ζώδιο
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
Greek Monolingual
το (AM ζῴδιον και ζωΐδιον, Μ και ζῳδείον)
κάθε ένα από τα δώδεκα ίσα τμήματα του ζωδιακού κύκλου, τα οποία φέρουν ως επί το πλείστον ονόματα ζώων
νεοελλ.
1. μικρό ζώο, ζωάριο
2. η μοίρα, το μοιραίο, το γραφτό κάποιου («γεννήθηκε σε κακό ζώδιο»)
μσν.
1. στοιχειό, ζούδι
2. μικρή ή μεγάλη εικόνα, ζωγραφισμένη ἡ λαξευμένη (α. «κρητῆρα χάλκεον ζῳδίων ἔξωθεν πλήσαντες», Ηρόδ.
β. «ζῴδια πηχῶν ἐκκαίδεκα», Διόδ.)
αρχ.
έργο αγαλματοποιίας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ζω(ο)- (ΙΙ) + κατάλ. υποκορ. -ίδιον (πρβλ. θυρ-ίδιον, χοιρ-ίδιον].
