δίαιμος
Πονηρός ἐστι πᾶς ἀχάριστος ἄνθρωπος → Ingratus omnis homo non est, quin sit malus → Ein jeder Mensch, der Dankbarkeit nicht kennt, ist schlecht
English (LSJ)
δίαιμον, bloody, Hp.Dent.17; ὄνυξ E.Hec.656 (lyr.); δίαιμον ἀναπτύειν spit blood, Plu.Arat.52, cf. Plb.8.12.5; δίαιμα ἐκκρινόμενα Antyll. ap. Aët.9.40.
Spanish (DGE)
-ον
lleno de sangre, ensangrentado ὄνυξ E.Hec.656
•sanguinolento de las heces, Hp.Dent.17, τὰ δὲ ἐκκρινόμενα Antyll. en Aët.9.40, τι τῶν ... πτυσμάτων Plb.8.12.5, de la orina, Gal.19.594, cf. 607, βρέγμα POsl.96.7 (III d.C.), cf. Erot.14.20, Fr.4, Hippiatr.Lugd.179
•como pred. ἀναπτύσας δίαιμον escupiendo sangre Plu.Arat.52.
German (Pape)
[Seite 579] blutig; ὄνυξ Eur. Hec. 656; eigtl. = mit Blut vermischt; πτύσμα Pol. 8, 14; Medic.; δίαιμον ἀναπτύειν, Blut auswerfen, Plut. Arat. 52.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
inondé de sang ; δίαιμον ἀναπτύειν PLUT cracher du sang.
Étymologie: διά, αἷμα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δίαιμος -ον [διά, αἷμα] bloederig.
Russian (Dvoretsky)
δίαιμος: весь в крови, кровавый (ὄνυξ Eur.; πτύσμα Polyb.): δίαιμον ἀναπτύειν Plut. харкать кровью.
Greek Monolingual
δίαιμος, -ον (Α)
1. αυτός που περιέχει αίμα
2. φρ. «δίαιμον ἀναπτύειν» — φτύνει αίμα, κάνει αιμόπτυση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δι(α) + -αιμος < αίμα (πρβλ. άναιμος, σύναιμος)].
Greek Monotonic
δίαιμος: -ον (αἷμα), κηλιδωμένος με αίμα, ματωμένος, σε Ευρ.· δίαιμον ἀναπτύειν, το να φτύνει κάποιος αίμα, αιμόπτυση, σε Πλούτ.
Greek (Liddell-Scott)
δίαιμος: -ον, μὲ τὸ αἷμα κηλιδωμένος, Ἱππ. 267. 40· ὄνυξ Εὐρ. Ἑκ. 656· δίαιμον ἀναπτύειν, πτύω αἷμα, Πλούτ. Ἀράτ. 52, πρβλ. Πολύβ. 8. 14, 5.
Middle Liddell
δί-αιμος, ον αἷμα
blood-stained, Eur.; δίαιμον ἀναπτύειν to spit blood, Plut.
Translations
bloody
Ainu: ケムㇱ; Armenian: արյունոտ; Aromanian: sãndzinos; Basque: odoltsu; Belarusian: крывавы, акрываўленны, скрываўлены; Bengali: রক্তাক্ত; Breton: gwadek; Bulgarian: кървав, кървящ, окървавен; Catalan: sagnant; Cebuano: dugoon; Chinese Mandarin: 血污的; Cornish: gosek; Czech: krvavý, zakrvácený, zkrvavený; Danish: blodig; Dutch: bloederig, bebloed; Esperanto: sanga; Faroese: blóðutur, blóðigur, blóðugur; Finnish: verinen; French: sanglant, ensanglanté; Friulian: sanganôs; Galician: sanguento; Georgian: სისხლიანი, გასისხლიანებული; German: blutig; Greek: ματωμένος; Ancient Greek: αἱμαλέος, αἱματηρός, αἱματόεις, αἱματώδης, αἱμηρός, αἱμώδης, αἵμων, καθαιμακτός, κάθαιμος, πολυαίμων; Hebrew: מגואל בדם, עקוב מדם; Hittite: 𒅖𒄩𒉡𒉿𒀭𒍝; Hungarian: véres; Icelandic: blóðugur; Ingrian: verekäs; Irish: fuilteach, flann, fordhearg, fuilí; Old Irish: fuilech; Italian: sanguinante, cruento, insanguinato; Japanese: 血塗れ, 血まみれの; Kapampangan: maraya, madaya; Khmer: ប្រឡាក់ឈាម; Korean: 피투성이의, 핏자국이 있는; Kyrgyz: канга боёлгон, кандуу; Latin: sanguineus, sanguinans, cruentus; Latvian: asiņains; Luxembourgish: bluddeg; Macedonian: кр́вав, кр́вјосан, скр́вавен; Malay: berdarah; Maori: hūtoto; Marathi: रक्तरंजित; Occitan: sagnós; Plautdietsch: bloodrich; Polish: krwawy, zakrwawiony; Portuguese: ensanguentado; Romanian: sângeros; Russian: окровавленный, кровавый; Sardinian: sambenosu; Scots: bluidy; Serbo-Croatian Cyrillic: кр̏вав; Roman: kȑvav; Slovak: krvavý, zakrvavený; Slovene: krvav; Sorbian Lower Sorbian: kšawny, kšawowaty; Southern Altai: канду; Spanish: sangriento, ensangrentado, sanguinolento, cruento, sangrante; Swedish: blodig; Tagalog: madugo; Turkish: kanlı; Ukrainian: закривавлений, кривавий; Vietnamese: máu me; Welsh: gwaedlyd; Yiddish: בלוטיק