δᾳδουχέω
βίος ἀνεόρταστος μακρὴ ὁδὸς ἀπανδόκευτος → a life without feasting is a long journey without an inn | a life without festivals is a long journey without inns | a life without festivals is a long road without inns | a life without festivity is a long road without an inn | a life without festivity is like a long road without an inn | a life without holidays is like a long road without taverns | a life without parties is a long journey without inns | a life without public holidays is a long road without hotels
English (LSJ)
A carry a torch, especially in pageants, E.Tr.343, Luc.Cat. 22.
2 hold the office of δᾳδοῦχος 1.1, IG2.1413,1414.
II c. acc., celebrate, τὰ μυστήρια Them.Or.5.71a:—Med., γόον οὐχ ὑμέναιον ἐδᾳδουχήσατο Epigr.Gr.413:—Pass., to be illuminated, Socr.Rhod. 1.
Spanish (DGE)
1 intr. ser portador de antorchas en el cortejo nupcial, E.Tr.343, en la procesión eleusina IG 22.3507 (Salamina I a.C.), 3508 (Eleusis I a.C.), Luc.Cat.22, Sch.S.Tr.214P.
2 tr. iluminar con antorchas, acompañar con antorchas una celebración ritual γόον, οὐχ ὑμέναιον IKios 102.5 (I a.C.), τὰ μυστήρια Them.Or.5.71a, τὴν πλάνην καὶ τὴν ἁρπαγὴν καὶ τὸ πένθος αὐταῖν Ἐλευσὶς δᾳδουχεῖ (de Deméter y Core), Clem.Al.Prot.2.12
•c. ac. int. φέγγος ἐδᾳδούχουν περὶ παστῷ πεῦκαι AP 7.182 (Mel.)
•fig. πρὸς τὴν ἀλήθειαν Thdt.Is.3.710.
3 en v. med.-pas. iluminarse λαμπάσι δᾳδουχουμένης ... πόλεως Socr.Rhod.2
•prenderse, arder πυρὸς ἐν ἀπορρήτῳ δᾳδουχουμένου metáf. del amor fuego que arde en secreto Ach.Tat.5.15.6.
German (Pape)
[Seite 513] Fackeln halten, und mit ihnen vorleuchten, Eur. Tr. 343; Luc. Cat. 22. Dah. = mit Fackeln feiern, μυστήρια Themist.; pass., mit Fackeln erleuchtet werden, Ath. IV, 148 c.
French (Bailly abrégé)
δᾳδουχῶ :
f. δᾳδουχήσω;
tenir une torche, dans les fêtes ou sacrifices.
Étymologie: δᾳδοῦχος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δᾳδουχέω [δᾳδοῦχος] een fakkel dragen, fakkeldrager zijn.
Russian (Dvoretsky)
δᾳδουχέω: нести факел(ы) (ἐν γάμοις Eur.): δᾳδουχοῦσα Luc. женщина с факелом (в процессии).
Greek (Liddell-Scott)
δᾳδουχέω: ἔχω τὸ ἀξίωμα ἢ ὑπούργημα τοῦ δᾳδούχου, φέρω πυρσόν, ἰδίως ἐν πομπαῖς, Εὐρ. Τρῳ. 343, Λουκ. Κατάπλ. 22· δᾳδουχήσας, διατελέσας ἐν τούτῳ τῷ ὑπουργήματι, Συλλ. Ἐπιγρ. 387, 388, κ. ἀλλ. ΙΙ. μ. αἰτ., ἑορτάζω (μετὰ δᾴδων), τὰ μυστήρια Θεμίστ. 71Α· καὶ ἐν τῷ μέσ., γόον, οὐχ ὑμέναιον ἐδᾳδουχήσατο Ἐπιγράμμ. Ἑλλην. 413. ― Παθ., φωτίζομαι, Ἀθήν. 148C.
Greek Monotonic
δᾳδουχέω: μέλ. -ήσω, κατέχω το αξίωμα του δᾳδούχου, μεταφέρω το δαυλό, κρατώ αναμμένα δαδιά και φέγγω ιδίως στις πομπές, σε Ευρ.
Middle Liddell
to hold the office of δαιδοῦχος, to carry a torch, especially in pageants, Eur.
