τώς
πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται → every knowledge, when separated from justice and the other virtues, ought to be called cunning rather than wisdom | every form of knowledge when sundered from justice and the rest of virtue is seen to be plain roguery rather than wisdom
English (LSJ)
demonstr. Adv., answering to the interrog. πῶς, and to ὡς,
A = ὥς, οὕτως, so, in this wise, Il.3.415, Od.19.234, Hes.Sc.219,478, Th.892. Parm.8.21; also in A.(chiefly lyr.), Th.484, Supp.68,670,691 (once in trim., Th.637, v. infr. 11); once in S. (Aj.841, a spurious passage); never in E. II = ὡς, as, S.Ichn.296, Ar.Ach.762 (Doric), A.Th.637, Epigr.Gr.992 (Balbilla); in PCair.Zen.73.15 (iii B. C.) ου τως (corrected to οὐδ' οὕτως above the line) stands for οὐδ' ὧς.
German (Pape)
[Seite 1167] demonstr. adv., dem fragenden πῶς entsprechend, = ὥς, οὕτως, so, auf diese Art, dem ὡς entsprechend; τὼς δέ σ' ἀπεχθήρω, ὡς νῦν ἔκπαγλ' ἐφίλησα, Il. 3, 415; Od. 19, 234; Hes. Sc. 219; Tragg., wie Aesch. Spt. 466. 619 Suppl. 66. 673; ὥςπερ εἰσορῶσ' ἐμὲ αὐτοσφαγῆ πίπτοντα, τὼς αὐτοσφαγεῖς ὀλοίατο, Soph. Ai. 829. – Dor. = οὗ, wo, Theocr. ep. 4, 1.
Greek (Liddell-Scott)
τώς: δεικτικὸν ἐπίρρ. = ὥς, οὕτως, κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον, ἀνταποκρινόμενον πρὸς τὸ ἐρωτημ. πῶς, καὶ πρὸς τὸ ἀναφορ. ὡς, τὼς δὲ σ’ ἀπεχθήρω ὡς νῦν ἔκπαγλ’ ἐφίλησα Ἰλ. Γ. 415· τὼς μὲν ἔην μαλακός, λαμπρὸς δ’ ἦν ἠέλιος ὣς Ὀδ. Τ. 234, Ἡσ. Ἀσπ. Ἡρ. 219, 478· τὼς γάρ οἱ φρασάτην Θεογν. 892, Παρμεν. 76· ὡσαύτως παρ’ Αἰσχύλ. ἐν Θήβ. 484, 637, ἐν Ἱκέτ. 69, 670, 691 ἅπαξ παρὰ Σοφοκλ. (Αἴ. 841, νόθον χωρίον)· οὐδαμοῦ παρ’ Εὐριπ. ΙΙ. Δωρικ. = οὗ, ὅπου, Θεοκρ. Ἐπιγράμμ. 4. 1.
French (Bailly abrégé)
1dor. p. τούς, acc. pl. masc. de l’art. ὁ, ἡ, τό;
poét. p. τούς, acc. pl. masc. du relat. ὅς, ἥ, ὅ.
2adv. démonstr.
ainsi, de cette façon : τὼς… ὡς IL, OD de la façon… que, ainsi… comme ; ὥσπερ… τώς SOPH comme… ainsi.
Étymologie: th. démonstr. το-, v. τό, τοῦτο, etc.
