περιτείχισμα
πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία, οὐ σοφία φαίνεται → every knowledge, when separated from justice and the other virtues, ought to be called cunning rather than wisdom | every form of knowledge when sundered from justice and the rest of virtue is seen to be plain roguery rather than wisdom
English (LSJ)
-ατος, τό,
A wall of circumvallation, blockading wall, Th.3.25,5.2, X.HG1.3.5.
2 surrounding wall of a precinct, SIG818.5 (Ephesus, i A. D.).
German (Pape)
[Seite 596] τό, der mit einer Mauer umgebene, befestigte Ort, die Verschanzung; Thuc. 3, 25. 5, 2; Xen. Hell. 1, 3, 5; Plut.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
enceinte de fortifications.
Étymologie: περιτειχίζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
περιτείχισμα -ατος, τό [περιτειχίζω] belegeringsmuur.
Russian (Dvoretsky)
περιτείχισμα: ατος τό кольцевая стена, кольцо укреплений Thuc., Xen.
Greek (Liddell-Scott)
περιτείχισμα: τό, τεῖχος πρὸς περιτείχισιν, πρὸς ἀποκλεισμόν, Θουκ. 3. 25., 5. 2, Ξεν. Ἑλλ. 1. 3. 5.
Greek Monolingual
το, ΝΑ περιτειχίζω
1. τείχος που περιβάλλει έναν τόπο, οχύρωμα
2. χώρος που έχει αποκλειστεί από τείχος, περιτειχισμένος χώρος.
Greek Monotonic
περιτείχισμα: τό, περιχαρακωμένος τείχος, σε Θουκ.
Middle Liddell
περιτείχισμα, ατος, τό,
a wall of circumvallation, Thuc.
English (Woodhouse)
circumvallation, blockading lines, lines of circumvallation
Lexicon Thucydideum
munimentum alicui loco circumductum, fortification built around a place, 3.25.1, 5.2.4. 5.115.4. 5.116.2.6.101.1.
