Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

detrudo

From LSJ

Ποιητὴς, ὁπόταν ἐν τῷ τρίποδι τῆς Μούσης καθίζηται, τότε οὐκ ἔμφρων ἐστίν → Whenever a poet is seated on the Muses' tripod, he is not in his senses

Plato, Laws, 719c

Latin > English

detrudo detrudere, detrusi, detrusus V TRANS :: push/thrust/drive/force off/away/aside/from/down; expel; dispossess; postpone

Latin > English (Lewis & Short)

dē-trūdo: si, sum, 3,
I v. a., to thrust, drive, or force away; to thrust down, push down (class.).
I Lit.
   A In gen.: neminem statui detrusum, qui non adhibita vi manu demotus et actus praeceps intellegatur, Cic. Caecin. 17, 49: qui advorsum eunt, aspellito, Detrude, deturba in viam, Plaut. Merc. 1, 2, 6: aliquos ad molas, id. Poen. 5, 3, 33; so, d. et compingere in pistrinum, Cic. de Or. 1, 11, 46: in laevam partem oculorum, id. Univ. 14: quosdam contis remisque in mare, Suet. Cal. 32: pedum digitos in terram, Ov. M. 11, 72: Stygias ad undas, Verg. A. 7, 773; Sil. 15, 43: sub inania Tartara, Ov. M. 12, 523: vi tempestatum Cythnum insulam detrusus, Tac. H. 2, 8: hucine nos ad senem, Plaut. Aul. 2, 5, 8; cf.: istoc maleficos, id. Trin. 2, 4, 150: naves scopulo, Verg. A. 1, 145.—
   B In partic.
   1    Milit. t. t., to thrust or drive away an enemy from his position; to dislodge, dispossess, Liv. 2, 10; 33, 7: Albani prensare, detrudere, i. e. from their horses, Tac. A. 6, 35; cf.: aliquoties detrusus (sc. de rostris), Sall. Hist. Fragm. 1, 99; Verg. A. 7, 469; cf. Liv. 28, 3 al.—
   b Transf.: ex qua (arce) me nives, frigora, imbres detruserunt, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10 fin.—
   2    Jurid. t. t., to drive out a person from his possession, to dispossess (cf. deduco, no. I. B., and deicio, no. I. B.): quid ais? potestne detrudi quisquam, qui non attingitur? etc., Cic. Caecin. 17: Quintius contra jus de saltu, agroque communi a servis communibus vi detruditur, id. Quint. 6 fin.—
II Trop.
   A In gen., to drive from or to any thing; to bring, reduce to any thing: aliquem de sua sententia, Cic. Fam. 14, 16: a primo ordine in secundum detrudi, Suet. Caes. 29: ut detrudendi Domitii causa consulatum peterent, of defeating, keeping him out of office, id. ib. 24; cf.: ex quanto regno ad quam fortunam, Nep. Timol. 2, 2: se ad mendicitatem, Plaut. Men. 1, 3, 21; cf.: ad ea quae nostri ingenii non erunt, Cic. Off. 1, 31 fin.: ad id, quod facere possit, id. de Or. 1, 28 fin.: ad necessitatem belli civilis, Tac. A. 13, 43: in tantum luctum et laborem detrusus, Cic. Q. Fr. 1, 4, 4; cf.: aliquem in paupertatem, Tac. A. 14, 54: eloquentiam in paucissimos sensus et angustas sententias, id. Or. 32.—
   B In partic. of time, to put off, postpone: comitia in mensem Martium, Cic. Q. Fr. 2, 13, 3; cf. id. Att. 4, 17, 2.

Latin > French (Gaffiot 2016)

dētrūdō,¹¹ trūsī, trūsum, ĕre, tr.,
1 pousser de haut en bas, précipiter, enfoncer : in pistrinum detrudi Cic. de Or. 1, 46, être précipité dans la cave où se broie le grain ; Phœbigenam Stygias detrusit ad undas Virg. En. 7, 773, il précipita Esculape sur les bords du Styx ; detrudere pedum digitos in terram Ov. M. 11, 72, enfoncer les doigts de pieds dans la terre || [fig.] précipiter, plonger : in luctum detrudi Cic. Q. 1, 4, 4, être plongé dans le deuil
2 chasser d’une position, déloger [pr. et fig.]: ex ea arce me nives detruserunt P. Vatinius d. Cic. Fam. 5, 10 b, les neiges m’ont délogé de la citadelle ; aliquem de sententia detrudere Cic. Fam. 14, 16, forcer qqn à changer d’avis || [droit] chasser violemment qqn de sa propriété, expulser de force : Cic. Cæc. 49 ; [avec de ] Quinct. 26 || repousser, renvoyer : naves scopulo Virg. En. 1, 145, repousser les vaisseaux loin de l’écueil ; [fig.] speculorum levitas dextera detrudit in lævam partem Cic. Tim. 49, le poli des miroirs reflète à gauche la partie droite des objets || [fig.] aliquem ad id quod facere potest Cic. de Or. 1, 130, renvoyer qqn au métier dont il est capable || reculer une date, différer : comitia in adventum Cæsaris Cic. Att. 4, 17, 2, renvoyer les comices à l’arrivée de César.

Latin > German (Georges)

dē-trūdo, trūsī, trūsum, ere, fort-, hinweg- od. herab- (hinab-), niederstoßen, -drängen, I) eig.: A) im allg.: scutis tegumenta, Caes.: naves scopulo, Verg.: alqm ad molas, Plaut., od. in pistrinum, Cic.: alqm contis remisque in mare, Suet.: impedimenta per praeceps, Liv. – absol., Albani prensare, detrudere, die A. packten, rissen (von den Pferden) herab, Tac. ann. 6, 35: ebenso aliquoties detrusus (verst. de rostris), Sall. hist. fr. 1, 99 (101). – B) insbes.: 1) als milit. t. t. = den Feind aus seiner Stellung fort-, hinabdrängen, in die Flucht schlagen, impetu conari detrudere virum, (von der Brücke) hinabzustoßen, Liv.: hostes in proclive, Auct. b. Alex.: hostem finibus, Verg.: levis armatura pulsa detrusaque, Liv. – v. lebl. Subjj., ex qua (sc. arce) me nives, frigora, imbres detruserunt, Vatin. in Cic. ep. – 2) als jurist. t. t. = jmd. aus seiner Besitzung verdrängen, vertreiben, alqm de saltu agroque communi vi, Cic.: ex praedio vi, Cic. – 3) jmd. nach einem Orte verschlagen, vi tempestatum Cythnum insulam detrusus, Tac. hist. 2, 8. – II) übtr.: A) im allg., fortdrängen, wohin treiben, verweisen, wozu nötigen, alqm de sua sententia, Cic.: a proximo ordine in secundum detrudi, Suet.: alqm ad id, quod facere possit, Cic.: ad necessitatem belli, Tac. – B) insbes.: 1) der Zeit nach gewaltsam verschieben, aufschieben, comitia in mensem Martium, Cic. ad Q. fr. 3, 11 (13), 3: comitia in adventum Caesaris, Cic. ad Att. 4, 17, 2. – 2) jmd. der Aussicht auf ein Amt berauben, jmd. verdrängen, detrudendi Domitii causā, Suet. Caes. 24, 1.

Latin > Chinese

detrudo, is, si, sum, dere. 3. :: 打倒。推下。棄去。— eum ad mendicitatem 累其行乞。— comitia in mensem Martium 延大會至三月。— in pistrinum 斷彼推碾子。— de praedio 奪其田宅。