δωδεκάμηνος: Difference between revisions
νήπιοι, οἷς ταύτῃ κεῖται νόος, οὐδὲ ἴσασιν ὡς χρόνος ἔσθ᾿ ἥβης καὶ βιότου ὀλίγος θνητοῖς. ἀλλὰ σὺ ταῦτα μαθὼν βιότου ποτὶ τέρμα ψυχῇ τῶν ἀγαθῶν τλῆθι χαριζόμενος → fools, to think like that and not realise that mortals' time for youth and life is brief: you must take note of this, and since you are near the end of your life endure, indulging yourself with good things | Poor fools they to think so and not to know that the time of youth and life is but short for such as be mortal! Wherefore be thou wise in time, and fail not when the end is near to give thy soul freely of the best.
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dodekaminos | |Transliteration C=dodekaminos | ||
|Beta Code=dwdeka/mhnos | |Beta Code=dwdeka/mhnos | ||
|Definition=δωδεκάμηνον, [[of twelve months]], τέλος Pi.''N.''11.10 (but | |Definition=δωδεκάμηνον, [[of twelve months]], τέλος Pi.''N.''11.10 (but [[δυωδεκάμηνος]] codd.): [[δωδεκάμηνον]], τό, [[year]], Thd.''Da.''4.26, ''[[Oxyrhynchus Papyri|POxy.]]''506.15 (ii A.D.):—poet. [[δυωδεκάμηνος]], [[twelve months old]], Hes.''Op.''752. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Latest revision as of 19:20, 25 November 2024
English (LSJ)
δωδεκάμηνον, of twelve months, τέλος Pi.N.11.10 (but δυωδεκάμηνος codd.): δωδεκάμηνον, τό, year, Thd.Da.4.26, POxy.506.15 (ii A.D.):—poet. δυωδεκάμηνος, twelve months old, Hes.Op.752.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): δυωδεκάμηνος Hes.Op.752, Nonn.D.38.114, 40.372
1 de doce meses παῖς Hes.l.c., τέλος Pi.N.11.10, δωδεκαμήνων ὄντων τῶν ἐνιαυτῶν D.S.1.26, λυκάβας Nonn.ll.cc.
2 subst. ἡ δωδεκάμηνος periodo de doce meses LXX Da.4.29θ, PPetr.3.134.4, UPZ 112.1.2 (ambos III a.C.), PVindob.Salomons 11.13, POxy.506.15 (ambos II d.C.).
German (Pape)
[Seite 693] von zwölf Monaten, τέλος, Pind. N. 11, 10; poet. δυωδ., Hes. O. 750; δυοκαιδ., Soph. Tr. 645.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
de douze mois.
Étymologie: δώδεκα, μήν².
Russian (Dvoretsky)
δωδεκάμηνος: Pind. = δυωδεκάμηνος.
Greek (Liddell-Scott)
δωδεκάμηνος: -ον, ἐκ δώδεκα μηνῶν ἀποτελούμενος, τέλος Πίνδ. Ν. 11. 11· ποιητ. δυωδεκάμ-, ἔχων ἡλικίαν δώδεκα μηνῶν, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 750.
English (Slater)
δωδεκᾰμηνος for twelve months, annual ἀλλὰ σὺν δόξᾳ τέλος δωδεκάμηνον περᾶσαί νιν ἀτρώτῳ κραδίᾳ (Er. Schmid: δυωδ- codd.: τὴν πρυτανείαν. Σ) (N. 11.10)
Greek Monolingual
-η, -ο (AM δωδεκάμηνος, -ον)
1. αυτός που διαρκεί δώδεκα μήνες
2. αυτός που έχει ηλικία δώδεκα μηνών
3. το ουδ. ως ουσ. το δωδεκάμηνο(ν)
χρονική περίοδος ενός έτους.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δωδεκάμηνος -ον, ook δυωδεκάμηνος [δώδεκα, μήν] van twaalf maanden.
