 9.20.4, Diph.82: distinguished from [[ὄξος]], Plu.2.732b,1047e.<br><span class="bld">2</span> metaph., [[sour-tempered]], [[tart]], πολίτης [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Knights|Eq.]]''1304; θυμός Id.''V.''1082.—In ''Gp.'' 6.4.2 and Phryn. ''PS''p.92 B., we find [[ὄξινος]]:—also [[ὄξυνος]] [[varia lectio|v.l.]] in ''Gp.'' [[l.c.]]
}}
}}
{{pape
{{pape

Revision as of 10:20, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὀξῐ́νης Medium diacritics: ὀξίνης Low diacritics: οξίνης Capitals: ΟΞΙΝΗΣ
Transliteration A: oxínēs Transliteration B: oxinēs Transliteration C: oksinis Beta Code: o)ci/nhs

English (LSJ)

[ῐ], ου, ὁ,
A sharp, sour, χυμός Plu.2.913b (codd. Wyttenb., ὀξὺν codd. Bernardak.); ὀξίνης (sc. οἶνος), ὁ, sour wine, Hermipp.91, Thphr. HP 9.11.1; ὀ. οἶνος Hp.Vict.2.52 (in pl. ὀξίναι), Thphr. HP 9.20.4, Diph.82: distinguished from ὄξος, Plu.2.732b,1047e.
2 metaph., sour-tempered, tart, πολίτης Ar.Eq.1304; θυμός Id.V.1082.—In Gp. 6.4.2 and Phryn. PSp.92 B., we find ὄξινος:—also ὄξυνος v.l. in Gp. l.c.

German (Pape)

[Seite 351] ὁ, οἶνος, saurer Wein, Krätzer, dem χρηστὸς οἶνος entgeggstzt, Plut. de tranq. anim. 8; und adjectiv., χυμός, herb, als eigenthümlicher Geschmack des unreifen Weines bezeichnet, der nachher in den οἰνώδης übergeht, doch auch den ῥοιαί u. μῆλα beigelegt, Qu. nat. 5, während πικρός von der Olive gilt. – Übertr., θυμός, Ar. Vesp. 1082, u. von Menschen ὁ ὀξ., der Sauertopf, mürrisch, grämlich, Equ. 1301.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
aigre, sur.
Étymologie: ὀξύς.

Russian (Dvoretsky)

ὀξίνης: ου (ῐ) adj. m
1 кислый, терпкий или острый (χυμός Plut.);
2 угрюмый, брюзгливый (θυμός Arph.).
ου ὁ
1 (sc. οἷνος) прокисшее или кислое вино Plut.;
2 (sc. ἀνήρ) брюзга, ворчун Arph.

Greek (Liddell-Scott)

ὀξίνης: [ῐ], -ου, «ξινός», χυμὸς Πλούτ. 2. 913Β· - ὀξίνης (ἐξυπ. οἶνος), ὁ, ξινὸν κρασί, Ἕρμιππ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 11, 1· ὀξ. οἶνος αὐτόθι 9. 20, 4, Δίφιλος ἐν «Φιλαδέλφοις» 2· - διακρίνεται ἀπὸ τοῦ ὄξους, Πλούτ. 2. 732Β, 1047Ε. 2) μεταφορ., ὁ ἔχων δυσάρεστον χαρακτῆρα, δύστροπος, πολίτης Ἀριστοφ. Ἱππ. 1304· θυμὸς ὁ αὐτ. ἐν Σφ. 1082. - Ἐν Γεωπ. 6. 4, 5, ἔχομεν τὸν τύπον ὄξινος.

Greek Monolingual

ὀξίνης, ὁ (Α)
1. ως επίθ., (για κρασί) αυτός που έχει όξινη γεύση, ξινόςὀξίνης οἶνος», Ιπποκρ.)
2. ως ουσ. κρασί με όξινη γεύση, που διακρίνεται από το ξίδι
3. μτφ. κακός χαρακτήρας, δύστροπος, ενοχλητικός, δυσάρεστος («ἄνδρα μοχθηρὸν πολίτην, ὀξίνην ὑπέρβολον», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄξος «ξίδι» + επίθημα -ίνης (πρβλ. ελαφίνης, κεγχρίνης)].

Greek Monotonic

ὀξίνης: [ῐ], -ου, ὁ, οξύς, ξινός, δριμύς, σε Αριστοφ.

Middle Liddell

ὀξῐ́νης, ου, ὁ,
sharp, sour, tart, Ar.