ἀπιθέω: Difference between revisions
Τί ὕπνος; Καμάτων ἀνάπαυσις, ἰατρῶν κατόρθωμα, δεδεμένων λύσις, ἀγρυπνούντων σοφία, νοσούντων εὐχή, θανάτου εἰκών, ταλαιπωρούντων ἐπιθυμία, πάσης πνοῆς ἡσυχία, πλουσίων ἐπιτήδευμα, πενήτων ἀδολεσχία, καθημερινὴ μελέτη. → What is sleep? Rest from toil, the success of physicians, the release of those who are bound, the wisdom of the wakeful, what sick men pray for, an image of death, the desire of those who toil in hardship, the rest of all the spirit, a principal occupation of the rich, the idle chatter of poor men, a daily object of concern.
(Bailly1_1) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(?s)Medium diacritics=(\w+)(έω)(?s)(.*)btext=(-ῶ)" to "Medium diacritics=$1$2$3btext=$1ῶ") |
||
| (26 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=apitheo | |Transliteration C=apitheo | ||
|Beta Code=a)piqe/w | |Beta Code=a)piqe/w | ||
|Definition=(πείθω) Ep. form of | |Definition=([[πείθω]]) Ep. form of [[ἀπειθέω]], c. dat., freq. in Hom. usually with neg., <b class="b3">οὐκ ἀπίθησε μύθῳ</b> he<br><span class="bld">A</span> [[disobeyed]] not the words, Il.1.220, cf. 6.102,al.: abs., ib.16.458: once c. gen., οὐδ' ἀπίθησε θεὰ.. ἀγγελιάων ''h.Cer.''448: used in S.''Ph.''1447 (anap.).<br><span class="bld">II</span> [[fail to persuade]], <b class="b3">οὐδ' ἀπίθησέ νιν</b> (ϝιν Herm.) Pi.''P.''4.36. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(ἀπῐθέω)<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><b class="num">1</b> [[desobedecer]], [[no obedecer]] siempre en lítotes, abs. ὁ δ' ἄρ' οὐκ ἀπίθησεν <i>Il</i>.8.319, cf. <i>Od</i>.22.492, Nonn.<i>D</i>.9.94<br /><b class="num">•</b>c. dat. de pers. οἱ δέ οἱ οὐκ ἀπίθησαν <i>Od</i>.23.369, οὐδ' ἀπίθησεν λισσομένοις A.R.1.149<br /><b class="num">•</b>c. dat. de abstr. οὐδ' ἀπίθησε μύθῳ no desobedeció la orden</i>, <i>Il</i>.1.220, οὐκ ἀπιθήσω τοῖς σοῖς μύθοις S.<i>Ph</i>.1447<br /><b class="num">•</b>c. gen. οὐδ' ἀπίθησε Διὸς ... ἐφετμῆς <i>h.Cer</i>.358.<br /><b class="num">2</b> [[no convencer]] οὐδ' ἀπίθησέ ἱν y no dejó de convencerlo</i> Pi.<i>P</i>.4.36. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0291.png Seite 291]] p. = [[ἀπειθέω]], Hom. oft in der Form ἀπίθησε (ν), Iliad. 3, 120 ὁ δ' ἄρ' οὐκ ἀπίθησ' Ἀγαμέμνονι, Od. 23, 369 ἀπίθησαν, Iliad. 24, 300 ἀπιθήσω, 10, 129 ἀπιθήσει; stets mit der Negation, Iliad. 1, 220 οὐδ' ἀπίθησεν μύθῳ Ἀθηναίης, er war der Rede nicht ungehorsam, d. h. Homerisch: er gehorchte willig, schnell; 2, 166 οὐδ' ἀπίθησε θεὰ [[γλαυκῶπις]] [[Ἀθήνη]], sie gehorchte mit Eifer. – Pind. P. 4, 36; Soph. Phil. 1432; τινός H. h. Cer. 448 Sp. D. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0291.png Seite 291]] p. = [[ἀπειθέω]], Hom. oft in der Form ἀπίθησε (ν), Iliad. 3, 120 ὁ δ' ἄρ' οὐκ ἀπίθησ' Ἀγαμέμνονι, Od. 23, 369 ἀπίθησαν, Iliad. 24, 300 ἀπιθήσω, 10, 129 ἀπιθήσει; stets mit der Negation, Iliad. 1, 220 οὐδ' ἀπίθησεν μύθῳ Ἀθηναίης, er war der Rede nicht ungehorsam, d. h. Homerisch: er gehorchte willig, schnell; 2, 166 οὐδ' ἀπίθησε θεὰ [[γλαυκῶπις]] [[Ἀθήνη]], sie gehorchte mit Eifer. – Pind. P. 4, 36; Soph. Phil. 1432; τινός H. h. Cer. 448 Sp. D. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=[[ἀπιθῶ]] :<br /><b>1</b> [[ne pas ajouter foi]] : οὐδ' ἀπίθησε OD et il ne fut pas incrédule;<br /><b>2</b> [[ne pas obéir]] ; τινι à qqn.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπιθής]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀπῐθέω:''' Hom., HH, Pind., Soph., Plut. = [[ἀπειθέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀπῐθέω''': μέλλ. -ήσω, ([[πείθω]]) Ἐπ. [[τύπος]] τοῦ [[ἀπειθέω]] | |lstext='''ἀπῐθέω''': μέλλ. -ήσω, ([[πείθω]]) Ἐπ. [[τύπος]] τοῦ [[ἀπειθέω]] μετὰ δοτ., συχν. παρ’ Ὁμ. καὶ συνήθως μετ’ ἀρνήσεως οὐδ. ἀπίθησεν μύθῳ, δὲν ἐδείχθη ἀπειθὴς εἰς τὸν λόγον..., Ἰλ. Α. 220, κτλ., πρβλ. Ζ. 102 κ. ἀλλ.· [[ἅπαξ]] μετὰ γεν., οὐδ’ ἀπίθησε θεὰ… ἀγγελιάων Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 448: -ὁ Σοφ. ἐχρήσατο τῇ λέξει [[ἅπαξ]] ἐν ἀναπαιστ. στίχῳ, οὐκ ἀπιθήσω τοῖς σοῖς μύθοις Φιλοκτ. 1447. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=only fut., and aor. ἀπίθησε: [[disobey]]; τινί, [[always]] [[with]] [[negative]]. | |||
}} | |||
{{Slater | |||
|sltr=<b>ᾰπῐθέω</b> [[disobey]] c. dat. “οὐδ' ᾰπίθησέ ἱν (Hermann: νιν codd., sed cf. Σ: [[οὐκ]] ἀπειθῆ αὐτὸν πεποίηκε πρὸς τὴν ὑποδοχήν) (P. 4.36) | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἀπῐθέω:''' Επικ. [[τύπος]] του [[ἀπειθέω]], μόνο στον αόρ. αʹ, με δοτ. <i>οὐκ ἀπίθησε μύθῳ</i>, δεν επέδειξε [[απείθεια]] στα [[λόγια]], σε Ομήρ. Ιλ. | |||
}} | }} | ||
{{ | {{mdlsj | ||
| | |mdlsjtxt=[[ἀπειθέω]]<br />οὐκ ἀπίθησει μύθωι he disobeyed not the words, Il. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 18:42, 16 March 2024
English (LSJ)
(πείθω) Ep. form of ἀπειθέω, c. dat., freq. in Hom. usually with neg., οὐκ ἀπίθησε μύθῳ he
A disobeyed not the words, Il.1.220, cf. 6.102,al.: abs., ib.16.458: once c. gen., οὐδ' ἀπίθησε θεὰ.. ἀγγελιάων h.Cer.448: used in S.Ph.1447 (anap.).
II fail to persuade, οὐδ' ἀπίθησέ νιν (ϝιν Herm.) Pi.P.4.36.
Spanish (DGE)
(ἀπῐθέω)
• Prosodia: [ᾰ-]
1 desobedecer, no obedecer siempre en lítotes, abs. ὁ δ' ἄρ' οὐκ ἀπίθησεν Il.8.319, cf. Od.22.492, Nonn.D.9.94
•c. dat. de pers. οἱ δέ οἱ οὐκ ἀπίθησαν Od.23.369, οὐδ' ἀπίθησεν λισσομένοις A.R.1.149
•c. dat. de abstr. οὐδ' ἀπίθησε μύθῳ no desobedeció la orden, Il.1.220, οὐκ ἀπιθήσω τοῖς σοῖς μύθοις S.Ph.1447
•c. gen. οὐδ' ἀπίθησε Διὸς ... ἐφετμῆς h.Cer.358.
2 no convencer οὐδ' ἀπίθησέ ἱν y no dejó de convencerlo Pi.P.4.36.
German (Pape)
[Seite 291] p. = ἀπειθέω, Hom. oft in der Form ἀπίθησε (ν), Iliad. 3, 120 ὁ δ' ἄρ' οὐκ ἀπίθησ' Ἀγαμέμνονι, Od. 23, 369 ἀπίθησαν, Iliad. 24, 300 ἀπιθήσω, 10, 129 ἀπιθήσει; stets mit der Negation, Iliad. 1, 220 οὐδ' ἀπίθησεν μύθῳ Ἀθηναίης, er war der Rede nicht ungehorsam, d. h. Homerisch: er gehorchte willig, schnell; 2, 166 οὐδ' ἀπίθησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη, sie gehorchte mit Eifer. – Pind. P. 4, 36; Soph. Phil. 1432; τινός H. h. Cer. 448 Sp. D.
French (Bailly abrégé)
ἀπιθῶ :
1 ne pas ajouter foi : οὐδ' ἀπίθησε OD et il ne fut pas incrédule;
2 ne pas obéir ; τινι à qqn.
Étymologie: ἀπιθής.
Russian (Dvoretsky)
ἀπῐθέω: Hom., HH, Pind., Soph., Plut. = ἀπειθέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπῐθέω: μέλλ. -ήσω, (πείθω) Ἐπ. τύπος τοῦ ἀπειθέω μετὰ δοτ., συχν. παρ’ Ὁμ. καὶ συνήθως μετ’ ἀρνήσεως οὐδ. ἀπίθησεν μύθῳ, δὲν ἐδείχθη ἀπειθὴς εἰς τὸν λόγον..., Ἰλ. Α. 220, κτλ., πρβλ. Ζ. 102 κ. ἀλλ.· ἅπαξ μετὰ γεν., οὐδ’ ἀπίθησε θεὰ… ἀγγελιάων Ὕμν. Ὁμ. εἰς Δήμ. 448: -ὁ Σοφ. ἐχρήσατο τῇ λέξει ἅπαξ ἐν ἀναπαιστ. στίχῳ, οὐκ ἀπιθήσω τοῖς σοῖς μύθοις Φιλοκτ. 1447.
English (Autenrieth)
only fut., and aor. ἀπίθησε: disobey; τινί, always with negative.
English (Slater)
ᾰπῐθέω disobey c. dat. “οὐδ' ᾰπίθησέ ἱν (Hermann: νιν codd., sed cf. Σ: οὐκ ἀπειθῆ αὐτὸν πεποίηκε πρὸς τὴν ὑποδοχήν) (P. 4.36)
Greek Monotonic
ἀπῐθέω: Επικ. τύπος του ἀπειθέω, μόνο στον αόρ. αʹ, με δοτ. οὐκ ἀπίθησε μύθῳ, δεν επέδειξε απείθεια στα λόγια, σε Ομήρ. Ιλ.
Middle Liddell
ἀπειθέω
οὐκ ἀπίθησει μύθωι he disobeyed not the words, Il.
