σαμβύκη
κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ᾽ οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι. → for neither of us appears to know anything great and good; but he fancies he knows something, although he knows nothing; whereas I, as I do not know anything, so I do not fancy I do. In this trifling particular, then, I appear to be wiser than he, because I do not fancy I know what I do not know.
English (LSJ)
[ῡ], ἡ,
A a triangular musical instrument with four strings, Arist.Pol.1341b1, Neanth.5 J., Juba 73; of barbaric origin, Str.10.3.17. (Aramaic sabbekhā (perhaps not Semitic), with m inserted, as in Ἀμβακούμ = Habakkuk. etc.).
2 = σαμβυκίστρια, Plb.5.37.10; with pun on signf. ΙΙ, Id.8.6.6.
II an engine of like form used in sieges, Id.8.4.8, al., Bito 57.1, Plu.Marc.15, Ath.Mech.27.7, App.Mith.26.—Cf. σάμβυξ. [Penult. long in sambūca, Pers.5.95.]
German (Pape)
[Seite 860] ἡ, 1) ein dreieckiges Saiteninstrument, das die höchsten Töne hatte, aber für unedel galt, weil es durch die übertriebene Schärfe derselben und durch die Kleinheit der Saiten die Kraft auflös'te; lat. sambuca; Arist. pol. 8, 6, 11; Ath. XIV, 633 f. – 2) ein Belagerungswerkzeug von ähnlicher Gestalt, vgl. Ath. a. a. O. u. σάμβυξ.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
1 sambuque, sorte de harpe triangulaire;
2 machine de siège flottante en forme de sambuque.
Étymologie: syr. sabkâ, avec insertion d'un m.
Russian (Dvoretsky)
σαμβύκη: (ῡ) ἡ самбука
1 маленькая четырехструнная арфа, издававшая очень высокие звуки Arst.;
2 осадная машина треугольной формы Polyb., Plut.;
3 Polyb. = σαμβυκίστρια.
Greek (Liddell-Scott)
σαμβύκη: ἡ, τριγωνικὸν μουσικὸν ὄργανον ἔχον τέσσαρας χορδάς, Λατιν. sambuca, Ἀριστ. Πολιτικ. 8. 6, 13, Ἀθήν. 175D, 633F· ἦσαν δὲ οἱ τόνοι αὐτῆς τοσοῦτον ὀξεῖς ὥστε ὀλίγον ἦτο χρήσιμος· - ἦτο δὲ βαρβαρικῆς ἀρχῆς (Στράβ. 471, Ἀθήν. ἔνθ’ ἀνωτ.), ταὐτὸν τῷ παρὰ Συρίοις sabkâ, μετὰ παρεμβολῆς τοῦ μ, οἷον ἐν τῷ ambubaia (ἐκ τοῦ Συρικοῦ abûbo, αὐλός)· πρβλ. κινύρα, νάβλα. 2) = σαμβυκίστρια, μετὰ παιδιᾶς ἐπὶ τῆς σημασ. ΙΙ, Πολύβ. 5. 37, 10., 8. 8, 6, πρβλ. Meineke εἰς Ἕλλ. Κωμικ. 4. 197. ΙΙ. ὁμοία τὸ σχῆμα πολεμικὴ μηχανὴ ἐν χρήσει ἐν πολιορκίαις, Πολύβ. 8. 6, 2-11, Πλουτ. Μάρκελλ. 15, Ἀθήν. 634Α. - Πρβλ. σάμβυξ. - Κάθ’ Ἡσύχ.: «σαμβύκη· οὐ μόνον τὸ μουσικὸν ὄργανον, οὗ μέμνηται Ἰόβας· ἀλλὰ καὶ πολιορκητικόν, οὗ Βίτων». [Ἡ παραλήγουσα μακρὰ ἐν τῷ sambūca, Πέρσ. 5. 95].
Greek Monolingual
η, ΝΑ
έγχορδο οξύφθογγο μουσικό όργανο τών αρχαίων, τριγωνικού σχήματος, είδος άρπας με τέσσερεις ή και περισσότερες χορδές το οποίο χρησιμοποιήθηκε κυρίως στην Συρία, στην Φοινίκη και στην Αίγυπτο, αλλά ήλθε και στην Ελλάδα
αρχ.
1. (στους Ρωμαίους) είδος πολιορκητικής μηχανής με σχήμα παρόμοιο με το παραπάνω μουσικό όργανο και, ειδικότερα, κλίμακα που τήν ανύψωναν με τροχαλίες και σχοινιά από τα πλοία ή άλλα μεταφορικά μέσα και στην συνέχεια τήν προσαρτούσαν στο πολιορκούμενο τείχος
2. συνεκδ. η σαμβυκίστρια.
[ΕΤΥΜΟΛ. Δάνεια λ., ανατολικής προέλευσης. Τη λ. δανείστηκε η Λατινική, πρβλ. λατ. sambuca].
Greek Monotonic
σαμβύκη: [ῡ], ἡ,
I. τριγωνικό μουσικό όργανο με τέσσερις χορδές, Λατ. sambuca, σε Αριστ.
II. πολεμική μηχανή παρόμοιου σχήματος που χρησίμευε στις πολιορκίες, σε Πλούτ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: f.
Meaning: triangular string instrument with four strings (Arist. etc.), metaph. scaling ladder (Plb. etc.; on the semant. motivation s. Ath. 14, 634 a).
Other forms: H. also ζ-.
Derivatives: σαμβυκ-ιστής, f. -ίστρια sambyke-player (m/f) (hell. poet., Plu.; after κιθαριστής, -ίστρια).
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Semit.?
Etymology: Orient. LW [loanword] of unknown source; s. E. Masson Recherches 91 ff. w. extensive meaning and criticism of earlier views (to Hebr. š ebākā lattice a.o.). On the secondary nasalisation Schwyzer 231 f. w. lit. -- Lat. LW [loanword] sambūca (cf. W.-Hofmann s.v.).
Middle Liddell
σαμβύ¯κη, ἡ,
I. a triangular musical instrument with four strings, Lat. sambuca, Arist.
II. an engine of like form used in sieges, Plut.
Frisk Etymology German
σαμβύκη: {sambúkē}
Forms: (H. auch ζ-)
Grammar: f.
Meaning: ‘dreieckiges Saiteninstrument m. vier Saiten’ (Arist. usw.), übertr. Sturmleiter (Plb. usw.; zur semant. Begründung s. Ath. 14, 634 a).
Derivative: Davon σαμβυκιστής, f. -ίστρια ‘Sambykespieler(in)’ (hell. Dicht., Plu.; nach κιθαριστής, -ίστρια).
Etymology: Orient. LW aus unbekannter Quelle; s. E. Masson Recherches 91 ff. m. ausführlicher Bed. und Kritik früherer Ansichten (zu hebr. šebākā Gitter u. a.). Zur sekundären Nasalierung Schwyzer 231 f. m. Lit. — Lat. LW sambūca (vgl. W.-Hofmann s.v.).
Page 2,674
Mantoulidis Etymological
(=τριγωνικό μουσικό ὄργανο μέ τέσσερις χορδές). Εἶναι ἀσιατική ἡ προέλευσή του.
