θρυλίσσω
τί δ' ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ τε τιλθῇ, ἕξει τινὰ γνώμην λέγειν τὸ μὴ εὐρύπρωκτος εἶναι; → What if he should have a radish shoved up his ass because he trusted you and then have hot ashes rip off his hair? What argument will he be able to offer to prevent himself from having a gaping-anus | but suppose he trusts in your advice and gets a radish rammed right up his arse, and his pubic hairs are burned with red-hot cinders. Will he have some reasoned argument to demonstrate he's not a loose-arsed bugger
English (LSJ)
A crush, shiver, smash, θρυλίξας Lyc.487:—Pass., θρυλίχθη δὲ μέτωπον Il.23.396.
Greek (Liddell-Scott)
θρῡλίσσω: (κοινῶς θρυλλ-), θραύω, συντρίβω, θρυλίξας Λυκόφρ. 487. - Παθ., θρυλίχθη δὲ μέτωπον Ἰλ. Ψ. 396.
French (Bailly abrégé)
1 mettre en pièces, concasser, briser ; anéantir;
2 frissonner, grelotter.
Étymologie: DELG à rapprocher de θραύω.
Greek Monolingual
θρυλίσσω (Α)
συντρίβω, τσακίζω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. θρυλίσσω απαντά άπαξ μόνο στην ομηρική φρ. θρυλίχθη δε μέτωπον (Ιλ. Ψ 396). Εικάζεται ότι πρόκειται για παράγωγο ενός αμάρτ. θρύλος, το οποίο ανάγεται σε ΙE dhrus-lo- και συνδέεται με ουαλ. dryll «τεμάχιο». Από την ίδια ρίζα προήλθαν και τα γοτθ. driusan «καταπίπτω, θρυμματίζομαι», λεττ. druska «τεμάχιο». Επίσης έχει συνδεθεί η λ. με το θραύω, ενώ η γλώσσα του Ησυχίου θρυλλεῖ
ταράσσει, ὀχλεῖ δεν είναι βέβαιο αν ανήκει στην ίδια ρίζα ή αν πρόκειται για παράγωγο του θρύλος, όπως το θρυλώ, με άλλη σημ.
ΠΑΡ. αρχ. θρύλιγμα.
Greek Monotonic
θρῡλίσσω: (λαϊκιστή θρυλλ-), θραύω, σπάζω, συντρίβω, κομματιάζω· Παθ., θρυλίχθη δὲμέτωπον (Επικ. αντί ἐθρυλίχθη), σε Ομήρ. Ιλ.
Frisk Etymological English
(*θρυλίζω?)
Grammatical information: v.
Meaning: crush, smash only in θρυλίχθη δε μέτωπον (Ψ 396), θρυλίξας (Lyc. 487)
Derivatives: θρύλιγμα fragment (Lyc. 880).
Origin: IE [Indo-European] [274] *dʰreus- crumble
Etymology: Denominative verb from *θρῦλος (on the formation Schwyzer 733 ζ and 737f.), which belongs to Welsh dryll fragment, Gallorom. *drullia pl. waste and like this goes back on IE *dhrus-lo- or *dhrus-li̯o-. The primary verb prob. in Germanic, e. g. Goth. driusan fall down, prop. *`crumble (down)'. Cf. with velar suffix Latv. druska morsel, crumb; very uncertain however Lat. frustum morsel. - Whether θρυλ[λ]εῖ ταράσσει, ὀχλεῖ H. belongs here (Bechtel Lex. s. θρυλίζω), is doubtful; it may as well be an occasional use of θρυλεῖν brag, boast. One further wants to connect θραύω but its vowel remains unexplained, s. v., one expects *dʰreh₂-u-, for which there is no indication; one might also compare θρύπτω. Further forms Pok. 274f., Fraenkel Lit. et. Wb. s. druskà, W.-Hofmann s. frustum.
Middle Liddell
θρῡλίσσω, θρῦλος
to crush, shiver, smash:— Pass., θρυλίχθη δὲ μέτωπον (epic for ἐθρυλίχθἠ Il.
Frisk Etymology German
θρυλίσσω: (*θρυλίζω?)
{*thrulíssō}
Grammar: v.
Meaning: zerbrechen, zerschmettern nur in θρυλίχθη δὲ μέτωπον (Ψ 396), θρυλίξας (Lyk. 487) mit θρύλιγμα Bruchstück (Lyk. 880).
Etymology: Denominatives Verb von *θρῦλος (zur Bildung Schwyzer 733 ζ und 737f.), das zu kymr. dryll Bruchstück, gallorom. *drullia pl. Abfälle stimmt und wie dies auf idg. *dhrus-lo- bzw. *dhrus-li̯o- zurückgehen kann. Das primäre Verb lebt vermutlich im Germanischen weiter, z. B. got. driusan herabfallen, eig. *abbröckeln. Ein paralleles Gutturalsuffix zeigt lett. druska Brocken, Krümchen; sehr unsicher dagegen lat. frustum Brocken. — Ob θρυλ[λ]εῖ· ταράσσει, ὀχλεῖ H. hierher gehört (Bechtel Lex. s. θρυλίζω), ist fraglich; es kann ebensogut einen okkasionellen Gebrauch von θρυλεῖν schwätzen wiederspiegeln. Ein selbständiger Ableger dieser Wortsippe ist dagegen θραύω mit unerklärtem Vokal, s. d.; vgl. auch θρύπτω. Weitere Formen mit Lit. bei WP. 1, 872f., Pok. 274f., Fraenkel Lit. et. Wb. s. druskà, W.-Hofmann s. frustum.
Page 1,687
