κλητήρ: Difference between revisions
τὸ σὸν εἰς ἡμᾶς ἐνδιάθετον → your disposition towards us
(7) |
|||
| (24 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=klitir | |Transliteration C=klitir | ||
|Beta Code=klhth/r | |Beta Code=klhth/r | ||
|Definition= | |Definition=κλητῆρος, ὁ,<br><span class="bld">A</span> [[summoner]], or [[witness who gave evidence that the legal summons had been served]], IG12.63.39, 65.47, [[Aristophanes|Ar.]]''[[The Birds|Av.]]''147, 1422, ''V.''1408, D.40.28, al., Eub.94.9, [[Plato|Pl.]]''[[Leges|Lg.]]''846c; with a pun, <b class="b3">ὁμοιότατος κλητῆρος πωλίῳ</b> ([[κλητῆρος]] for [[ὄνου]] '[[brayer]]'), Ar.''V.''189.<br><span class="bld">II</span> generally, = [[κῆρυξ]], A.''Supp.''622: metaph., Ἐρινύος κ. Id.''Th.''574. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1452.png Seite 1452]] ῆρος, ὁ, der Rufende, Einladende, der Herold, Gerichtsdiener, Aesch. Suppl. 617 Spt. 556; bes. der den Angeklagten vor Gericht ladet, Ar. Av. 147. 1422; der Zeuge, den man anruft zur Bekräftigung, daß man einen dritten vor Gericht lade; so sagt Ar. Vesp. 1408 προσκαλοῦμαί σε πρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίων, κλητῆρ' ἔχουσα τουτονί, huncce antestata; daher vrbdt Plat. προσκλήσεων καὶ κλητήρων, Legg. VIII, 846 b; κλητῆρας ἔχων προσεκαλεσάμην τουτονί Dem. 34, 13; vgl. Harpocr.; der Name dieses Zeugen mußte in der Anklageschrift aufgeführt werden, vgl. [[ἀπρόσκλητος]]. S. Meier u. Schömann Att. Prozess S. 576 ff. – Bei Ar. Vesp. 189. 1310 komisch von einem Packesel. | |||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ῆρος (ὁ) :<br />[[héraut]].<br />'''Étymologie:''' [[καλέω]]. | |||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κλητήρ -ῆρος, ὁ [καλέω] oproeper, bode:; ἔκραν’ ἄνευ κλητῆρος ὣς εἶναι τάδε het (volk) heeft zonder (stemoproep van de) officiële bode besloten dat het zo was Aeschl. Suppl. 622; overdr.: Ἐρινύος κλητήρ die de Wraakgodinnen oproept Aeschl. Sept. 574. jur. dagvaarder; getuige bij dagvaarding. kom. 'roeper’, balker (voor ezel):. ὁμοιότατος κλητῆρος πωλίῳ hij lijkt precies op het veulentje van een balkende ezel Aristoph. Ve. 189. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κλητήρ:''' ῆρος ὁ<br /><b class="num">1</b> [[глашатай]]: [[ἄνευ]] κλητῆρος Aesch. без вызова глашатаем; перен. κ. Ἐρινύος Aesch. (Тидей), вызывающий Эриний (своими злодеяниями);<br /><b class="num">2</b> [[свидетель обвинения]]: προσκαλοῦμαί σε, κλητῆρα ἔχουσα Χαιρεφῶντα Arph. я подаю на тебя в суд, а моим свидетелем является Херефонт;<br /><b class="num">3</b> [[передающий вызов на суд]] Arph.;<br /><b class="num">4</b> шутл. = [[ὄνος]] (предполож. вследствие громогласности): κλητῆρος [[πωλίον]] Arph. ослик. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κλητήρ]], -ῆρος, ὁ (AM)<br /><b>βλ.</b> [[κλητήρας]]. | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''κλητήρ:''' -ῆρος, ὁ ([[καλέω]]),<br /><b class="num">I.</b> αυτός που κλητεύει, κλητευτής ή καλύτερα [[μάρτυρας]] που αποδεικνύει ότι έχει επιδοθεί [[κλήτευση]], [[κλητήρας]] (πρβλ. το [[licet]] antessari του Ορατ.), σε Αριστοφ., Δημ.<br /><b class="num">II.</b> γενικά, = [[κῆρυξ]], σε Αισχύλ. | |||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''κλητήρ''': ῆρος, ὁ ([[καλέω]]) ὁ καλῶν εἰς τὸ [[δικαστήριον]], ἢ [[μᾶλλον]] [[μάρτυς]] μαρτυρῶν ὅτι ἔχει δοθῆ δικαστικὴ [[κλῆσις]] (πρβλ. τὰ τοῦ Ὁρατίου: licet antestari), συνήθως δύο τὸν ἀριθμόν, Ἀριστοφ. Ὄρν. 147, 1422, Σφ. 1408, Δημ. 244. 4., 1017. 6· ― ἐν Ἀριστοφ. Σφ. 189, ὁμοιότατος κλητῆρος πωλίῳ «ἀντὶ τοῦ ὄνου ἢ ἡμιόνου κλητῆρος εἶτε» Σχόλ., πρβλ. 1310, καὶ τὸ Λατ. clitellae). II. [[καθόλου]], = [[κῆρυξ]], Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 622· μεταφορ., κλ. Ἐρινύος ὁ αὐτ. ἐν Θήβ. 574. ― Πρβλ. [[κλήτωρ]]. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[κλητήρ]], ῆρος, [[καλέω]]<br /><b class="num">I.</b> one who calls, a [[summoner]], or [[rather]] a [[witness]] who gave [[evidence]] that the [[legal]] [[summons]] had been served (cf. Horace's [[licet]] antestari), Ar., Dem.<br /><b class="num">II.</b> [[generally]], = [[κῆρυξ]], Aesch. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 13:10, 23 March 2024
English (LSJ)
κλητῆρος, ὁ,
A summoner, or witness who gave evidence that the legal summons had been served, IG12.63.39, 65.47, Ar.Av.147, 1422, V.1408, D.40.28, al., Eub.94.9, Pl.Lg.846c; with a pun, ὁμοιότατος κλητῆρος πωλίῳ (κλητῆρος for ὄνου 'brayer'), Ar.V.189.
II generally, = κῆρυξ, A.Supp.622: metaph., Ἐρινύος κ. Id.Th.574.
German (Pape)
[Seite 1452] ῆρος, ὁ, der Rufende, Einladende, der Herold, Gerichtsdiener, Aesch. Suppl. 617 Spt. 556; bes. der den Angeklagten vor Gericht ladet, Ar. Av. 147. 1422; der Zeuge, den man anruft zur Bekräftigung, daß man einen dritten vor Gericht lade; so sagt Ar. Vesp. 1408 προσκαλοῦμαί σε πρὸς τοὺς ἀγορανόμους βλάβης τῶν φορτίων, κλητῆρ' ἔχουσα τουτονί, huncce antestata; daher vrbdt Plat. προσκλήσεων καὶ κλητήρων, Legg. VIII, 846 b; κλητῆρας ἔχων προσεκαλεσάμην τουτονί Dem. 34, 13; vgl. Harpocr.; der Name dieses Zeugen mußte in der Anklageschrift aufgeführt werden, vgl. ἀπρόσκλητος. S. Meier u. Schömann Att. Prozess S. 576 ff. – Bei Ar. Vesp. 189. 1310 komisch von einem Packesel.
French (Bailly abrégé)
ῆρος (ὁ) :
héraut.
Étymologie: καλέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κλητήρ -ῆρος, ὁ [καλέω] oproeper, bode:; ἔκραν’ ἄνευ κλητῆρος ὣς εἶναι τάδε het (volk) heeft zonder (stemoproep van de) officiële bode besloten dat het zo was Aeschl. Suppl. 622; overdr.: Ἐρινύος κλητήρ die de Wraakgodinnen oproept Aeschl. Sept. 574. jur. dagvaarder; getuige bij dagvaarding. kom. 'roeper’, balker (voor ezel):. ὁμοιότατος κλητῆρος πωλίῳ hij lijkt precies op het veulentje van een balkende ezel Aristoph. Ve. 189.
Russian (Dvoretsky)
κλητήρ: ῆρος ὁ
1 глашатай: ἄνευ κλητῆρος Aesch. без вызова глашатаем; перен. κ. Ἐρινύος Aesch. (Тидей), вызывающий Эриний (своими злодеяниями);
2 свидетель обвинения: προσκαλοῦμαί σε, κλητῆρα ἔχουσα Χαιρεφῶντα Arph. я подаю на тебя в суд, а моим свидетелем является Херефонт;
3 передающий вызов на суд Arph.;
4 шутл. = ὄνος (предполож. вследствие громогласности): κλητῆρος πωλίον Arph. ослик.
Greek Monolingual
κλητήρ, -ῆρος, ὁ (AM)
βλ. κλητήρας.
Greek Monotonic
κλητήρ: -ῆρος, ὁ (καλέω),
I. αυτός που κλητεύει, κλητευτής ή καλύτερα μάρτυρας που αποδεικνύει ότι έχει επιδοθεί κλήτευση, κλητήρας (πρβλ. το licet antessari του Ορατ.), σε Αριστοφ., Δημ.
II. γενικά, = κῆρυξ, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
κλητήρ: ῆρος, ὁ (καλέω) ὁ καλῶν εἰς τὸ δικαστήριον, ἢ μᾶλλον μάρτυς μαρτυρῶν ὅτι ἔχει δοθῆ δικαστικὴ κλῆσις (πρβλ. τὰ τοῦ Ὁρατίου: licet antestari), συνήθως δύο τὸν ἀριθμόν, Ἀριστοφ. Ὄρν. 147, 1422, Σφ. 1408, Δημ. 244. 4., 1017. 6· ― ἐν Ἀριστοφ. Σφ. 189, ὁμοιότατος κλητῆρος πωλίῳ «ἀντὶ τοῦ ὄνου ἢ ἡμιόνου κλητῆρος εἶτε» Σχόλ., πρβλ. 1310, καὶ τὸ Λατ. clitellae). II. καθόλου, = κῆρυξ, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 622· μεταφορ., κλ. Ἐρινύος ὁ αὐτ. ἐν Θήβ. 574. ― Πρβλ. κλήτωρ.
Middle Liddell
κλητήρ, ῆρος, καλέω
I. one who calls, a summoner, or rather a witness who gave evidence that the legal summons had been served (cf. Horace's licet antestari), Ar., Dem.
II. generally, = κῆρυξ, Aesch.
