Βλέπω

Greek (Liddell-Scott)

Βλέπω: ἐντός, θεῶμαι, θεωρῶ, παρατηρῶ μετὰ προσοχῆς, κοινὸν παρὰ ποιηταῖς ἀπὸ τοῦ Ὁμ. καὶ ἐφεξῆς, ἀλλὰ σπάνιον παρ’ Ἀττ. πεζογράφοις (ὡς Ξεν. Κύρ. 5. 1, 15, Πλάτ. Γοργ. 526C)· ἐσορᾶν καλὸς Πίνδ. Ο. 8. 24· ἐλεινὸς εἰσορᾶν Αἰσχύλ. Πρ. 246· ἐς τὴν νῆα Ἡρόδ. 8. 92. ― Ὁ Ὅμ. συχνάκις μεταχειρίζεται τὸ μέσ. ἐπὶ τῆς αὐτῆς σημασίας, εἰσοράασθε ἵππους Ἰλ. Ψ. 495· ἀλλὰ τὸ πλεῖστον κατ’ ἀπαρέμφ., οὗ τε καὶ ὀξύτατον πέλεται φάος εἰσοράασθαι, οὗ ὁ ὀφθαλμὸς εἶναι ὀξυδερκέστατος εἰς τὸ νὰ διακρίνῃ, Ἰλ. Ξ. 345· ὥς τε μοι ἀθάνατος ἰνδάλλεται εἰσοράασθαι, φαίνεταί μοι ὡς ἀθάνατος ὅταν τὸν βλέπω, Ὀδ. Γ. 246· μείζονες εἰσοράασθαι Κ. 396, πρβλ. Ω. 252· οὕτως ἀόρ. εἰσειδόμην Αἰσχύλ. Πρ. 141, 428. β) μετὰ μετοχ., εἰσορῶ τινα στείχοντα Εὐρ. Ἱππ. 51, κτλ.· ἐν Σοφ. Τρ. 394 πρέπει νὰ εἶναι παρενθετικόν, ὡς ἕρποντος, εἰσορᾷς, ἐμοῦ, διότι ἐγώ, βλέπεις, πηγαίνω, ― ἔνθα ὁ Wunder ἀναγινώσκει ὡς ὁρᾷς, ἴδε σημ. Jebb, ὃς παρεδέξατο τὴν διόρθωσιν ταύτην. 2) βλέπω πρός τινα μετὰ θαυμασμοῦ, θεῶμαι θαυμάζων, Λατ. suspicere, πάντες δὲ Θεοὺς ὣς εἰσορόωσιν Ἰλ. Μ. 312· οἳ μίν ῥα Θεὸν ὣς εἰσορόωντες Ὀδ. Η. 71· καὶ ἁπλῶς, ξεῖν’ ἦ ἂρ τί σε μᾶλλον Ἀχαιοὶ εἰσορόωσιν, «προσηνῶς ὁρῶσιν» (Σχόλ.), Υ. 166· ― ἐντεῦθεν, ἀπονέμω σεβασμόν, σέβομαι, ὅστις δὲ πλοῦτον ἢ εὐγένειαν εἰσιδὼν γαμεῖ πονηράν, μῶρός ἐστι Εὐρ. Ἠλ. 1097· μετὰ προθ., ἐς τὴν μαντικὴν ἐσορέοντες Ἡρόδ. 4. 681· εἰσορ. πρός τι, προσβλέπω, θεῶμαί τι μετ’ ἐπιθυμίας, οἰωνοῖς γλυκὺν θησαυρὸν εἰσορῶσι πρὸς χάριν βορᾶς (κατὰ τὸν Jebb δὲν ὑπάρχει λόγος νὰ νομίζωμεν ὅτι τὸ εἰσορᾶν ἐνταῦθα ἐκφράζει τὸ μετ’ ἐπιθυμίας ὁρᾶν) Σοφ. Ἀντ. 30· ― καθόλου, προσβλέπω ἀτενῶς, ἀσκαρδαμυκτί, ἔμαθον δ’... ἐσορᾶν πόντιον ἄλσος Αἰσχύλ. Πέρσ. 109, Εὐρ. Μήδ. 264. 3) βλέπω διὰ τῆς διανοίας, ἐννοῶ, καταλαμβάνω, οὐκ εἰσορᾷς; Σοφ. Ἠλ. 997, Φ. 501, κτλ. 4) ἐπὶ ὠργισμένων Θεῶν, τιμωρῶ, Θεοὶ γὰρ εὖ μὲν ὀψὲ δ’ εἰσορῶσι, ἀντὶ ὀψὲ μὲν εὖ δέ, βραδέως μέν, ἀλλ’ αὐστηρῶς τιμωροῦσι, Σοφ. Ο. Κ. 1536, πρβλ. 1370. 5) ἀκολουθούμενον ὑπὸ τοῦ μή, ὡς τὰ ἁπλᾶ ῥήματα ὁρῶ, βλέπω, ἀλλ’ εἰσόρα μὴ σκῆψιν οὐκ οὖσαν τίθης, ἀλλὰ κύτταξε μήπως ἡ πρόφασίς σου εἶναι ἀνύπαρκτος, ὁ αὐτ. Ἠλ. 584.
μέλλ. βλέψομαι, Δημ. 799.21, βλέψω Χρησμ. Σιβ. 8. 207, Ἑβδ., κτλ.: ἀόρ. ἔβλεψα: πρκμ. βέβλεφα (ἀπο-) Ἀντίπ. παρὰ Στοβ. 428. 10. ― Παθ. ἐόρ. ἐβλέφθην (προσ-) Πλούτ. 2. 680F: πρκμ. βέβλεμμαι Ἀθήν. 409C: ― ὀλίγον ἐν χρήσει παρὰ τοῖς δοκίμοις, εἰμὴ κατ᾿ ἐνεστ. καὶ ἀόρ. ἐνεργ.· ἐν συνθέσ. ὅμως ὁ μέλλ. -βλέψομαι δὲν εἶναι σπάνιος (πρβλ. ἀνα-, ἀντι-, ἀπο-, δια-, περι-, προσ-, ὑπο-βλέπω)· τὸ μέσ. (πλὴν τοῦ μέλλ.) καὶ τὸ παθ. εὕρηνται μόνον παρὰ τοῖς μεταγεν. συγγραφεῦσι. Βλέπω, κυττάζω, ἔχω τὴν δύναμιν τοῦ βλέπειν, ἀντίθ. τῷ τυφλός εἰμι, Σοφ. Ο. Τ. 302, 348, Ο. Κ. 73, Ἀριστοφ. Πλούτ. 15, κτλ.· βλέποντες ἔβλεπον μάτην Αἰσχύλ. Πρ. 447· βλέποντας ἐν ἀλαωτάτοις Ἄλεξ. ἐν Τραυμ. 2 (ἴδε Meineke 5. 91)· μὴ βλέπῃ ὁ μάντις, μὴ τύχῃ καὶ βλέπει παραπολὺ καθαρά, Σοφ. Ο. Τ. 747· ὁ βλέπων, ὁ προφήτης, κατὰ λέξιν ἀπόδοσις τοῦ Ἑβραϊκοῦ παρὰ τοῖς Ἑβδ. (3. Βασιλ. θ', 9). ΙΙ. κυττάζω, βλέφ᾿ ὧδε Σοφ. Τρ. 402· ἐπὶ ἐμοὶ ὁ αὐτ. Αἴ. 345· εἴς τι Αἰσχύλ. Πέρσ. 802· ἐπί τι Θουκ. 7. 71· εἴς τινα Δημ. 320. 3, κτλ.· ὡσαύτως, πῶς βλέπων; μὲ τί πρόσωπον; Σοφ. Φ.110· ὄμμασιν ποίοις βλ.; ὁ αὐτ. Ο. Τ. 1371· ― μετ᾿ ἐπίρρ., φιλοφρόνως, ἐχθρῶς βλ. πρός τινα Ξεν. Ἀπομνημ. 3.10, 4, κτλ.· ― συχν. ἀκολουθούμενον ὑπὸ ὀνόματος κατ᾿ αἰτιατ., φόβον βλ., ὢν φοβερός. ἔχων ὄψιν φοβεράν, βλέμμα φοβερόν, Θυιὰς ὣς φόβον βλέπων Αἰσχύλ. Θηβ. 498 (οὕτως, Ἄρη δεδορκότων αὐτόθι 53)· καὶ παρὰ Κωμικοῖς, ἔβλεψε νᾶπυ, εἶχε βλέμμα ὡς τὸ σίναπι, δριμύ, φλογερόν, Ἀριστοφ. Ἱππ. 631· ἀνδρεῖον… καὶ βλέποντ᾿ ὀρίγανον ὁ αὐτ. Βατρ. 602· βλεπόντων κάρδαμα ὁ αὐτ. Σφ. 455· πυρρίχην βλέπων, φαινόμενος ὡς πολεμικὸς χορός, ὁ αὐτ. Ὄρν. 1169 αἰκιαν βλέπων, φαινόμενος ὥς τις προσβεβλημένος, αὐτόθι 1671· σκύτη βλ. ἐπὶ δούλου, Εὔπολ. Χρύσ. γέν. 12· βλ. ἀπιστίαν ὁ αὐτ. ἐν Ἀδήλ. 22· ὡσαύτως ἀκολουθοῦντος ἐπιθ., γλισχρόν βλ. Εὒφρων. Συνεφ.1.16· ἀκολουθοῦντος ἀπαρεμφ., ὀρχεῖσθαι μόνον βλ. Ἀλεξ. Ἰσοστ. 2· μετοχ. οὐδετέρου, τί πεφροντικὸς βλέπεις; Εὐρ. Ἀλκ. 773· πρβλ. Λοβ. Φρύν. 119. 2) ἀποβλέπω εἴς τινα παρ᾿ οὑ ἀναμένεται βοήθεια, εἰς θεοὺς Σοφ. Ἀντ. 923· οὐκέτ᾿ ἐστὶν εἰς ὅ,τι βλέπω ὁ αὐτ. Αἴ. 314· εἴς σε δὴ βλέπω, ὅπως…, ἐπ᾿ ἐλπίδι ὅτι…, ὁ αὐτ. Ἠλ. 954· ― ὡσαύτως, ἀποβλέπω, τείνω εἴς τι, ἡ πολιτεία βλ. εἰς πλοῦτον Ἀριστ. Πολ. 4. 7, 4· ἐπὶ διευθύνσεως, οἰκία πρὸς μεσημβρίαν βλέπουσα, spectans ad..., Ξεν. Ἀπομν. 3. 8, 9· οὕτω, κάτω γὰρ οἱ ὀδόντες βλέπουσι Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 2. 5· τὸ οὖθαρ βλ. κάτω αὐτόθι 3. 21, 6. 3) βλέπω μετὰ πόθου, προθύμως περιμένω, μετ᾿ ἀπαρεμφ., Ἀριστοφ. Ἀχ. 376, Σφηξ. 847. 4) βλέπω πρός τι πρᾶγμα, προσέχω, προφυλάττομαι, ἀπό τινος Εὐαγγ. κ. Μᾶρκ. η', 15· τι Ἐπιστ. π. Φιλιππ. 3. 2· μετ᾿ αἰτ. προσ. βλ. ἑαυτοὺς Εὐάγγ. κ. Μᾶρκ. ιγ', 9· βλ. ἵνα… 1 Ἐπιστ. π. Κορινθ. ις', 10· βλ. μή... 2 Ἐπιστ. Ἰωάν. η'. ΙΙΙ. μεταβ., βλέπω, θεωρῶ, μ. αἰτ., Τραγ., κτλ.· ἐξ ἑαυτοῦ βλεπόμενον, αὐτόδηλον, αὐταπόδεικτον, Σέξτ. Ἐμπ. Μ.1.184. 2) βλ. φάος, φῶς Ἡλίου, βλέπω τὸ φῶς τῆς ἡμέρας, ζῶ, Αἰσχύλ. Πέρσ. 261. 299, Εὐρ. Ἑλ. 60· οὕτω, βλέποντα νῦν μὲν ὄρθ᾿, ἔπειτα δὲ σκότον (δηλ. ὄντα τυφλὸν) Σοφ. Ο. Τ. 419· ― ἐντεῦθεν ἄνευ τοῦ φάος, εἶμαι ἐν τῇ ζωῇ, ζῶ Αἰσχύλ. Ἀγ. 677, κτλ.· βλέποντα κἀμπνέοντα Σοφ. Φ. 883, πρβλ. 1349, Αἴ. 962· καὶ ἐπὶ πραγμάτων, ἀληθῆ καὶ βλέποντα, πράγματι ὑπάρχοντα, Αἰσχύλ. Χο. 844. 3) βλέπω πρός τι ἢ διά τι, βλ. καὶ ζητεῖν τι Πλάτ. Χαρμ. 172C. ― (τὸ παράγωγον βλέφαρα ἀπαντᾷ παρ' Ὁμήρῳ ἀλλ' οὐχὶ αὐτὸ τὸ βλέπω).