κρίβανος
πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται → every knowledge, when separated from justice and the other virtues, ought to be called cunning rather than wisdom | every form of knowledge when sundered from justice and the rest of virtue is seen to be plain roguery rather than wisdom
English (LSJ)
ὁ, Att. for κλίβανος (which is called Dor. in EM538.19, cf. Epich.143, and is the usually form in Pap., PPetr.3p.328 (iii B. C.), etc.), A covered earthen vessel, wider at bottom than at top, wherein bread was baked by putting hot embers round it, Hdt.2.92 (in form κλιβ-), A.Fr.309, Ar.Ach.86, V.1153, al., Antiph.176.5; οὕτως εἰμὶ ὡς εἰς κρίβανον POxy. 1842.7 (vi A. D.); potter's oven, PCair.Zen.271.9 (iii B. C., κλ-). 2 funnel-shaped vessel, used for drawing water, Str.16.2.13 (κλ-). II underground channel or vaulted passage, in irrigation works, Sammelb. 7188.17 (ii B. C., κλ-). 2 hollow, cavern in a rock, Ael.NA 2.22.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
1 four à griller de l'orge ; p. ext. four de campagne, tourtière;
2 trou de rocher.
Étymologie: DELG t. techn. obscur.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κρίβανος -ου, ὁ, ook κλίβανος, kribanos, broodpan (gesloten pot of pan om brood in te bakken).
Russian (Dvoretsky)
κρίβᾰνος: ион. и поздн. κλίβᾰνος (ῑβ) ὁ духовая печь Her., Arph. etc.
Greek Monolingual
Greek Monotonic
κρίβᾰνος: [ῑ], Ιων. κλίβᾰνος, ὁ, χωμάτινο αγγείο, κατσαρόλι, πιο πλατύ στη βάση από όσο στην κορυφή, στο οποίο μέσα ψηνόταν το ψωμί βάζοντας ζεστά κάρβουνα τριγύρω του, σε Ηρόδ., Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
κρίβᾰνος: ῑ, ὁ, Ἀττ. ἀντὶ κλίβανος (ὅπερ θεωρεῖται Δωρ. παρὰ τῷ Μεγ. Ἐτυμολ. 538. 19, πρβλ. Λοβεκ. Φρύνιχ. 179)· ― πήλινον ἀγγεῖον, χύτρα πλατυτέρα κατὰ τὴν βάσιν ἢ τὴν κορυφήν, ἐν ᾗ ὡπτᾶτο ἄρτος περιτιθεμένης θερμῆς τέφρας περὶ αὐτήν, διότι παρήγετο οὕτω θερμότης ὁμαλωτέρα ἢ ἐν τῷ συνήθει ἰπνῷ, «φούρνῳ», (ἰπνός), Ἡρόδ. 2. 92 (ἐν τῷ τύπῳ κλιβ-), Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 321, Ἀριστοφ. Ἀχ. 86, Σφ. 1153, κ. ἀλλ., Ἀντιφάν. ἐν «Ὀμφάλῃ» 1. 5. 2) ἀγγεῖον χωνοειδὲς χρησιμεῦον πρὸς ἄντλησιν ὕδατος ἐκ φρέατος, Στράβ. 754. ΙΙ. κοιλότης, κοίλωμα ἐντὸς βράχου, Αἰλ. π. Ζ. 2. 22.
Frisk Etymological English
See also: s. κλίβανος.
Middle Liddell
an earthen vessel, a pan, wider at bottom than at top, wherein bread was baked by putting hot embers round it, Hdt., Ar.
Frisk Etymology German
κρίβανος: {kríbanos}
See also: s. κλίβανος.
Page 2,17
German (Pape)
att. = κλίβανος; nach VLL aus κρῖ und βαῦνος entstanden, eigtl. ein Ofen zum Dörren der Gerste; überhaupt ein Ofen, auch eine bedeckte Pfanne zum Braten und Backen; Ar. Ach. 86, Vesp. 1153; vgl. Ath. III.110c (s. oben κλίβανος)
Bei den Schiffern heißen so vom Meer unterhöhlte Klippen, Ael. H.A. 2.22.
