ἁμαρτωλός

English (LSJ)

όν, A erroneous, ἁμαρτωλότερον Arist.EN1109a33; erring, ἐν πᾶσιν Plu. 2.25c. 2 of bad character, δοῦλοι Phld.Ir.p.73 W.: c. gen., sinning against, θεῶν Michel 547.31 (Telmessus):—ἁμαρτωλὴ γέρων, barbarism in Ar.Th.1111. Adv. -ῶς Eup.24D. II Subst. ἁμαρτωλός, ὁ, sinner, LXX Ge.13.13, al., Ev.Luc.18.13, al.

German (Pape)

[Seite 117] sündhaft, sündig, LXX; N. T., ὁ, der Sünder.

Greek (Liddell-Scott)

ἁμαρτωλός: -όν, πλανώμενος, ἡμαρτημένος· ἁμαρτωλότερον, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 2. 9, 4. 2) ἁμαρτωλός, ὁ σκληρυνθεὶς ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ, Πλούτ. 2. 25C: ― ἁμαρτωλὴ γέρων, βαρβαρισμὸς ἐν Ἀριστοφ. Θεσμ. 1111. ΙΙ. ὡς οὐσιαστ. ἁμαρτωλός, ὁ, κοινὸν παρὰ τοῖς Ἑβδ., Κ. Δ. καὶ Ἐκκλ.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
1 qui fait fausse route, qui se trompe;
2 qui est en faute, coupable, pécheur.
Étymologie: ἁμαρτάνω.

Spanish (DGE)

-όν
• Grafía: graf. ἁμαρτουλός SB 2266.19 (VI a.C.), ἁμμαρτωλός MAMA 3.370 (Cólico)
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [ἁμαρτωλὴ γέρων barbarismo, Ar.Th.1111]
I desatinado, equivocado, errado de cosas τῶν γὰρ ἄκρων τὸ μὲν ἐστιν ἁμαρτωλότερον τὸ δ' ἦττον pues de los dos extremos, el uno induce más a error, el otro, menos Arist.EN 1109^a34, de pers. ἐν πᾶσιν Plu.2.25c.
II de pers.
1 que comete faltas, que ofende, faltón, truhán γέρων Ar.Th.1111, δοῦλος Phld.Ir.p.73, cf. Hsch.
2 pecador ἄνθρωπος LXX Si.11.32, ἄνδρες LXX Si.15.7, ἀνήρ LXX Si.15.12, ἡ ἁμαρτία Ep.Rom.7.13, op. δίκαιος Eu.Matt.9.13, γυνή Eu.Luc.7.37, 39, cf. IG 2².3283.16 (I a.C.), MAMA 3.452 (Córico), ψυχαὶ Clem.Al.Strom.7.6.34, Origenes Io.28.15, τὸν πάντων ἁμαρτωλότερον de San Pablo, Chrys.M.62.522
•c. gen. pecador contra θεῶν TAM 1.31 (Telmeso, Licia III a.C.)
•subst. ὁ ἁ. el pecador LXX Ge.13.13, Ps.49.16, 67.3, 74.11, Si.3.27, Psalm.Salom.15.11, To.4.17, MAMA 3.370 (Córico), SB 2266.19 (IV a.C.), Herm.Sim.3.2, de los cristianos considerados pecadores o criminales por los paganos, Iust.Phil.1Apol.24.1, de Cristo considerado pecador por los judíos, Chrys.M.59.422.
III adv. -ῶς truhanescamente, descaradamente Eup.375A.

English (Strong)

from ἁμαρτάνω; sinful, i.e. a sinner: sinful, sinner.

English (Thayer)

(from the form ἁμάρτω, as φειδωλός from φείδομαι), devoted to sin, a (masculine or feminine) sinner. In the N. T. distinctions are so drawn that one is called ἁμαρτωλός who Isaiah,
a. not free from sin. In this sense all men are sinners; as, Romans 5:(8),19; pre-eminently sinful, especially wicked; (α.). universally: ἁμαρτία itself is called ἁμαρτωλός, β.) specifically, of men stained with certain definite vices or crimes, e. g. the tax-gatherers: τελῶναι καί ἁμαρτωλοί, κατ' ἐξοχήν (Sept., as the equivalent of חֹטֵא and רָשָׁע, and in the O. T. Apocrypha; very seldom in Greek writings, as Aristotle, eth. Nic. 2,9, p. 1109,33; Plutarch, de audiend. poët. 7, p. 25c.)

Greek Monolingual

-ή, -ό (AM ἁμαρτωλός, -όν)
1. αυτός που παραβαίνει τον ηθικό νόμο, τις θείες εντολές, που διαπράττει αμάρτημα ή αδίκημα
2. (το αρσ. και το θηλ. ως ουσ.) με την ίδια σημασία
νεοελλ.
1. αυτός που ρέπει προς την αμαρτία
2. το θηλ. ως ουσ. η αμαρτωλή
ανήθικη γυναίκα, πόρνη
αρχ.
αυτός που σφάλλει, που γελιέται.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουσ. ἁμαρτωλή, υποχωρητικά].

Greek Monotonic

ἁμαρτωλός: -όν, αμαρτωλός, πλανώμενος· ως ουσ., αμαρτωλός, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

ἁμαρτωλός: (f ἁμαρτωλή вм. m - в речи скифа у Arph.)
1) ошибочный, неправильный Arst., Plut.;
2) преступный Arph.;
3) грешный, греховный NT.
II ὁ грешник NT.

Middle Liddell

sinful:— as substantive a sinner, NTest.

Chinese

原文音譯：¡martwlÒj 哈馬而拖羅士
詞類次數：形容詞（47）
原文字根：不-印證（者） 相當於： （בְּלִיַּעַל‎） （רָשָׁע‎）
字義溯源：有罪的，充滿罪惡的，罪人，罪惡，不信的；源自（ἁμαρτάνω）*=未中目標，失誤）。四福音書記載許多主耶穌尋找並親近罪人的事，他有如罪人的朋友，以致引起當時的宗教人士（文士，法利賽人等）異常的不滿，於是主耶穌明白的告訴他們說，我來不是召義人，乃是召‘罪人’悔改（ 路5:32）。
同義字：1） （ἁμαρτωλός）有罪的 2） （ὀφειλέτης）欠債者，違犯者 3） （χρεοφειλέτης / χρεωφειλέτης）債務人
出現次數：總共（47）；太（5）；可（6）；路（18）；約（4）；羅（4）；加（2）；提前（2）；來（2）；雅（2）；彼前（1）；猶（1）
譯字彙編：
1） 罪人（29） 太9:10； 太9:11； 太9:13； 可2:15； 可2:16； 可2:16； 可2:17； 可14:41； 路5:30； 路5:32； 路6:32； 路6:33； 路6:34； 路6:34； 路15:1； 路15:2； 路15:7； 路15:10； 路18:13； 約9:31； 羅3:7； 羅5:8； 羅5:19； 加2:15； 加2:17； 提前1:15； 來7:26； 來12:3； 猶1:15；
2） 罪（4） 路5:8； 路13:2； 路19:7； 路24:7；
3） 一個罪人（3） 路7:39； 約9:24； 約9:25；
4） 罪人的（3） 太11:19； 太26:45； 路7:34；
5） 罪惡（2） 可8:38； 羅7:13；
6） 將一個罪人（1） 雅5:20；
7） 有罪的人們（1） 雅4:8；
8） 犯罪的人（1） 彼前4:18；
9） 一個罪（1） 約9:16；
10） 個罪人（1） 路7:37；
11） 犯罪的（1） 提前1:9