Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

everto: Difference between revisions

From LSJ

Ὀίκοι μένειν δεῖ τὸν καλῶς εὐδαίμονα → The person who is well satisfied should stay at home.

Aeschylus, fr. 317
(3_5)
(CSV import)
 
(3 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=everto evertere, everti, eversus V :: [[overturn]], [[turn upside down]]; [[overthrow]], [[destroy]], [[ruin]]
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>ē-verto</b>: or -vorto, ti, [[sum]], 3, v. a.,<br /><b>I</b> to [[overturn]], [[turn]] upside [[down]] (syn. [[demolior]], [[destruo]], extinguo, [[diruo]], [[deleo]], etc.).<br /><b>I</b> Lit.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen. ([[very]] [[rare]]): aequora ventis, to [[upturn]], [[agitate]], Verg. A. 1, 43; cf. aquas, Ov. H. 7, 42: [[mare]], Sen. Ep. 4: campum, i. e. to [[plough]], Val. Fl. 7, 75: cervices, to [[twist]], Ter. Heaut. 2, 3, 131 Ruhnk.—More freq. and [[class]]. (not in Caes.),<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; To [[overturn]] [[any]] [[thing]] from its [[position]], to [[overthrow]], [[upset]], [[throw]] [[down]]: naviculam, Cic. de Or. 1, 38, 174; id. Par. 3, 1, 20; id. Fin. 4, 27 fin.; cf. id. Rep. 1, 34: pinum, Verg. G. 1, 256; Plin. 16, 31, 56 § 130; cf. poët.: Ismara, i. e. the trees of [[Ismarus]], Stat. Th. 6, 107: currum, Curt. 4, 15; cf. equum, Prop. 4 (5), 10, 8.—Transf., of persons: [[eversus]], thrown [[down]], Plin. 21, 19, 77, § 132; 26, 13, 85, § 137.—Designating the [[term]]. ad quem: si [[quis]] Athon Pindumve revulsos Sede sua, totos in [[apertum]] everteret [[aequor]], Ov. M. 11, 555; cf.: tecta in dominum, id. ib. 1, 231.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> Transf., to [[overthrow]], [[subvert]], [[destroy]]: urbes ([[with]] diripere), Cic. Off. 1, 24: Carthaginem, id. Rep. 6, 11: Trojam, Ov. M. 13, 169: [[castellum]], Hor. Ep. 2, 2, 34: [[funditus]] arces, Sil. 17, 376.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; To [[turn]] [[out]], [[drive]] [[out]], [[expel]] a [[man]] from his [[possession]]: ut agro evortat Lesbonicum, [[quando]] evortit aedibus, Plaut. Trin. 3, 1, 15; so, adolescentem bonis, id. ib. 1, 2, 177: pupillum fortunis patriis, Cic. Verr. 2, 1, 51: eos fortunis omnibus, id. Div. in Caecil. 6, 21; id. Fl. 5: hunc [[funditus]] bonis, id. Rosc. Am. 39 fin.—<br /><b>II</b> Trop. (Acc. to I. B.)<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[overturn]], [[overthrow]]: ab imo [[summa]], Lucr. 5, 163: aliquem non judicio [[neque]] disceptatione, sed vi [[atque]] impressione evertere, to [[ruin]], Cic. Fam. 5, 2, 8: aliquem fortunis omnibus, id. Div. in Caec. 6, 21.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> To [[overthrow]] [[completely]], to [[subvert]], [[ruin]], [[destroy]]: [[funditus]] aratores, Cic. Verr. 2, 3, 18 fin.: [[funditus]] civitates, id. Pis. 35, 86: eversa per te et perdita [[civitas]], id. ib. 24, 57; id. Lael. 7, 23; cf. Quint. 2, 16, 4; Verg. G. 1, 500: [[funditus]] amicitiam, Cic. Fin. 2, 25; cf.: [[penitus]] virtutem, id. ib. 3, 3: totum [[genus]] hoc regiae civitatis, id. Rep. 2, 29: leges, testamenta, id. Verr. 2, 2, 19; cf. id. Cat. 1, 7 fin.: constitutam philosophiam, id. Ac. 2, 5, 15; cf. definitionem, id. 2, 6 fin.: finitionem, Quint. 7, 3, 23: [[opus]], id. 2, 17, 34: majestatem dictatoriam et disciplinam militarem, Liv. 8, 30 fin.: [[patrimonium]], to [[waste]], [[squander]], Dig. 47, 6, 1: pietatem, Lucr. 3, 84: spem, Ov. M. 13, 623: Crassos, Pompeios, to [[ruin]], Juv. 10, 108: titulum, to [[erase]], Capit. Gord. Tert. 34.
|lshtext=<b>ē-verto</b>: or -vorto, ti, [[sum]], 3, v. a.,<br /><b>I</b> to [[overturn]], [[turn]] upside [[down]] (syn. [[demolior]], [[destruo]], extinguo, [[diruo]], [[deleo]], etc.).<br /><b>I</b> Lit.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen. ([[very]] [[rare]]): aequora ventis, to [[upturn]], [[agitate]], Verg. A. 1, 43; cf. aquas, Ov. H. 7, 42: [[mare]], Sen. Ep. 4: campum, i. e. to [[plough]], Val. Fl. 7, 75: cervices, to [[twist]], Ter. Heaut. 2, 3, 131 Ruhnk.—More freq. and [[class]]. (not in Caes.),<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; To [[overturn]] [[any]] [[thing]] from its [[position]], to [[overthrow]], [[upset]], [[throw]] [[down]]: naviculam, Cic. de Or. 1, 38, 174; id. Par. 3, 1, 20; id. Fin. 4, 27 fin.; cf. id. Rep. 1, 34: pinum, Verg. G. 1, 256; Plin. 16, 31, 56 § 130; cf. poët.: Ismara, i. e. the trees of [[Ismarus]], Stat. Th. 6, 107: currum, Curt. 4, 15; cf. equum, Prop. 4 (5), 10, 8.—Transf., of persons: [[eversus]], thrown [[down]], Plin. 21, 19, 77, § 132; 26, 13, 85, § 137.—Designating the [[term]]. ad quem: si [[quis]] Athon Pindumve revulsos Sede sua, totos in [[apertum]] everteret [[aequor]], Ov. M. 11, 555; cf.: tecta in dominum, id. ib. 1, 231.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>b</b> Transf., to [[overthrow]], [[subvert]], [[destroy]]: urbes ([[with]] diripere), Cic. Off. 1, 24: Carthaginem, id. Rep. 6, 11: Trojam, Ov. M. 13, 169: [[castellum]], Hor. Ep. 2, 2, 34: [[funditus]] arces, Sil. 17, 376.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>2</b>&nbsp;&nbsp;&nbsp; To [[turn]] [[out]], [[drive]] [[out]], [[expel]] a [[man]] from his [[possession]]: ut agro evortat Lesbonicum, [[quando]] evortit aedibus, Plaut. Trin. 3, 1, 15; so, adolescentem bonis, id. ib. 1, 2, 177: pupillum fortunis patriis, Cic. Verr. 2, 1, 51: eos fortunis omnibus, id. Div. in Caecil. 6, 21; id. Fl. 5: hunc [[funditus]] bonis, id. Rosc. Am. 39 fin.—<br /><b>II</b> Trop. (Acc. to I. B.)<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> To [[overturn]], [[overthrow]]: ab imo [[summa]], Lucr. 5, 163: aliquem non judicio [[neque]] disceptatione, sed vi [[atque]] impressione evertere, to [[ruin]], Cic. Fam. 5, 2, 8: aliquem fortunis omnibus, id. Div. in Caec. 6, 21.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> To [[overthrow]] [[completely]], to [[subvert]], [[ruin]], [[destroy]]: [[funditus]] aratores, Cic. Verr. 2, 3, 18 fin.: [[funditus]] civitates, id. Pis. 35, 86: eversa per te et perdita [[civitas]], id. ib. 24, 57; id. Lael. 7, 23; cf. Quint. 2, 16, 4; Verg. G. 1, 500: [[funditus]] amicitiam, Cic. Fin. 2, 25; cf.: [[penitus]] virtutem, id. ib. 3, 3: totum [[genus]] hoc regiae civitatis, id. Rep. 2, 29: leges, testamenta, id. Verr. 2, 2, 19; cf. id. Cat. 1, 7 fin.: constitutam philosophiam, id. Ac. 2, 5, 15; cf. definitionem, id. 2, 6 fin.: finitionem, Quint. 7, 3, 23: [[opus]], id. 2, 17, 34: majestatem dictatoriam et disciplinam militarem, Liv. 8, 30 fin.: [[patrimonium]], to [[waste]], [[squander]], Dig. 47, 6, 1: pietatem, Lucr. 3, 84: spem, Ov. M. 13, 623: Crassos, Pompeios, to [[ruin]], Juv. 10, 108: titulum, to [[erase]], Capit. Gord. Tert. 34.
Line 7: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=ē-[[verto]] (ēvorto), vertī (vortī), [[versum]] (vorsum), ere, I) etw. aus seiner [[Lage]]-, [[Stellung]] [[wenden]], -[[werfen]], d.i. A) aus dem [[Gelenk]] [[drehen]], [[verdrehen]], cervices, Ter. heaut. 372: [[flexus]] eversi, Ps. Verg. cul. 180. – B) [[umwerfen]], [[über]] den [[Haufen]] [[werfen]], [[umstürzen]], 1) im allg.: a) eig.: pinum, Verg.: navem, Cic. u.a. vgl. Mützell Curt. 4, 1 [6], 36. p. 187, b): aedificia, Liv.: currum, Curt.: equum, Prop.: dah. eversi, »vom Pferde Abgeworfene, [[mit]] dem [[Wagen]] Umgeworfene«, Plin. – b) übtr.: alqm, ([[politisch]]) [[stürzen]], Cic. ep. 5, 2, 8. – 2) prägn., [[über]] den [[Haufen]] [[werfen]] = [[zerstören]], [[vernichten]], a) eig.: urbem, Cic.: [[castellum]], Hor. – b) übtr., [[umwälzen]], [[umstoßen]], [[vernichten]], [[zugrunde]] [[richten]] (vgl. Garatoni Cic. Pis. 24, 57), [[funditus]] civitates, [[funditus]] aratores, [[funditus]] amicitiam, Cic.: [[penitus]] virtutem, Cic.: leges, testamenta, Cic.: tribuniciam potestatem, Sall. fr.: [[imperium]], Tac.: definitionem, Cic.: poet., [[triumphum]] cladibus, das stolze [[Siegesgepränge]] [[durch]] Niederlagen daniederwerfen, d.i. den stolzen [[Sieger]] [[durch]] Niederlagen demütigen, Hor. – C) jmd. aus einem Orte [[heraus]]- od. hinaustreiben, -[[werfen]], a) eig.: alqm [[agro]], aedibus, Plaut. – m. [[Rücksicht]] [[auf]] den Zielpunkt, totos in [[apertum]] [[aequor]], [[stürzen]], Ov. – b) übtr., jmd. gleichs. aus seinem Besitztum [[treiben]], um s. B. [[bringen]], alqm bonis, Plaut. u. Cic.: pupillum fortunis patriis, Cic. – II) emporwenden, emporwühlen, aufwühlen, aequora ventis, Verg.: u. so aquas, Ov.: campum, vom Pflüger, Val. Flacc.
|georg=ē-[[verto]] (ēvorto), vertī (vortī), [[versum]] (vorsum), ere, I) etw. aus seiner [[Lage]]-, [[Stellung]] [[wenden]], -[[werfen]], d.i. A) aus dem [[Gelenk]] [[drehen]], [[verdrehen]], cervices, Ter. heaut. 372: [[flexus]] eversi, Ps. Verg. cul. 180. – B) [[umwerfen]], [[über]] den [[Haufen]] [[werfen]], [[umstürzen]], 1) im allg.: a) eig.: pinum, Verg.: navem, Cic. u.a. vgl. Mützell Curt. 4, 1 [6], 36. p. 187, b): aedificia, Liv.: currum, Curt.: equum, Prop.: dah. eversi, »vom Pferde Abgeworfene, [[mit]] dem [[Wagen]] Umgeworfene«, Plin. – b) übtr.: alqm, ([[politisch]]) [[stürzen]], Cic. ep. 5, 2, 8. – 2) prägn., [[über]] den [[Haufen]] [[werfen]] = [[zerstören]], [[vernichten]], a) eig.: urbem, Cic.: [[castellum]], Hor. – b) übtr., [[umwälzen]], [[umstoßen]], [[vernichten]], [[zugrunde]] [[richten]] (vgl. Garatoni Cic. Pis. 24, 57), [[funditus]] civitates, [[funditus]] aratores, [[funditus]] amicitiam, Cic.: [[penitus]] virtutem, Cic.: leges, testamenta, Cic.: tribuniciam potestatem, Sall. fr.: [[imperium]], Tac.: definitionem, Cic.: poet., [[triumphum]] cladibus, das stolze [[Siegesgepränge]] [[durch]] Niederlagen daniederwerfen, d.i. den stolzen [[Sieger]] [[durch]] Niederlagen demütigen, Hor. – C) jmd. aus einem Orte [[heraus]]- od. hinaustreiben, -[[werfen]], a) eig.: alqm [[agro]], aedibus, Plaut. – m. [[Rücksicht]] [[auf]] den Zielpunkt, totos in [[apertum]] [[aequor]], [[stürzen]], Ov. – b) übtr., jmd. gleichs. aus seinem Besitztum [[treiben]], um s. B. [[bringen]], alqm bonis, Plaut. u. Cic.: pupillum fortunis patriis, Cic. – II) emporwenden, emporwühlen, aufwühlen, aequora ventis, Verg.: u. so aquas, Ov.: campum, vom Pflüger, Val. Flacc.
}}
{{LaZh
|lnztxt=everto, is, i, sum, tere. 3. :: 倒。翻覆。顚倒。剿。— rempublicam 敗壞國家。 — opes 敗家货。— cervicem 强轉頸。— dialecticam 顚倒辯論之方。— eum fortunis 奪其財產。
}}
}}

Latest revision as of 18:47, 12 June 2024

Latin > English

everto evertere, everti, eversus V :: overturn, turn upside down; overthrow, destroy, ruin

Latin > English (Lewis & Short)

ē-verto: or -vorto, ti, sum, 3, v. a.,
I to overturn, turn upside down (syn. demolior, destruo, extinguo, diruo, deleo, etc.).
I Lit.
   A In gen. (very rare): aequora ventis, to upturn, agitate, Verg. A. 1, 43; cf. aquas, Ov. H. 7, 42: mare, Sen. Ep. 4: campum, i. e. to plough, Val. Fl. 7, 75: cervices, to twist, Ter. Heaut. 2, 3, 131 Ruhnk.—More freq. and class. (not in Caes.),
   B In partic.
   1    To overturn any thing from its position, to overthrow, upset, throw down: naviculam, Cic. de Or. 1, 38, 174; id. Par. 3, 1, 20; id. Fin. 4, 27 fin.; cf. id. Rep. 1, 34: pinum, Verg. G. 1, 256; Plin. 16, 31, 56 § 130; cf. poët.: Ismara, i. e. the trees of Ismarus, Stat. Th. 6, 107: currum, Curt. 4, 15; cf. equum, Prop. 4 (5), 10, 8.—Transf., of persons: eversus, thrown down, Plin. 21, 19, 77, § 132; 26, 13, 85, § 137.—Designating the term. ad quem: si quis Athon Pindumve revulsos Sede sua, totos in apertum everteret aequor, Ov. M. 11, 555; cf.: tecta in dominum, id. ib. 1, 231.—
   b Transf., to overthrow, subvert, destroy: urbes (with diripere), Cic. Off. 1, 24: Carthaginem, id. Rep. 6, 11: Trojam, Ov. M. 13, 169: castellum, Hor. Ep. 2, 2, 34: funditus arces, Sil. 17, 376.—
   2    To turn out, drive out, expel a man from his possession: ut agro evortat Lesbonicum, quando evortit aedibus, Plaut. Trin. 3, 1, 15; so, adolescentem bonis, id. ib. 1, 2, 177: pupillum fortunis patriis, Cic. Verr. 2, 1, 51: eos fortunis omnibus, id. Div. in Caecil. 6, 21; id. Fl. 5: hunc funditus bonis, id. Rosc. Am. 39 fin.—
II Trop. (Acc. to I. B.)
   A To overturn, overthrow: ab imo summa, Lucr. 5, 163: aliquem non judicio neque disceptatione, sed vi atque impressione evertere, to ruin, Cic. Fam. 5, 2, 8: aliquem fortunis omnibus, id. Div. in Caec. 6, 21.—
   B To overthrow completely, to subvert, ruin, destroy: funditus aratores, Cic. Verr. 2, 3, 18 fin.: funditus civitates, id. Pis. 35, 86: eversa per te et perdita civitas, id. ib. 24, 57; id. Lael. 7, 23; cf. Quint. 2, 16, 4; Verg. G. 1, 500: funditus amicitiam, Cic. Fin. 2, 25; cf.: penitus virtutem, id. ib. 3, 3: totum genus hoc regiae civitatis, id. Rep. 2, 29: leges, testamenta, id. Verr. 2, 2, 19; cf. id. Cat. 1, 7 fin.: constitutam philosophiam, id. Ac. 2, 5, 15; cf. definitionem, id. 2, 6 fin.: finitionem, Quint. 7, 3, 23: opus, id. 2, 17, 34: majestatem dictatoriam et disciplinam militarem, Liv. 8, 30 fin.: patrimonium, to waste, squander, Dig. 47, 6, 1: pietatem, Lucr. 3, 84: spem, Ov. M. 13, 623: Crassos, Pompeios, to ruin, Juv. 10, 108: titulum, to erase, Capit. Gord. Tert. 34.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ēvertō,⁸ ī, sum, ĕre, tr.,
1 mettre sens dessus dessous, retourner, bouleverser : evertere navem Cic. de Or. 1, 174, faire chavirer un vaisseau ; evertere campum Val. Flacc. 7, 75, retourner une plaine [avec la charrue], la labourer
2 jeter à bas, renverser, abattre, détruire [pr. et fig.] : evertere urbes Cic. Off. 1, 82, détruire des villes ; evertere penitus virtutem Cic. Fin. 3, 10, anéantir la vertu ; leges Cic. Verr. 2, 2, 46, abolir les lois ; adversaria Cic. Or. 122, renverser les arguments de l’adversaire
3 expulser, exproprier : aliquem agro, ædibus Pl. Trin. 616, chasser (dépouiller) qqn de ses terres, de sa maison : pupillum, fortunis patriis Cic. Verr. 2, 1, 135, déposséder un pupille de son patrimoine, cf. Cæcil. 21 ; Amer. 115 ; Fl. 11.

Latin > German (Georges)

ē-verto (ēvorto), vertī (vortī), versum (vorsum), ere, I) etw. aus seiner Lage-, Stellung wenden, -werfen, d.i. A) aus dem Gelenk drehen, verdrehen, cervices, Ter. heaut. 372: flexus eversi, Ps. Verg. cul. 180. – B) umwerfen, über den Haufen werfen, umstürzen, 1) im allg.: a) eig.: pinum, Verg.: navem, Cic. u.a. vgl. Mützell Curt. 4, 1 [6], 36. p. 187, b): aedificia, Liv.: currum, Curt.: equum, Prop.: dah. eversi, »vom Pferde Abgeworfene, mit dem Wagen Umgeworfene«, Plin. – b) übtr.: alqm, (politisch) stürzen, Cic. ep. 5, 2, 8. – 2) prägn., über den Haufen werfen = zerstören, vernichten, a) eig.: urbem, Cic.: castellum, Hor. – b) übtr., umwälzen, umstoßen, vernichten, zugrunde richten (vgl. Garatoni Cic. Pis. 24, 57), funditus civitates, funditus aratores, funditus amicitiam, Cic.: penitus virtutem, Cic.: leges, testamenta, Cic.: tribuniciam potestatem, Sall. fr.: imperium, Tac.: definitionem, Cic.: poet., triumphum cladibus, das stolze Siegesgepränge durch Niederlagen daniederwerfen, d.i. den stolzen Sieger durch Niederlagen demütigen, Hor. – C) jmd. aus einem Orte heraus- od. hinaustreiben, -werfen, a) eig.: alqm agro, aedibus, Plaut. – m. Rücksicht auf den Zielpunkt, totos in apertum aequor, stürzen, Ov. – b) übtr., jmd. gleichs. aus seinem Besitztum treiben, um s. B. bringen, alqm bonis, Plaut. u. Cic.: pupillum fortunis patriis, Cic. – II) emporwenden, emporwühlen, aufwühlen, aequora ventis, Verg.: u. so aquas, Ov.: campum, vom Pflüger, Val. Flacc.

Latin > Chinese

everto, is, i, sum, tere. 3. :: 倒。翻覆。顚倒。剿。— rempublicam 敗壞國家。 — opes 敗家货。— cervicem 强轉頸。— dialecticam 顚倒辯論之方。— eum fortunis 奪其財產。