ὀνοματοθεσία
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
ἡ,
A the giving a name, nomenclature, Eust.39.23.
German (Pape)
[Seite 349] ἡ, das Beilegen eines Namens, die Benennung, Eust., vgl. Lob. Phryn. 668.
Greek Monolingual
ὀνοματοθέσια, τὰ (Μ) ονοματοθέτης
εορτασμός της ημέρας κατά την οποία κάποιος πήρε το όνομά του, τα ονομαστήρια τών παιδιών.
Greek Monolingual
η (Μ ὀνοματοθεσία) ονοματοθέτης
καθορισμός ονόματος, ονομασία
νεοελλ.
1. βάπτισμα, απονομή ονόματος
2. καθιέρωση και χρήση ειδικών επιστημονικών και τεχνικών όρων στη γλώσσα («ονοματοθεσία φυτών»)
3. εκκλ. η μικρή ιερή ακολουθία που τελούνταν στον ναό κατά την όγδοη ημέρα από τη γέννηση του παιδιού και που σήμερα τελείται την πρώτη ημέρα στο σπίτι που βρίσκεται το παιδί μετά την ευχή της γέννησης ή και στο ναό κατά την ακολουθία του σαραντισμού ή, το συνηθέστερο, πριν από την τέλεση του μυστηρίου της βάπτισης και μετά την ακολουθία της κατήχησης, αλλ. ονοματοδοσία
4. (λαογρ.) η ονοματοδοσία.
