φατρία
English (LSJ)
v. φρατρία.
German (Pape)
[Seite 1259] ἡ, s. φρατρία; φατριάρχης, ὁ, s. φρατριάρχης.
Greek Monolingual
η, ΝΜΑ, και αττ. τ. φρατρία, και ιων. τ. φρητρία, και φητρία, Α
νεοελλ.
ομάδα ανθρώπων, στους κόλπους μεγαλύτερης ομάδας, ιδίως πολιτικής, από την οποία αποχωρίζονται για να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα
νεοελλ.-μσν.
στον πληθ. οι φατρίες
(στο Βυζ.) αθλητικές οργανώσεις τών βυζαντινών πόλεων, και ιδίως της Κωνσταντινούπολης, οι οποίες είχαν την αποστολή να οργανώνουν αθλητικές ή άλλες εκδηλώσεις, διακρίνονταν από τα χρώματα της περιβολής τών μελών τους, που ήταν αντίστοιχα προς τα χρώματα τών λεγόμενων δήμων, όπως λ.χ. πράσινοι, βένετοι, κόκκινοι, λευκοί, και ασκούσαν μεγάλη επιρροή στα δημόσια πράγματα μέχρι τον 7ο αιώνα
μσν.
συνωμοσία
μσν.-αρχ.
συνασπισμός, συμμαχία, σύνδεσμος
αρχ.
φράτρα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. φρατρία έχει σχηματιστεί από τη ρίζα της λ. φράτηρ (< IE bhrāter- «αδελφός», βλ. λ. φράτηρ), με απαθές το πρώτο και μηδενισμένο το δεύτερο φωνήεν και κατάλ. -ία και αντιστοιχεί με τα: αρχ. ινδ. bhrātra-, bhratrya-, αρχ. σλαβ. bratrĭja, bratĭja με σημ. «αδελφότητα». Ο τ. φατρία, που διατηρείται και στη Νέα Ελληνική, με ανομοιωτική αποβολή του -ρ-].