Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

exedo

From LSJ

Ἀλλ’ ἐσθ’ ὁ θάνατος λοῖσθος ἰατρός κακῶν → But death is the ultimate healer of ills

Sophocles, Fragment 698

Latin > English

exedo exedere, exedi, exesus V :: eat up, consume; hollow
exedo exedo exesse, -, - V :: eat up, consume; hollow

Latin > English (Lewis & Short)

ex-ĕdo: ēdi, ēsum (exessum, Plaut. Trin. 2, 4, 5), 3 (archaic
I praes. subj. exedint, Plaut. Ps. 3, 2, 32. Post-class. form of the praes. ind. exedit, for exest, Sen. Q. N. 4, 2, 10; Seren. Sammon. 7), v. a., to eat up, devour, consume (class.).
I Lit.: intestina, Plaut. Ps. 3, 2, 32: frumentum quod curculiones exesse incipiunt, Varr. R. R. 1, 63, 1; Col. 1, 6, 16: serpens, qui jecur ejus exesset, Hyg. Fab. 55.—Proverb.: tute hoc intristi; tibi omne est exedendum, as you have cooked, so you must eat, Ter. Ph. 2, 2, 4; cf.: tibi quod intristi, exedendum est, Aus. Idyll. Prooem. 5.—
   B Transf., in gen., to eat up, consume, destroy: deus id eripiet, vis aliqua conficiet aut exedet, Cic. Div. 2, 16, 37: exesa scabra rubigine pila, Verg. G. 1, 495: flammeus ardor Silvas exederat, Lucr. 5, 1253: molem (undae), Curt. 4, 2: apparebat epigramma exesis posterioribus partibus versiculorum, dimidiatis fere, effaced by time, Cic. Tusc. 5, 23, 66: multa monumenta vetustas exederat, Curt. 3, 4: exesae arboris antrum, rotten, hollow, Verg. G. 4, 44: dens exesus, Cels. 7, 12: exesa vis luminis, consumed, Tac. H. 4, 81: urbem nefandis odiis, to destroy, Verg. A. 5, 785: rem publicam, Tac. A. 2, 27: quid te futurum censes, quem assidue exedent, i. e. devour, consume thy property, Ter. Heaut. 3, 1, 53. —
II Trop., to consume, prey upon, corrode: aegritudo exest animum, Cic. Tusc. 3, 13, 27; cf.: accedunt aegritudines, molestiae, maerores, qui exedunt animos, id. Fin. 1, 18, 59; 1, 16, 51: illi beati, quos nullae aegritudines exedunt, etc., id. Tusc. 5, 6, 16: maestas exedit cura medullas, Cat. 66, 23 et saep.: exspectando exedor miser atque exenteror, Plaut. Ep. 3, 1, 1.

Latin > French (Gaffiot 2016)

exĕdō,¹¹ ēdī, ēsum (arch. essum ), ĕre (ou exesse), tr., manger, dévorer, ronger, consumer : frumentum, quod curculiones exesse incipiunt Varro R. 1, 63, blé que les charançons commencent à manger ; exesis posterioribus partibus versiculorum dimidiatis fere Cic. Tusc. 5, 66, la seconde moitié à peu près des vers étant effacée || [fig.] ægritudo exest animum Cic. Tusc. 3, 27, le chagrin ronge l’âme, cf. 5, 16 ; exedere urbem Virg. En. 5, 785, anéantir une ville. subj. prés. exedint Pl. Ps. 821 || pour les formes de la conj., v. edo.

Latin > German (Georges)

ex-edo, ēdī, ēsum (archaist. essum), ere, I) ausessen, aufessen, aufzehren, ganz verzehren, 1) eig.: tute hoc intristi (i.e. intrivisti), tibi omne est exedendum, sprichw. = du mußt es ausbaden, alle Folgen auf dich nehmen, Ter. Phorm. 318: u. so tibi, quod intristi, exedendum est, Auson. Bissula (XXV) 2. praef. 5. p. 125, 16 Schenkl. – prägn., exedere alqm, an jmd. (an jmds. Vermögen) zehren, Plaut. trin. 406. Ter. heaut. 462. – 2) übtr., vertilgen, media de gente Phrygum urbem nefandis odiis, Verg. Aen. 5, 785. – II) von innen herausessen, zerfressen, ausnagen, zernagen, aushöhlen, zerstören, a) eig., von Schlangen, Würmern usw., nigris exesa chelydris creta, Verg.: frumentum, quod curculiones exesse incipiunt, Varro: exesae fruges, Col.: exesae rupes, Lucan.: serpens, qui iecur eius exesset, Hygin. – von nagenden, ätzenden Dingen, flammeus ardor silvas exederat, Lucr.: Cyclopum exesa caminis antra Aetnaea, zerklüftet, Verg.: argentum vivum exest vasa, Plin.: dens exesus, Cels.: ossa nuda et exesa, Plin. ep.: exesae arboris truncus, Sen.: saxa penitus exesa, Sen. – v. Flüssen, Nilus nihil exedit nec abradit, Sen. – vom zerstörenden Zahn der Zeit, monumenta vetustas exederat, Curt.: exesis posterioribus partibus versiculorum (an einer Grabschrift), Cic. – b) übtr., v. Gemütszuständen, Verdruß, Kummer, Gram, Zorn, Haß usw., zernagen, aufreiben, zerquälen, exspectando exedor, Plaut.: aegritudo exest animum, Cic.: quos nullae aegritudines exedunt, Cic.: penitus maestas exedit cura medullas, Catull.: his cogitationibus animos, Curt.: te exedit labor et senectus, Val. Flacc.: aerumnae cor ipsum exedentes, Sen. – c) polit. gleichs. zernagen, vernichten, rem publicam, Tac.: urbem odiis, Verg . – / a) Archaist. Coni. Praes. exedint, Plaut. Pseud. 821. – b) Die zusammengezogenen Formen (s. 1. edo /) in der klass. Prosa vorherrschend, doch exedit bei Sen. nat. qu. 4, 2, 10. Ser. Samm. 7, 92.

Latin > Chinese

exedo, edis vel es, edit vel est, esum, esse vel edere. :: 食盡。耗費。Aegritudines exedunt homines 憂悶敗人力。