Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

amoveo

From LSJ
Revision as of 06:29, 14 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (D_1)

Latin > English (Lewis & Short)

ā-mŏvĕo: mōvi, mōtum, 2, v. a.,
I to remove from, to put or take away, to withdraw (esp. with effort or trouble; syn.: dimoveo, abduco, averto, arceo, repello): proprie amovetur saxum de loco, Don. ad Ter. Ad. 4, 2, 14; cf.: amoveamus lapidem de ore putei, Vulg. Gen. 29, 8; v. amolior.
I In gen. (class.): me exinde amovit loco. Plaut. Truc. 1, 1, 64: Ubi erit empta, ut aliquo ex urbe (eam) amoveas, id. Ep. 2, 2, 94: testem hanc quom abs te amoveris, Ter. Hec. 4, 4, 72: Age, tamen ego hunc amovebo, id. Ad. 4, 2, 14: illum ex istis locis amove, Cic. Att. 1, 12: juvenes amoverunt eum, Vulg. Act. 5, 6: lex Porcia virgas ab omnium civium corpore amovit, Cic. Rab. Perd. 4, 12: Ille est amotus, Plaut. Bacch. 4, 8, 64: amoto custode, Prop. 1, 11, 15: amotis longius ceteris, Curt. 7, 1: alia amovimus ab hostium oculis, Liv. 5, 51: imagines ex bibliothecis amovere, Suet. Calig. 34; id. Caes. 68; id. Ner. 47.—Hence: se amovere, to retire, withdraw: te hinc amove, off with you! Ter. Phorm. 3, 3, 33: e coetu se amovissent, Liv. 3, 38: qui memet finibus umquam amōrim Ausoniae, Sil. 17, 224: statuit repente recedere seque e medio quam longissime amovere, Suet. Tib. 10.—Trop. of abstract ideas, to put away, cast off, etc.: segnitiem amove, Plaut. As. 2, 1, 6: suspitionem ab aliquo, id. Trin. 3, 3, 54: socordiamque ex pectore, id. Ps. 1, 2, 11; so, crapulam, id. ib. 5, 1, 35: amoto metu, Ter. And. 1, 2, 10: qui istum amorem ex animo amoveas, id. ib. 2, 1, 7: opinionem, id. ib. 3, 2, 30: misericordiam, Vulg. 2 Macc. 6, 16: amove malitiam a carne, ib. Eccl. 11, 10: bellum, Liv. 5, 35: amoto quaeramus seria ludo, jesting aside, Hor. S. 1, 1, 27 al.—Poet., of time, to take with itself: quaecumque vetustate amovet aetas, * Lucr. 1, 225.—
II Esp.
   A In and after the Aug. per., to take away by stealth, to steal (euphemist. for furari, furtum facere): boves Per dolum amotas, Hor. C. 1, 10, 10: si filia familiares res amoverit, Dig. 25, 2, 3: aliquid ex heredidate, ib. 29, 2, 70 al.—
   B In post-Aug. prose (perh. only in Tac.), to banish: amotus Cercinam quattuordecim annis exilium toleravit, Tac. A. 1, 53: in insulam, id. ib. 4, 31: Cretam, id. ib. 4, 21: aemulationis suspectos per nomen obsidum amovere, id. ib. 13, 9; 14, 57.

Latin > French (Gaffiot 2016)

āmŏvĕō,¹⁰ mōvī, mōtum, ēre, tr.,
1 éloigner, détourner, écarter : aliquem ex loco Cic. Att. 1, 12, 2 ; ab urbe Liv. 5, 32, 7, éloigner qqn d’un endroit, de la ville ; Porcia lex virgas ab omnium civium Romanorum corpore amovit Cic. Rab. perd. 12, la loi Porcia a écarté les verges de la personne d’un citoyen romain (a interdit d’appliquer les verges à...); sacra amovimus ab hostium oculis Liv. 5, 51, 9, nous avons dérobé aux yeux des ennemis les objets sacrés