σίαλον: Difference between revisions
Κύριε, σῶσον τὸν δοῦλον σου κτλ. → Lord, save your slave ... (mosaic inscription from 4th cent. church in the Negev)
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(\(=)(\w+)(\))" to "$1$2$3") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sialon | |Transliteration C=sialon | ||
|Beta Code=si/alon | |Beta Code=si/alon | ||
|Definition=or σίελον, τό, < | |Definition=or [[σίελον]], τό,<br><span class="bld">A</span> [[spittle]], [[saliva]], Hp. ''Aph.''7.16, Pherecr.69, [[Xenophon|X.]]''[[Memorabilia|Mem.]]''1.2.54; <b class="b3">σιάλῳ παιδία παραλείφειν</b> Democrates ap.Arist.''Rh.''1407a8.<br><span class="bld">II</span> [[synovial fluid]], Hp.''Carn.'' 10. [Att. [[σίαλον]], τό, Hellenic [[σίελος]], ὁ, acc. to Moer.p.347 P.; the latter occurs [[LXX]] ''Is.''40.15 (neut. [[σίελον]] cod.A), Aret.''SD''2.2, ''PMag.Par.''1.132: pl. τὰ σίελα [[LXX]] ''1 Ki.''21.13.] | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (τό) :<br />salive, bave.<br />'''Étymologie:''' cf. [[σίαλος]]. | |btext=ου (τό) :<br />[[salive]], [[bave]].<br />'''Étymologie:''' cf. [[σίαλος]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=σίαλον -ου, τό, meestal σίελον, speeksel; geneesk. ook slijm. Hp. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{etym | {{etym | ||
|etymtx=Grammatical information: n. (m.)<br />Meaning: [[spittle]], [[slobber]], metaph. [[joint-fluid]], [[synovitis]] (Hp., Pherecr., X., Arist., hell. a. late).<br />Other forms: [[σίελον]] (<b class="b3">-ος</b>)<br />Derivatives: <b class="b3">σιαλίς βλέννος</b> (slime) H., [[σιαλώδης]] [[saliva-like]] (Hp.), <b class="b3">σιαλ-ίζω</b> (<b class="b3">σιελ-</b>) [[to form spittle]], [[slobber]], [[to foam]] (Hp., Archig.), <b class="b3">-ισμός</b> m. [[waterbrash]] (medic.), <b class="b3">-ιστήριον</b> n. [[bridle-bit]] (Gp.). Besides the verb <b class="b3">σίαι πτύσαι</b> (cod. [[πτῆσαι]]) [[Πάφιοι]] H. (cf. Schwyzer 752 n. 4).<br />Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] (V)<br />Etymology: Expressive-popular words as [[πτύαλον]], [[πτύω]], with which they have also genetically been connected; s. [[πτύω]] w. further lit. On the supposed but quite uncertain connection with Skt. <b class="b2"> | |etymtx=Grammatical information: n. (m.)<br />Meaning: [[spittle]], [[slobber]], metaph. [[joint-fluid]], [[synovitis]] (Hp., Pherecr., X., Arist., hell. a. late).<br />Other forms: [[σίελον]] (<b class="b3">-ος</b>)<br />Derivatives: <b class="b3">σιαλίς βλέννος</b> (slime) H., [[σιαλώδης]] [[saliva-like]] (Hp.), <b class="b3">σιαλ-ίζω</b> (<b class="b3">σιελ-</b>) [[to form spittle]], [[slobber]], [[to foam]] (Hp., Archig.), <b class="b3">-ισμός</b> m. [[waterbrash]] (medic.), <b class="b3">-ιστήριον</b> n. [[bridle-bit]] (Gp.). Besides the verb <b class="b3">σίαι πτύσαι</b> (cod. [[πτῆσαι]]) [[Πάφιοι]] H. (cf. Schwyzer 752 n. 4).<br />Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] (V)<br />Etymology: Expressive-popular words as [[πτύαλον]], [[πτύω]], with which they have also genetically been connected; s. [[πτύω]] w. further lit. On the supposed but quite uncertain connection with Skt. <b class="b2">kṣī́vati</b> [[spit]] (Dhātup.) s. Wackernagel in Bechtel Dial. 1. 454 and Mayrhofer s. v. -- To be noted further the very rare and late attested [[σιαίνομαι]], aor. [[σιάνθην]] [[to meet antipathy]], [[disgust]] (pap. Vl--VIIp, H., Suid., Gloss.), [[σιαίνω]] [[to cause antipathy]] (sch.), which seems to be a transformation of the synonymous [[σικχαίνω]], <b class="b3">-ομαι</b> (s. v.) after [[σίαι]] and similar unliterary forms. -- It cold derive from a Pre-Greek <b class="b2">*syal-</b>. S. also [[σίαλος]]. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
| Line 35: | Line 35: | ||
}} | }} | ||
{{FriskDe | {{FriskDe | ||
|ftr='''σίαλον''': {síalon}<br />'''Forms''': σίελον (-ος)<br />'''Grammar''': n. (m.)<br />'''Meaning''': [[Speichel]], [[Geifer]], übertr. [[Gelenkwasser]] (Hp., Pherekr., X., Arist., hell. u. sp.)<br />'''Derivative''': mit [[σιαλίς]] | |ftr='''σίαλον''': {síalon}<br />'''Forms''': σίελον (-ος)<br />'''Grammar''': n. (m.)<br />'''Meaning''': [[Speichel]], [[Geifer]], übertr. [[Gelenkwasser]] (Hp., Pherekr., X., Arist., hell. u. sp.)<br />'''Derivative''': mit [[σιαλίς]]· [[βλέννος]] H., [[σιαλώδης]] [[speichelartig]] (Hp.), [[σιαλίζω]] (σιελ-) [[Speichel]], [[Geifer bilden]], [[schäumen]] (Hp., Archig.), -ισμός m. [[Speichelfluß]] (Mediz.), -ιστήριον n. [[Gebißstange]] (Gp.). Daneben das Verb σίαι· πτύσαι (cod. πτῆσαι)· Πάφιοι H. (vgl. Schwyzer 752 A. 4).<br />'''Etymology''': Expressiv-volkstümliche Wörter wie [[πτύαλον]], [[πτύω]], mit denen sie auch genetisch verbunden worden sind; s. [[πτύω]] m. weiterer Lit. Über den vermuteten aber ganz unsicheren Zusammenhang mit aind. ''kṣī́vati'' [[spucken]] (Dhātup.) s. Wackernagel bei Bechtel Dial. 1. 454 und Mayrhofer s. v. — Zu bemerken noch das sehr seltene und spät belegte σιαίνομαι, Aor. σιάνθην [[Widerwillen]], [[Ekel empfinden]] (Pap. Vl—VII<sup>p</sup>, H., Suid., Gloss.), [[σιαίνω]] [[Widerwillen erregen]] (Sch.), das eine Umbildung des synonymen [[σικχαίνω]], -ομαι (s. d.) nach σίαι und ähnlichen unliterarischen Formen zu sein scheint. — S. auch [[σίαλος]].<br />'''Page''' 2,699 | ||
}} | }} | ||
{{mantoulidis | {{mantoulidis | ||
|mantxt=ἤ σίελον τό (=[[σάλιο]]). Πιθανόν ἀπό τό ἄχρηστο [[ρῆμα]] σίω (=[[φτύνω]]). Ἴσως νά συγγενεύει μέ τό [[σίαλος]] (=[[πάχος]]). | |mantxt=ἤ σίελον τό (=[[σάλιο]]). Πιθανόν ἀπό τό ἄχρηστο [[ρῆμα]] σίω (=[[φτύνω]]). Ἴσως νά συγγενεύει μέ τό [[σίαλος]] (=[[πάχος]]). | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:26, 25 August 2023
English (LSJ)
or σίελον, τό,
A spittle, saliva, Hp. Aph.7.16, Pherecr.69, X.Mem.1.2.54; σιάλῳ παιδία παραλείφειν Democrates ap.Arist.Rh.1407a8.
II synovial fluid, Hp.Carn. 10. [Att. σίαλον, τό, Hellenic σίελος, ὁ, acc. to Moer.p.347 P.; the latter occurs LXX Is.40.15 (neut. σίελον cod.A), Aret.SD2.2, PMag.Par.1.132: pl. τὰ σίελα LXX 1 Ki.21.13.]
German (Pape)
[Seite 877] τό, ion. σίελον, 1) Speichel, Geifer, der vor dem Munde stehende Schaum, davon das lat. saliva; Hippocr.; Xen. Mem. 1, 2, 54; Pol. 12, 13, 11; Luc. Alex. 21. – 2) das fettige Gliederwasser, μύξα, Hippocr.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
salive, bave.
Étymologie: cf. σίαλος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σίαλον -ου, τό, meestal σίελον, speeksel; geneesk. ook slijm. Hp.
Russian (Dvoretsky)
σίᾰλον: τό слюна Xen., Arst., Luc.
Greek (Liddell-Scott)
σίᾰλον: ἢ σίελον, τό, (πρβλ. ὕαλος, ὕελος, πτύαλος, πτύελον)· ― «σάλιο», Ἱππ. Ἀφ. 1259, Φερεκρ. ἐν «Κοριαννοῖ» 3, Ξεν. Ἀπομν. 1. 2, 54· σιάλῳ παιδία παραλείφειν Δημόκρ. παρ’ Ἀριστ. ἐν Ρητορ. 3. 4, 3· ― ἐν Ἀρετ. π. Αἰτ. Ὀξ. Παθ. 2. 2, Ἑβδ. (Ἡσαΐ. Μ΄, 15) σίελον ἐκ διορθώσεως ΙΙ. ὡσαύτως = μύξα, κόρυζα, Ἱππ. 251. 36· πρβλ. σαλός (ἐπίθετ.). ― (Πρβλ. Λατ. saliva· Ἀρχ. Σκανδιν., Ἀγγλο-Σαξον., καὶ Ἀρχ. Γερμαν. slim· Σλαυ. slina· ― ὁ Κούρτ. ἀναφέρει καὶ τὸ σίαλος εἰς τὴν αὐτὴν ῥίζαν· ― πρβλ. καὶ τὸ σιγαλόεις).
Greek Monotonic
σίᾰλον: ή σίελον, τό, σάλιο, έκκριμα των σιελογόνων αδένων, φτύμα, σε Ξεν. κ.λπ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: n. (m.)
Meaning: spittle, slobber, metaph. joint-fluid, synovitis (Hp., Pherecr., X., Arist., hell. a. late).
Other forms: σίελον (-ος)
Derivatives: σιαλίς βλέννος (slime) H., σιαλώδης saliva-like (Hp.), σιαλ-ίζω (σιελ-) to form spittle, slobber, to foam (Hp., Archig.), -ισμός m. waterbrash (medic.), -ιστήριον n. bridle-bit (Gp.). Besides the verb σίαι πτύσαι (cod. πτῆσαι) Πάφιοι H. (cf. Schwyzer 752 n. 4).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin] (V)
Etymology: Expressive-popular words as πτύαλον, πτύω, with which they have also genetically been connected; s. πτύω w. further lit. On the supposed but quite uncertain connection with Skt. kṣī́vati spit (Dhātup.) s. Wackernagel in Bechtel Dial. 1. 454 and Mayrhofer s. v. -- To be noted further the very rare and late attested σιαίνομαι, aor. σιάνθην to meet antipathy, disgust (pap. Vl--VIIp, H., Suid., Gloss.), σιαίνω to cause antipathy (sch.), which seems to be a transformation of the synonymous σικχαίνω, -ομαι (s. v.) after σίαι and similar unliterary forms. -- It cold derive from a Pre-Greek *syal-. S. also σίαλος.
Middle Liddell
σίᾰλον, ορ σίελον, ου, τό,
spittle, saliva, Xen., etc.
Frisk Etymology German
σίαλον: {síalon}
Forms: σίελον (-ος)
Grammar: n. (m.)
Meaning: Speichel, Geifer, übertr. Gelenkwasser (Hp., Pherekr., X., Arist., hell. u. sp.)
Derivative: mit σιαλίς· βλέννος H., σιαλώδης speichelartig (Hp.), σιαλίζω (σιελ-) Speichel, Geifer bilden, schäumen (Hp., Archig.), -ισμός m. Speichelfluß (Mediz.), -ιστήριον n. Gebißstange (Gp.). Daneben das Verb σίαι· πτύσαι (cod. πτῆσαι)· Πάφιοι H. (vgl. Schwyzer 752 A. 4).
Etymology: Expressiv-volkstümliche Wörter wie πτύαλον, πτύω, mit denen sie auch genetisch verbunden worden sind; s. πτύω m. weiterer Lit. Über den vermuteten aber ganz unsicheren Zusammenhang mit aind. kṣī́vati spucken (Dhātup.) s. Wackernagel bei Bechtel Dial. 1. 454 und Mayrhofer s. v. — Zu bemerken noch das sehr seltene und spät belegte σιαίνομαι, Aor. σιάνθην Widerwillen, Ekel empfinden (Pap. Vl—VIIp, H., Suid., Gloss.), σιαίνω Widerwillen erregen (Sch.), das eine Umbildung des synonymen σικχαίνω, -ομαι (s. d.) nach σίαι und ähnlichen unliterarischen Formen zu sein scheint. — S. auch σίαλος.
Page 2,699
Mantoulidis Etymological
ἤ σίελον τό (=σάλιο). Πιθανόν ἀπό τό ἄχρηστο ρῆμα σίω (=φτύνω). Ἴσως νά συγγενεύει μέ τό σίαλος (=πάχος).
