μειρακιεύομαι
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
English (LSJ)
lit. A play the boy: hence, to be bashful, coquettish, Plu.Ant.10, Luc.DMort.27.9, etc. II attain puberty, ἐς ἡλικίαν μ. Arr.An.4.13.1.
German (Pape)
[Seite 116] sich wie ein Knabe, muthwillig, kindisch betragen; Ath. XIII, 585 d; Strat. 77 (XII, 238); Plut. Ant. 10; Luc. D. Mort. 27, 9 u. a. Sp.; auch v. l. μειρακεύομαι.
Greek (Liddell-Scott)
μειρᾰκιεύομαι: φέρομαι ὡς μειράκιον, «παιδιαρίζω», ἀποθετ., Λατ. adolescenturire, Πλουτ. Ἀντών. 10, Λουκ. Νεκρ. Διάλογ. 27. 9. κτλ.
French (Bailly abrégé)
se conduire en jeune homme, être pétulant.
Étymologie: μεῖραξ.
Greek Monolingual
μειρακιεύομαι και μειρακεύομαι (Α) μειράκιον
1. συμπεριφέρομαι σαν παιδί, είμαι ντροπαλός ή ναζιάρης, παιδιαρίζω («οὐ μὴν ἀλλὰ κἀκείνην ἐπειρᾱτο προοπαίζων καὶ μειρακιευόμενος ἱλαρωτέραν ποιεῑν ὁ Ἀντώνιος», Πλούτ.)
2. γίνομαι έφηβος, μεταβαίνω στην εφηβική ηλικία.
Greek Monotonic
μειρᾰκιεύομαι: αποθ., παριστάνω τον νεαρό, σε Πλούτ., Λουκ.
Russian (Dvoretsky)
μειρᾰκιεύομαι: ребячиться, резвиться Plut., Luc., Anth.
Middle Liddell
Dep. to play the boy, Plut., Luc.
