ἀγαλλιάω
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον → For God so loved the world that he gave his only begotten Son that whosoever believeth in him should not perish but have everlasting life (John 3:16)
English (LSJ)
late form of ἀγάλλομαι,
A rejoice exceedingly, Apoc.19.7 (v.l. ἀγαλλιώμεθα) ; ἠγαλλίᾱσα Ev.Luc.1.47, cf. POxy.1592.4 (iii/iv A.D.):—more common as Dep. ἀγαλλιάομαι, LXX Is.12.6, al.: fut. -άσομαι Ps.5.11: aor. ἠγαλλιᾱσάμην Ps.15(16).2, Ev.Jo.8.56; ἠγαλλιάσθην ib.5.35.—This family of words seems also to have been used in malam partem, ἀγαλλιάζει· λοιδορεῖται, ἀγάλλιος· λοίδορος, ἀγαλμός· λοιδορία, Hsch., cf. EM7.8.
German (Pape)
[Seite 7] (ἀγάλλω), sich freuen, jauchzen, Luc. 1, 47; LXX. – Häufiger im med., N. T., neben χαίρειν Matth. 5, 12; aor. ἠγαλλιάσατο Act. 16, 34; ἀγαλλιαθῆναι Ioh. 5, 35.
Greek (Liddell-Scott)
ἀγαλλιάω: μεταγεν. τύπος τοῦ ἀγάλλομαι - χαίρω καθ’ ὑπερβολήν. Ἀποκάλ. ιθ΄, 7, (ἄλλη γραφ. ἀγγαλλιώμεθα): ἠγαλλίᾱσα, Εὐαγ. Λουκ. α΄, 47: - συνηθέστερον ὡς ἀποθ. ἀγαλλιάομαι ἢ ἀγαλλιάζομαι, Π. Δ.: μέλλ. -άσομαι αὐτ.: ἀόρ. ἠγαλλιᾱσάμην, Ψαλμ. ιε΄, 9, Εὐαγ. Ἰω. η΄, 56. Ὡσαύτως ἠγαλλιάσθην, Εὐαγ. Ἰω. ε΄, 35. - Ἀλλὰ καὶ αὕτη τῶν λέξεων ἡ οἰκογένεια φαίνεται ὅτι ἦτο ἐν χρήσει καὶ ἐπὶ κακῷ, ἀγαλλιάζει, λοιδορεῖται· ἀγαλμός, λοιδορία· ἀγάλλιος, λοίδορος, Ἡσύχ. πρβλ. Ἐτυμ. Μ. 7, 8· ἔν τινι, ἐπί τινι.
Spanish (DGE)
gener. en v. med. regocijarse, exultar c. el culto ἡ καρδία μου καὶ ἡ σάρξ μου ἠγαλλιάσαντο ἐπὶ θεόν LXX Ps.83.3, ἀγαλλιάσθωσαν ἐνώπιον τοῦ θεοῦ LXX Ps.67.4, ἡ δὲ ψυχή μου ἀγαλλιάσεται ἐπὶ τῷ κυρίῳ LXX Ps.34.9, en el júbilo mesiánico ἀγαλλιᾷ ἡ καρδία μου ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου LXX Ps.12.6, cf. Ign.Magn.1.1
•ἠγαλλιάσατο ἡ γλῶσσά μου LXX Ps.15.9, Act.Ap.2.26, cf. LXX Ps.50.16, ἠγαλλιάσαντο αἱ θυγατέρες τῆς Ἰουδαίας LXX Ps.96.8, cf. 47.12, χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε Eu.Matt.5.12
•c. personificaciones ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ LXX Pa.1.16.31, Ps.95.11, 96.1, Is.49.13, cf. Gr.Nyss.Res.319.22, τὰ ξύλα LXX Ps.95.12, ἔρημος LXX Is.35.1
•c. ac. ἀ. τὴν δικαιοσύνην LXX Ps.50.16, 1Ep.Clem.18.15, (τὸν βασιλέα) LXX To.13.9BA
•por la inspiración profética ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ Πνεύματι τῷ Ἁγίῳ καὶ εἶπεν Eu.Luc.10.21
•tb. en v. act. regocijarse χαίρωμεν καὶ ἀγαλλιῶμεν Apoc.19.7, cf. Eu.Luc.1.47, POxy.1592.4 (III/IV d.C.), Chrys.M.63.230.
English (Abbott-Smith)
† ἀγαλλιάω, -ῶ, Hellenistic form of cl. ἀγάλλω, to glorify, mid. -ομαι, to exult in; [in LXX (most freq. in Pss.) chiefly for גיל, רנן pi.;]
to exult, rejoice greatly: seq. ἐπί, c. dat., Lk 1:47; c. dat. mod., I Pe 1:8, Re 19:7. Mid., with same sense: Mt 5:12, Lk 10:21, Ac 2:26, 16:34, I Pe 4:13; seq. ἵνα, Jo 8:56; ἐν, Jo 5:35 (1 aor. pass. perh. as mid.; but v. Mozley, Psalter, 5), I Pe 1:6 (Cremer, 590). †
English (Strong)
from agan (much) and ἅλλομαι; properly, to jump for joy, i.e. exult: be (exceeding) glad, with exceeding joy, rejoice (greatly).
Greek Monotonic
ἀγαλλιάω: μεταγεν. τύπος του ἀγάλλομαι, χαίρομαι, αγαλλιάζω υπέρμετρα, σε Καινή Διαθήκη· αόρ. αʹ ἠγαλλίᾱσα, στον ίδ.· επίσης ως αποθ., ἀγαλλιάομαι ή ἀγαλλιάζομαι, μέλ. ἀγαλλιάσομαι, Μέσ. αόρ. αʹ ἠγαλλιᾱσάμην και Παθ. ἠγαλλιάσθην, σε Καινή Διαθήκη
