ἄκοσμος

English (LSJ)

ον,

   A disorderly, φυγή A.Pers. 470; ἄ. καὶ ταραχώδης νυκτομαχία Plu.Mar.20:—in Hom. once, ἔπεα ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη Il.2.213. Adv. -μως Hdt.7.220, A.Pers.374, etc.    II κόσμος ἄ. a world that is no world, AP7.561 (Jul.), but in 9.323 (Antip.) of an inappropriate ornament.

German (Pape)

[Seite 78] ohne Ordnung, verwirrt, φυγή Aesch. Pers. 462; Plut. ἄκ. καὶ ταραχώδης ναυμαχία Mar. 10; ungehorsam, Soph. Ant. 655; frech, Il. 2, 213 von Thersites unanständigen Reden (ἅπαξ εἰρημ.); Plut. Symp. 7, 8, 3 ῥήματα ἄκοσμα; mit βιαιότατος verb. Crass. 15; liederlich, Ag. 3 (V, 302); – κόσμος ἄκ., ein Schmuck, der keiner ist, Iul. Aeg 64 (VII, 561); Ant. Sid. 29 (IX, 323). – Adv. ἀκόσμως, ohne Ordnung, Aesch. Pers. 366. 414; Her. 7, 220.

Greek (Liddell-Scott)

ἄκοσμος: -ον, ἄνευ τάξεως, ἄτακτος, φυγή, Αἰσχυλ. Πέρσ. 470· ἄκ. καὶ ταραχώδης ναυμαχία, Πλουτ. Μάρ. 10: - παρ’ Ὁμ. ἅπαξ ἐπὶ ἠθικῆς ἐννοίας = ἄτακτος, ἀνυπότακτος, ἀπρεπής· ἐπὶ τῶν λόγων τοῦ Θερσίτου, Ἰλ. Β. 213. - Ἐπιρρ. -μως, Ἡροδ. 7. 220, Αἰσχυλ., κτλ. ΙΙ. κόσμος ἄκοσμος, κόσμος ὅστις δὲν εἶναι κόσμος, Ἀνθ. Π. 7 .561· ἀλλ’ ἐν 9. 323 κεῖται ἐπὶ ἀκαταλλήλου κοσμήματος.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 désordonné, confus;
2 déréglé, inconvenant;
3 qui trouble l’ordre, rebelle.
Étymologie: ἀ, κόσμος.

English (Autenrieth)

disorderly, Il. 2.213†.

Spanish (DGE)

-ον
I desprovisto, no equipado, βίος Gorg.B 11a.30, τὸ[ν π] ρὶν ἄκοσμον ἐόντα πύργον ... νῦν ὄντως πύργωσεν IG 2².5201 (III d.C.)
•del mundo carente de ornamento κόσμος ἄ. AP 7.561 (Iul.Epigr.), pero tb. c. juego de palabras κόσμος ἄ. un adorno que no es adorno e.e. carente de gusto, AP 9.323 (Antip.Sid.), cf. Lucr.4.1160.
II 1desordenado, desorganizado τῇ πάντ' ἀν' οἶκον ... ἄκοσμα κεῖται en su casa todo está en desorden Semon.8.4, φυγή A.Pers.470, νυκτομαχία Plu.Mar.20, ἀκοσμοι φωναί Ph.1.693
•sent. fil. κόσμος ἄ. un mundo caótico Nonn.D.6.371.
2 sent. moral, de las palabras de Tersites intemperante ἔπεα ... ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη Il.2.213, γέλωτες Gr.Nyss.Eun.1.550
•de pers. libertino χήρη AP 5.302.9 (Agath.), γυναῖκες mujeres de mala vida Agath.5.14.4.
III adv. -ως desordenadamente, indisciplinadamente οἴχεσθαι Hdt.7.220, οὐκ ἀ. ἀλλὰ πειθάρχῳ φρενί A.Pers.374, ἀ. εἰς τὸν ποταμὸν ἐναλέσθαι Wilcken Chr.11.42 (II a.C.), cf. Ph.1.550.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἄκοσμος, -ον)
απρεπής, ανάρμοστος
αρχ.
1. άτακτος, ακατάστατος
2. αστόλιστος
3. άσημος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀ- στερητ. + κόσμος.
ΠΑΡ. ακοσμία
αρχ.
ἀκοσμήεις, ἀκοσμῶ].

Greek Monotonic

ἄκοσμος: -ον, I. αυτός που δεν έχει τάξη, ακατάστατος, σε Αισχύλ.· στον Όμηρ. χρησιμ. για τα λόγια του Θερσίτη, ανυπάκουος, απρεπής· επίρρ. -μως, σε Ηρόδ. κ.λπ.
II. κόσμος ἄκοσμος, ένας κόσμος που δεν είναι κόσμος, σε Ανθ.· επίσης λέγεται για ένα ακατάλληλο κόσμημα, στολίδι, στον ίδ.

Russian (Dvoretsky)

ἄκοσμος:
1) беспорядочный (φυγή Aesch.; ναυμαχία Plut.);
2) неукрашающий: κόσμος ἄ. Anth. (IX, 323) некрасивое украшение, но тж. (VII, 561) мир, лишившийся своего украшения;
3) безобразный, буйный, строптивый (ἔπεα Hom.; ῥήματα Plut.).

Middle Liddell

I. without order, disorderly, Aesch.:—in Hom. of Thersites' words, disorderly:— adv. -μως, Hdt., etc.
II. κόσμος ἄκοσμος, a world that is no world, Anth.; also of an inappropriate ornament, Anth.