Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

praevaleo

From LSJ

Ἓν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα → I know only one thing, that I know nothing | all I know is that I know nothing.

Diogenes Laertius, Lives of the Philosophers, Book 2 sec. 32.

Latin > English

praevaleo praevalere, praevalui, - V INTRANS :: prevail; have superior power/force/weight/influence/worth/efficacy (medicine)

Latin > English (Lewis & Short)

prae-vălĕo: ŭi, 2, v. n.
I In gen., to be very or more able, to have distinguished power or influence; to have greater power or worth; to be superior or distinguished, have the superiority, prevail (not ante-Aug.; cf.: praesto, excello, praecedo): virtute semper praevalet sapientia, wisdom prevails over, has more power than bravery, Phaedr. 1, 13, 14: qui praevalet arcu, is a distinguished archer, Stat. Achill. 2, 122: vulturum praevalent nigri, rank first, Plin. 10, 6, 7, § 19: aranei cum praevaluere (supra apes), id. 11, 19, 21, § 65: in Aegypto hic mos praevalet, prevails, id. 17, 22, 35, § 185: ita saepius digni, quam gratiosi, praevalebant, had the advantage, Plin. Ep. 3, 20, 6: quae sententia non praevaluit modo, id. ib. 2, 11, 6: certamen acerrimum, amita potius an mater apud Neronem praevaleret, had the most influence, Tac. A. 12, 64: auctoritate et praesentiā, to prevail, to get the upper hand, Suet. Galb. 19: gratiā, id. Ner. 28: auctoritas Cluvii praevaluit, ut, etc., prevailed, Tac. H. 2, 65: tuum erit consultare, utrum praevaleat, quod ex Arminio concepit, an quod ex me genita est, which should have more weight, id. A. 1, 58; Dig. 1, 5, 10.— With inf.: praevaluit ire, Vulg. 1 Par. 21, 30.—With contra, Vulg. Gen. 32, 28.—With dat. (late Lat.): quae (mala) etiam praevalent bonis, Lact. Epit. 68, 21: portis inferi et mortis legibus praevalere, Leo M. p. 51, 1 fin.—
II In partic., of medicines, to be of great virtue or efficacy: trifolium praevalet contra serpentium ictus, Plin. 21, 21, 88, § 152: lac praevalet ad vitia in facie sananda, id. 28, 7, 21, § 75.—
   B In law, to be settled, established, Just. Inst. 1, 6, 3.— Hence, praevălens, entis, P. a., very strong, very powerful: populus, Liv. praef.: praevalens corpore, Vell. 2, 108, 2; Plin. 5, 24, 20, § 84.

Latin > French (Gaffiot 2016)

prævălĕō,¹¹ vălŭī, ēre, intr.,
1 valoir plus, prévaloir : apud aliquem Tac. Ann. 12, 64, l’emporter auprès de qqn, avoir plus d’influence ; auctoritate Suet. Galba 19 ; gratia Suet. Nero 28, avoir plus d’autorité, plus de crédit ; auctoritas Cluvii prævaluit, ut Tac. H. 2, 65, l’influence de Cluvius l’emporta au point que
2 avoir plus d’efficacité [remède] : Plin. 21, 152 ; 28, 75.

Latin > German (Georges)

prae-valeo, valuī, ēre, I) physisch überaus (sehr) kräftig od. stark sein, gew. Partiz. praevalēns = überaus (sehr) kräftig od. stark (Ggstz. infirmus), a) v. leb. Wesen, ille ad tollendam magni ponderis sarcinam praevalet, Sen. exc. contr. 3. praef. § 9: praevalens iuvenis Romanus, Liv.: homo, Cels.: equus, Curt.: m. Abl. (an), praevalens corpore, von großer Körperkraft, Vell. 2, 108, 2. – b) (als mediz. t. t.) v. Lebl., besonders wirksam sein, pr. ad vitia sananda, Plin.: pr. contra serpentium ictus, Plin. – II) übtr., an Geltung, Ansehen, Macht überwiegen, überwiegend sein, das Übergewicht (die Oberhand) behalten, mehr gelten od. vermögen, den Vorrang haben, bei Abstimmungen usw. = die Mehrheit behalten, durchdringen, Partiz. praevalēns = überwiegend, übermächtig, überaus (sehr) mächtig, praevalens populus, Liv. Hostis, Suet.: praevaluit Gotarzes, Tac.: praevaluit pars, quae supplicium decernebat, Tac.: praevaluit sententia Caepionis, Plin. ep.: praevalent illicita, das Unerlaubte hat mehr Reiz, Tac. – m. Dat. (vor, über), praevaluit angelo Iacob, Augustin. serm. 122, 3: quae (mala) etiam praevalent bonis, Lact. epit. 68, 21. – m. Abl. (durch), pr. pugnā equestri, im R. stärker sein, Tac.: hoc genere gratiae, auctoritate, Suet.: atrocitate criminis, Tac.: apud hominum gratiam paternā memoriā, Suet. – m. Abl. der Vergleichung (als), virtute semper praevalet sapientia, vermag mehr als die T., Phaedr. 1, 15, 7. – m. in u. Abl., id in causis dubiis saepe praevaluit, Quint. 7, 4, 19. – m. ad u. Akk., hos (affectus) ad perturbationem, illos ad benevolentiam praevalere, Quint. 6, 2, 9. – m. folg. ut u. Konj., auctoritas Cluvii praevaluit (war von solchem Übergewichte), ut etc., Tac. hist. 2, 65: cum praevaluisset (dessen Ansicht durchgedrungen war), ut Augustus potius vocaretur, Suet. Aug. 7, 2. – m. folg. indir. Fragesatz, tuum erit consultare, utrum (welches von beiden) praevaleat, quod (daß sie) ex Arminio concepit, an quod ex me genita est, Tac. ann. 1, 58.

Latin > Chinese

praevaleo, es, ui, ere. n. 2. (ei vel eum.) :: 愈善。勝。力逾。大行。Arcu praevalet 其射箭逾人。Praevalebant jam fata consiliis 天命已勝人謀。Hic mos praevalet 此風俗大行。Trifolium praevalet contra serpentium ictus 及已草可治蛇咬傷。