recordor

Latin > English

recordor recordari, recordatus sum V DEP :: think over; call to mind, remember

Latin > English (Lewis & Short)

rĕ-cordor: ātus, 1,
I v. dep. a. and n. cor.
I To think over, bethink one's self of, be mindful of a thing (as the result of the reminisci, the recalling of it to memory), to call to mind, remember, recollect (freq. and class.; cf. recognosco): quod jam pueri ita celeriter res innumerabiles arripiant, ut eas non tum primum arripere videantur, sed reminisci et recordari. Haec sunt Platonis fere, Cic. Sen. 21, 78; cf. id. Tusc. 1, 24, 57: sed parum est me hoc meminisse: spero etiam te, qui oblivisci nihil soles, nisi injurias, reminiscentem recordari, id. Lig. 12, 35.— Constr.
   (a)    With acc. (so most freq.): pueritiae memoriam, Cic. Arch. 1, 1: omnes gradus aetatis tuae (with considero), id. de Or. 3, 22, 82: desperationes eorum, id. Fam. 2, 16, 6: hujus meritum in me, id. Planc. 28, 69 Wund. N. cr.: tua consilia, id. Att. 8, 12, 5: δέρρεις,> id. ib. 4, 17, 1: excusationem legationis obeundae, id. Phil. 9, 4, 8: communes belli casus, Caes. B. C. 3, 72 fin.: virtutes (Manlii), Liv. 6, 20 fin.: acta pueritiae, Quint. 11, 2, 6: priorem libertatem, Tac. Agr. 82: feralem introitum, id. H. 1, 37: bene facta priora, Cat. 76, 1: vocem Anchisae magni voltumque, Verg. A. 8, 156: antiqua damna, Ov. M. 15, 774 et saep.: tuam virtutem animique magnitudinem, Cic. Fam. 5, 17, 1; so, tua in me studia et officia multum tecum, id. ib. 15, 21, 5; cf.: alicujus vitam et naturam, id. Clu. 25, 70; id. Tusc. 5, 5, 14: si rite audita recordor, Verg. A. 3, 107: cum recorder non M. Brutum ... sed legiones nostras in eum locum saepe profectas, Cic. Sen. 20, 75.— With quod: recordatus quod nihil cuiquam toto die praestitisset, Suet. Tit. 8: ad ea, quae ... recordanda et cogitanda, Cic. Sull. 9, 26.—
   (b)    With obj.-clause: recordabantur, eadem se superiore anno in Hispaniā perpessos, Caes. B. C. 3, 47; Ov. M. 13, 705: hoc genus poenae saepe in improbos civis esse usurpatum recordatur. Cic. Cat. 4, 4, 7; id. Ep. ad Brut. 1, 5; and, acc. to the analogy of memini, with inf. pres.: ego recordor longe omnibus unum anteferre Demosthenem, id. Or. 7, 23.—
   (g)    With rel.-clause: admonitus re ipsā recordor, quantum hae quaestiones punctorum nobis detraxerint, Cic. Mur. 34, 72; Plaut. Most. 1, 2, 1: recordor unde ceciderim, Att. 4, 16, 10; Caes. B. C. 3, 73, 3; Quint. 11, 2, 38.—
   (d)    With gen. (freq. in late Lat.; in Cic. only in two foll. passages, for in Cic. Planc. 28, 69, the true read. is meritum): recordans superioris tuae transmissionis, Cic. Att. 4, 19, 1: flagitiorum suorum recordabitur, id. Pis. 6, 12: pacti mei, Vulg. Ezech. 16, 60: nominis Domini, id. Amos, 6, 11: verborum, id. Luc. 24, 6 et saep.—（ε) With de: tu si meliore memoriā es, velim scire, ecquid de te recordere, Cic. Tusc. 1, 6, 13; id. Planc. 42, 104; id. Q. Fr. 2, 1, 7, § 23; id. Sest. 1, 1; id. Lig. 12, 35.— (ζ) Absol.: et, ut recordor, tibi meam (epistulam) misi, Cic. Att. 13, 6, 3.—
II To think of, meditate, ponder something future (rare): nunc ego non tantum, quae sum passura, recordor, Ov. H. 10, 79: omnium captivitatem et miserrimam servitutem, Just. 5, 7, 10.?*!
   a Act. collat. form recordavit, Quadrig. ap. Non. 475, 27; Varr. L. L. 6, 6, 46.—
   b Part. perf. in a pass. signif.: ad recordata poenalis vitae debita, preserved in the memory, Sid. Ep. 9, 3 med.>

Latin > French (Gaffiot 2016)

rĕcordor,⁹ ātus sum, ārī (re et cor), tr.,
1 rappeler à sa pensée, se rappeler : a) rem, se rappeler une chose : Cic. Phil. 1, 30 ; 2, 45 ; CM 13 ; de Or. 3, 82 ; Planc. 69 ; Att. 2, 22, 1 ; 8, 12, 4 ; qqf. secum recordari rem même sens : Cic. Fam. 5, 17, 1 ; si cum animis vestris recordari C. Staieni vitam volueritis Cic. Clu. 70, si vous voulez rappeler à votre souvenir la vie de C. Staiénus, cf. Fam. 15, 21, 5 || rare : recordari principem Plin. Min. Pan. 42, 4, se rappeler le prince ; b) [avec prop. inf.] se rappeler que : Cic. Clu. 85 ; Cat. 4, 7 ; Cæs. C. 3, 47, 5 ; [avec inf. prés^t] Cic. Or. 23 ; c) [avec interr. indir.] : Cic. Pomp. 61 ; Tusc. 5, 102 ; Mur. 72 ; Att. 4, 16, 10 ; Cæs. C. 3, 73, 3 ; d) [pris int^t] se souvenir, de aliquo, se souvenir de qqn : Cic. Agr. 2, 3 ; Scauro 49 ; Sulla 5 ; de aliqua re, de qqch. : Cic. Planc. 104 || avec gén. : Décad.; e) abs^t] ut recordor Cic. Att. 13, 6, 3, comme je m’en souviens
2 se représenter par la pensée une chose passée : Cic. Verr. 2, 3, 22 || une chose à venir : Ov. H. 10, 79 ; Just. 5, 7, 10.

Latin > German (Georges)

recordor, ātus sum, ārī (re u. cor), I) etw. Vergangenes durch die Erinnerung sich im Geiste vergegenwärtigen, an etwas zurückdenken, einer Sache eingedenk sein (vgl. bes. Cic. Lig. 35, wo sich alle Synonyma nebeneinander finden), α) mit Genet.: flagitiorum suorum, Cic.: huius meriti in me, Cic. – β) m. Acc.: id. Plaut.: maiorum diligentiam, Cic.: communes belli casus, Caes.: externa lubentius in tali re quam domestica, Cic.: venerabiliter amissos, Auson.: si cum animis vestris longo intervallo recordari C. Staieni vitam et naturam volueritis, Cic.: si recte recordor viam, Apul. – γ) vulg. m. ad u. Akk., ergo iam ad illum citius recordari debemus, Commodian. apol. 780. – δ) m. folg. Acc. u. Infin., se eadem perpessos, Caes.: per annos quattuor et viginti primo Punico bello classibus certatum (esse), Liv.: hoc genus poenae saepe in improbos cives esse usurpatum, Cic.: u. (wie memini) mit Infin. Praes., Cic. or. 23: mit Acc. u. Infin., Liv. 9, 19, 12 u. Ov. met. 13. 705. – ε) m. folg. indir. Fragesatz, non recordor, unde cecīderim, sed unde surrexerim, Cic.: denique recordari debere, quā felicitate omnes incolumes essent transportati, Caes.: recordantes, quonam loco id reposuerint, Plin. – dah. m. folg. quod (daß) u. Konj., recordatus, quod nihil cuiquam toto die praestitisset, Suet. Tit. 8, 1. – ζ) m. de u. Abl.: de ceteris, Cic.: de suis liberis aut parentibus, Cic.: velim scire, ecquid de te recordere. Cic. – η) absol., bes. parenthet., vobiscum ipsi recordamini, Cic.: ut recordor, Cic.: si recordari volumus, Cic. – II) etw. Zukünstiges bedenken, zu Herzen nehmen, quae sum passura recordor, Ov. her. 10, 79: omnium captivitatem et miserrimam servi tutem, Iustin. 5, 7, 10.

Latin > Chinese

recordor, aris, ari. d. :: 記念。慮後事。Cum aliquo dolore flagitiorum recordabitur 此人記其諸罪必稍心愧。Ut navales pugnas recordentur 欲彼等憶水戰。Istis vestris lacrymis de illis recordor, quas pro me profudistis 因汝等現淚卽憶及向日爲我所流者。