μικροσκοπικός
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
Greek Monolingual
-ή, -ό
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στο μικροσκόπιο ή αυτός που γίνεται με μικροσκόπιο («μικροσκοπική εξέταση»)
2. αυτός που είναι τόσο μικρός ώστε να είναι ορατός μόνο με το μικροσκόπιο («μικροσκοπικά ζωύφια»
3. πολύ μικρός («μικροσκοπικό ρολόι»)
4. φρ. «αρχή μικροσκοπικής αντιστρεπτότητας» — αρχή σύμφωνα με την οποία στην κατάσταση της ισορροπίας, παρ' όλο που σε μακροσκοπική, δηλ. μετρήσιμη, κλίμακα το σύστημα φαίνεται χρονικά αμετάλβητο, σε μικροσκοπική, δηλ. ατομική ή μοριακή, κλίμακα το σύστημα βρίσκεται σε συνεχή δραστηριότητα
5. το αρσ. ως ουσ. ο μικροσκοπικός
βιολ. όρος που αναφέρεται σε έναν οργανισμό ή σε ένα όργανο που δεν είναι ορατά χωρίς τη χρήση μικροσκοπίου.
επίρρ...
μικροσκοπικώς
με μικροσκοπική εξέταση («εξέτασαν το αίμα του μικροσκοπικώς»).
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. microscopique. Η λ. μαρτυρείται από το 1809 στο Λεξικόν της Γαλλικής Γλώσσης του Γρ. Ζαλίκογλου].
