Θεσσαλός
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
Att. Θετταλός, Θεσσαλή, Θεσσαλόν, Thessalian, Hdt. 5.63, etc.: prov., Θεσσαλὸν σόφισμα a Thessalian trick, E.Ph.1407; Θεσσαλὸν νόμισμα, i.e. false money, Phot.; Thess. Πετθαλός IG9(2).258 (Cierium), 517.14 (Larissa); Boeot. Φετταλός (as pr. n.) ib.7.2430.8.
II pr. n. of a physician of the Methodic School:—hence Adj. Θεσσάλειος, α, ον, Gal.15.763,al.
III fem. Θεσσαλίς, ίδος, Thessalian, κυνῆ S.OC314: as substantive Θετταλίς, ἡ, a kind of shoe, Lysipp.2.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
de Thessalie, Thessalien.
Russian (Dvoretsky)
Θεσσᾰλός:
I атт. Θεττᾰλός 3 фессалийский (ἵπποι Soph.; σόφισμα Eur.).
II атт. Θεττᾰλός ὁ фессалиец Pind., Arph., Arst.
III ὁ Тессал или Фессал
1 сын Геракла Hom., Diod.;
2 сын Гемона, по друг. - Ясона, именем которого якобы названа Фессалия Diod.;
3 потомок Геракла, один из спутников спартанца Дориея, погибший в бою с финикиянами при попытке основать колонии в Сицилии Her.;
4 тж. Гегесистрат, сын Писистрата Thuc., Diod.;
5 сын Кимона Plut.;
6 трагический актер времен Александра Македонского Plut.
Greek (Liddell-Scott)
Θεσσᾰλός: Ἀττ. Θεττ-, ὁ, ὡς καὶ νῦν Ἡρόδ., κτλ.· παροιμ., Θεσσαλὸν σόφισμα, τέχνασμα Θεσσαλ. ἐκ τοῦ ἀπίστου χαρακτῆρος τοῦ λαοῦ, Εὐρ. ἐν Φοιν. 1407· Θ. νόμισμα, δηλ. κίβδηλον, Φώτ. Οἱ Θεσσαλοὶ ἦσαν γνωστοὶ διὰ τὴν λαιμαργίαν των, ἴδε Θεσσαλικός. ΙΙ. θηλ., Θεσσαλὶς κυνῆ Σοφ. Ο. Κ. 314· ὡς οὐσιαστ., θεσσαλίς, ἡ, εἶδος πεδίλου, Λύσιππ. ἐν Βακχ. 2, Πολυδ. Ζ΄, 100 κ. ἀλλ., Ἡσύχ., Φώτ.
English (Autenrieth)
a son of Heracles, father of Pheidippus and Antiphus, Il. 2.679†.
Greek Monolingual
-ή, -ό (ΑΜ Θεσσαλός, -ή, -όν και θηλ. Θεσσαλίς, Α αττ. τ. Θετταλός θηλ. Θετταλή και Θετταλίς και θεσσ. τ. Πετθαλός και βοιωτ. τ. Φετταλός)
το αρσ. και θηλ. ως ουσ. ο κάτοικος της Θεσσαλίας
αρχ.
1. θεσσαλικός
2. φρ. α) «θεσσαλὸν νόμισμα» — κίβδηλο νόμισμα
β) «θεσσαλὶς κυνῆ» και ως ουσ. «ἡ θεσσαλὶς» — είδος πέδιλου
3. παροιμ. «θεσσαλὸν σόφισμα» — θεσσαλική πανουργία, ψευτιά.
Greek Monotonic
Θεσσᾰλός: Αττ. Θεττ-, ὁ,
I. ο Θεσσαλός, αυτός που κατάγεται από τη Θεσσαλία, σε Ηρόδ., κ.λπ.· παροιμ., Θεσσαλὸν σόφισμα, θεσσαλικό τέχνασμα, από το δύσπιστο και άστατο χαρακτήρα των ανθρώπων, σε Ευρ.
II. θηλ., Θεσσαλὶς κυνῆ, θεσσαλικό καπέλο, σε Σοφ.
Middle Liddell
I. a Thessalian, Hdt., etc.; proverb., Θεσσαλὸν σόφισμα a Thessalian trick, from the faithless character of the people, Eur.
II. Θεσσαλὶς κυνῆ a Thessalian cap, Soph.
Translations
French: Thessalien, Thessalienne; German: Thessaler, Thessalerin, Thessalier, Thessalierin; Greek: Θεσσαλός; Ancient Greek: Θεσσαλός, Θετταλός, Πετθαλός, Φετταλός; Portuguese: tessálio, tessaliano, tessálico; Russian: фессалиец, фессалийка
