ἀλκυών

English (LSJ)

όνος, ἡ, mythical bird, identified with the kingfisher, Alcedo ispida, Il.9.563, Alcm. 26, Simon. 12, Ar.Av.251, Arist.HA542b4, Theoc.7.57. (Freq. written ἁλ- by false etymology from ἅλς, κυέω: ἁλκυδών Hdn. Gr.2.285.)

Spanish (DGE)

-όνος, ἡ
• Alolema(s): cret. αὐκυών Hsch.; tb. a veces ἁλκυών Arist.HA 542^b4, Hsch.
1 orn. alción pájaro mítico identificado a veces con el martín pescador, Alcedo atthis (L.) o el martín pescador de Esmirna, Halcyon smyrneis (L.), Il.9.563, Alcm.26.3, Sapph.195, Ibyc.36(a)4, Simon.3.7, Ar.Au.251, Arist.HA 593^b8, 542^b4, Theoc.7.57, A.R.1.1096, 4.363, Philostr.Ep.8, Nonn.D.47.298
• Halción tít. de una obra de Luciano, Luc.Halc.
• en plu. tít. de una obra de Formis, Sud.s.u. Φόρμος.
2 Alción n. de una divinidad entre los lacedemonios, Hsch., Phot.α 980; cf. tb. ἁλκυδών.
• Etimología: Etim. desc., quizá prést. mediterráneo.

German (Pape)

[Seite 100] όνος, ἡ, att. ἁλκ., der Meereisvogel, alcedo hispida, Arist. H. A. 5, 8; Theocr. 7, 57. Den Mythus der Verwandlung dieses Vogels hat Apollod. 1, 7, 4; Luc. Halc. 1 (nach gew. Abl. von ἅλς u. κύω). Uebtr., Sängerin, bes. klagende, Ant. Sid. 50; Antip. Th. 32 (IX, 151. 567); sogar das Webschiff, ἱστῶν Παλλάδος ἀλκ. Ant. Sid. 26 (VI, 160).

French (Bailly abrégé)

όνος (ἡ) :
att. ἁλκυών;
halcyon, oiseau de mer.
Étymologie: ἅλς¹, κύειν.

Greek (Liddell-Scott)

ἀλκυών: -όνος, ἡ, θαλάσσιον ἰχθυοφάγον πτηνόν, πρῶτον ἐν Ἰλ. Ι. 563· πρβλ. Σιμων. 12, Ἀριστοφ. Ὄρν. 251, Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 5. 8, 8. (Τινὲς ἐδάσυναν τὴν λέξιν καὶ οὕτω μὲ δασεῖαν μετηνέχθη εἰς τὴν ἀγγλ. γλῶσσαν: halcyon· τοῦτο δὲ προῆλθε πιθανῶς ἐκ τῆς ἰδέας ὅτι ἡ λέξις εἶναι σύνθετος ἐκ τοῦ ἅλς καὶ κύω (ἴδε ἀλκυονίς)· ἀλλ’ ὁ Λατ. τύπος alcedo ἐλέγχει τοῦτο ὡς ἐσφαλμένον· οὕτω καὶ Παλαιογερμ. alacra.

English (Autenrieth)

όνος: halcyon, a sea-bird with plaintive note, Il. 9.563†.

English (Slater)

ἀλκυών halcyon bird test., Σ ad Ap. Rhod., 1. 1085, concerning the halcyon bird that foretold calm for Jason and the Argonauts εἴληφε δὲ τὰ περὶ τῶν ἁλκυόνων παρὰ Πινδάρου ἐκ Παιάνων· εὐλόγως δὲ ὄσσαν εἶπε τὴν τοῦ ἁλκυόνος φωνήν. ὑπὸ γὰρ Ἥρας ἦν ἀπεσταλμένη, ὥς φησι Πίνδαρος fr. 62.

Greek Monolingual

η (Α ἀλκυών)
βλ. αλκυόνα.

Greek Monotonic

ἀλκυών: -όνος, ἡ, θαλάσσιο πτηνό που τρώει ψάρια, Λατ. alcedo, σε Όμηρ. κ.λπ. (ο τύπος ἁλκυών είναι λανθασμένος).

Frisk Etymological English

Grammatical information: f.
Meaning: kingfisher, Alcedo ispida (Il.).
Other forms: also ἁλκυών (after ἅλς),
Derivatives: ἁλκυδών (Hdn. Gr. 2, 285) after other bird-names in -δων (from here Lat. alcēdo).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: S. Thompson Birds s. v. Origin unknown; prob. a loan from a non-IE language (cf. Fur. 303 n. 39 on substr. words in -ων.) For the suffix cf. ἀλεκτρυών, Ruijgh Minos 9 (1968) 152f. - Improb. Venneman, Germ. Linguistics and Semiotic Analysis 1, 1996, 113-145.

Middle Liddell

the kingfisher, Lat. alcedo, Hom., etc. (halcyon with h is a wrong form.)

Frisk Etymology German

ἀλκυών: -όνος
{alkuṓn}
Forms: und ἁλκυών (nach ἅλς),
Grammar: f.
Meaning: Meereisvogel, Alcedo ispida (ion. att.).
Derivative: Davon ἀλκυονίς ib. (A. R.), ἀλκυονίδες (ἡμέραι) Tage der Wintersonnenwende, wo das Meer ruht und der Eisvogel sein Nest baut (Ar. u. a.), auch ἀλκυόνειοι (Arist.) genannt. — In ἁλκυδών umgebildet (Hdn. Gr. 2, 285) nach den übrigen Vogelnamen und sonstigen Bildungen auf -δων. — Daraus entlehnt lat. alcēdo.
Etymology: Herkunft unbekannt; wertlose Spekulationen sind bei Bq und W.-Hofmann angeführt; s. außerdem Pok. 304. Ausführliche Darstellung bei Thompson Birds s. v.
Page 1,75

Mantoulidis Etymological

(=θαλασσοπούλι). Ἡ ἐτυμολογία της εἶναι ἀβέβαιη. Πιθανόν ἀπό τό ἅλς (=θάλασσα) + κυέω (=φουσκώνω).