ἀπονέομαι
Ἡ δὲ Σελήνη γενομένη μὲν ἐκ τῆς ἀντανακλάσεως τοῦ ἡλιακοῦ φωτὸς → the moon having been made from the reflection of sunlight (Vettius Valens, Anthologies 1.14)
English (LSJ)
go away, depart, freq in Hom., only in pres. (sts. with fut. sense, as Il.2.113) and impf., always at the end of the line, with the first syllable long, metri gr., ἀπονέεσθαι Il. l. c., etc.; ἀπονέωνται Od. 5.27; ἀπονέοντο Il.3.313, al.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [ἀπονε- medido -υ]
• Morfología: [sólo tema de pres.]
regresar, volverse προτὶ Ἴλιον Il.3.313, ὥς κε ... ἐν νηῒ παλιμπετὲς ἀπονέωνται Od.5.27, Ἴλιον ἐκπέρσαντ' εὐτείχεον ἀπονέεσθαι Il.2.113, ζωὸν ἀπὸ πτολέμοιο ... ἀπονέεσθαι Q.S.3.262, ποτὶ τύμβον Ἀχιλλέος ἀπονέοντο Q.S.14.257.
German (Pape)
[Seite 316] (s. νέομαι), nur praes. u. impf., weggehen, zurückkehren; Hom. oft ἀπονέεσθαι, z. B. Iliad. 2, 113; απονέωνται Od. 5, 27; ἀπονεοίμην Iliad. 21, 561; ἀπονέοντο Iliad. 3, 313. 15, 305. 24, 330; – sp. D. [α des Metrums wegen].
French (Bailly abrégé)
seul. prés. inf. ἀπονέεσθαι, sbj. 3ᵉ pl. ἀπονέωνται, opt. ἀπονεοίμην, impf. 3ᵉ pl. ἀπονέοντο;
aller, retourner.
Étymologie: ἀπό, νέομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἀπονέομαι:
I уходить, отправляться или возвращаться Hom.
II med. к ἀπονέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπονέομαι: ἀποθ. ἀπέρχομαι, ἀναχωρῶ συχν. παρ’ Ὁμ., ἀλλὰ μόνον κατ' ἐνεστ. (ἐνίοτε μετὰ σημασ. μέλλ.), καὶ παρατ., ἀείποτε ἐν τῷ τέλει τοῦ στίχου μετὰ τῆς πρώτης συλλαβῆς μακρᾶς ἀνάγκῃ τοῦ μέτρου, ἀπονέεσθαι Ἰλ. Β. 113, κτλ.· ἀπονέονται Ὀδ. Ε. 27· ἀπονέοντο Ἰλ. Γ. 313, κ. ἀλλ.
English (Autenrieth)
subj. ἆπονέωνται, inf. ἆπονέεσθαι, ipf. ἆπονέοντο (the ᾶ is a necessity of the rhythm, and the place of these forms is at the end of the verse): return, go home; in Od. 15.308 the word applies to the real Odysseus rather than to his assumed character.
Greek Monolingual
ἀπονέομαι (Α)
απέρχομαι, αναχωρώ.
Greek Monotonic
ἀπονέομαι: αποθ., απέρχομαι, αποχωρώ, αναχωρώ, σε Όμηρ. [ᾱ, χάριν του μέτρου].