ἀδάμαστος

From LSJ
Revision as of 11:35, 9 January 2019 by Spiros (talk | contribs) (1a)

ὁ μὴ πεπλευκὼς οὐδὲν ἑόρακεν κακόν → anyone who hasn't sailed has never seen trouble

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀδάμαστος Medium diacritics: ἀδάμαστος Low diacritics: αδάμαστος Capitals: ΑΔΑΜΑΣΤΟΣ
Transliteration A: adámastos Transliteration B: adamastos Transliteration C: adamastos Beta Code: a)da/mastos

English (LSJ)

ον, (δαμάω)

   A unsubdued, inflexible, of Hades, Il.9.158, cf. Phld.D.1.18: later in the proper sense, untamed, unbroken, πῶλος X.Eq.1.1, cf. Corn.ND20; ἀ. πᾶσιν Timo9.1.

German (Pape)

[Seite 31] ungebändigt, πῶλος Xen. Equ. 1, 1; unerbittlich, Ἀίδης τοι ἀμείλιχος ἠδ' ἀδάμαστος Hom. Iliad. 9, 158 (ἅπαξ εἰρημ.), Nach Elmsl. zu Soph. O. R. 208 ist diese Form in den Trag. überall zu ändern; doch vgl. Eur. Phoen. 640.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδάμαστος: -ον, (δαμάω) ἐπίθ. τοῦ Ἅιδου, ἄκαμπτος, Ἰλ. Ι. 158· παρὰ τοῖς μετέπειτα ἐν τῇ κυριολεκτ. σημασίᾳ, ἄδμητος, μὴ ἡμερωθεὶς ἔτι, ἵππος, Ξεν. Ἱππ. 1. 1.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
indomptable, inflexible.
Étymologie: ἀ, δαμάζω.

English (Autenrieth)

(δαμάζω): not to be prevailed over, i. e. ‘inexorable,’ Ἀίδης, Il. 9.158†.

Spanish (DGE)

-ον

• Prosodia: [ᾰδᾰ-]
I 1no domado, indómito πῶλος X.Eq.1.1, ἵππος LXX Si.30.8, Plu.2.2e, λέων Ps.Dosith.15
de un campo ἀγεώργητος καὶ ἀ. no cultivado ni roturado, PSI 316.13 (IV d.C.).
2 de pers., fig. no sometido, no subyugado por, inocente πονηρίᾳ Clem.Al.Paed.1.5.15.
II 1indomable, inflexible, indoblegable, inexorable del Hades Il.9.158, Phld.D.1.18.24, del carácter de una persona, X.Mem.4.1.3, πάθη LXX 4Ma.15.13, Ἔρως Nonn.D.2.223, de una bacante en trance, Nonn.D.15.77, χρόνος Nonn.Par.Eu.Io.10.18.
2 infrangible, inquebrantable del diamante λίθος Lex.Gr.Naz.α 36
fig. indestructible, inmortal, eterno de los ángeles y las almas, Meth.Res.1.47, de Lázaro νεκρόν Nonn.Par.Eu.Io.11.44.
III adv. -ως de manera inflexible τῶν αἰσθητῶν προνοεῖ Procl.in Ti.2.314.15.

Greek Monotonic

ἀδάμαστος: -ον (δαμάω), επίθ. του Άδη, άκαμπτος, ανένδοτος, ανυποχώρητος, αδιαπραγμάτευτος, σε Ομήρ. Ιλ.· έπειτα χρησιμοποιείται με την κυριολεκτική σημασία, αδάμαστος, αλύγιστος, μη εξημερωμένος· ἵππος, σε Ξεν.

Russian (Dvoretsky)

ἀδάμαστος: (δᾰ)
1) непреклонный, неумолимый (Ἀΐδης Hom.);
2) неукрощенный, необъезженный (πῶλος Xen.; ἵπποι Plut.).

Middle Liddell

δαμάζω
epith. of Hades, inflexible, Il.:—later in the proper sense, untamed, unbroken, ἵππος Xen.