περιούσιος

English (LSJ)

περιούσιον,
A having more than enough, wealthy, Hsch.; dub. sens. in PGen.11.17 (iv A. D.).
II especial, peculiar, λαός LXX Ex.19.5,al., Ep.Tit.2.14.

German (Pape)

[Seite 585] vermögend, reich, überflüssig, ausgezeichnet, vorzüglich, Sp.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
élu, choisi;
NT: qui appartient seulement à quelqu'un.
Étymologie: περί, οὐσία.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

περιούσιος -ον [περιουσία] uitverkoren.

Russian (Dvoretsky)

περιούσιος: выдающийся, необыкновенный (λαός NT).

Greek (Liddell-Scott)

περιούσιος: -ον, «πλούσιος. πολὺς» Ἡσύχ. ΙΙ. ἰδιαίτερος, ἐκλεκτός, ἵνα καθαρίσῃ ἑαυτῷ λαὸν περιούσιον Ἐπιστ. πρ. Τιμ. β΄, 14, ἔνθα Ἰω. ὁ Χρυσ. ἑρμηνεύει: «λαὸν ἐξειλεγμένον, οὐδὲν ἔχοντα κοινὸν πρὸς τοὺς λοιπούς».

English (Strong)

from the present participle feminine of a compound of περί and εἰμί; being beyond usual, i.e. special (one's own): peculiar.

English (Thayer)

περιούσιον (from περιων, περιουσα, participle of the verb περίειμι, to be over and above — see ἐπιούσιος; hence, περιουσία, abundance, plenty; riches, wealth, property), that which is one's own, belongs to one's possessions: λαός περιούσιος, a people selected by God from the other nations for his own possession, Clement of Rome, 1 Corinthians 64 [ET]; in the Sept. for סְגֶלָּה עַם (Lightfoot 'Fresh Revision' etc. Appendix ii.)

Greek Monolingual

-ον, ΜΑ
ξεχωριστός, εκλεκτός, αγαπητός («λαὸς περιούσιος ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν», ΠΔ)
αρχ.
αυτός που έχει περιουσία, ευκατάστατος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + -ούσιος (< οὐσία), πρβλ. επιούσιος].

Greek Monotonic

περιούσιος: -ον, αυτός που έχει περισσότερα από αρκετά, πλούσιος· ιδίως, εκλεκτός, σε Καινή Διαθήκη

Middle Liddell

περιούσιος, ον, [from περιουσία
having more than enough: especial, peculiar, NTest.

Chinese

原文音譯：perioÚsioj 胚里-烏西哦士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：周圍-是著 相當於： （סְגֻלָּה‎）
字義溯源：超過通常的，特殊的，特作，自己的，揀選的，所選的財寶，貴重的財產；由（περί / περαιτέρω）=周圍，關於）與（εἰμί）*=是）組成；其中 （περί / περαιτέρω）出自（πέραν）=那邊），而 （πέραν）出自（πειράω）X*=穿過）
出現次數：總共（1）；多（1）
譯字彙編：
1） 特作（1） 多2:14