θοῦρος: Difference between revisions
(2b) |
(1b) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''θοῦρος:''' [[θρῴσκω]] стремительный, неистовый, неукротимый ([[Ἄρης]], [[ἀλκή]] Hom.; [[Τυφῶν]] Aesch.; [[δόρυ]] Eur.). | |elrutext='''θοῦρος:''' [[θρῴσκω]] стремительный, неистовый, неукротимый ([[Ἄρης]], [[ἀλκή]] Hom.; [[Τυφῶν]] Aesch.; [[δόρυ]] Eur.). | ||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=Grammatical information: adj.<br />Meaning: [[rushing]], [[impetuous]], [[furious]] (Il.),<br />Derivatives: <b class="b3">θοῦρις</b>, <b class="b3">-ιδος</b> f. (Hom., H.), <b class="b3">θουράς</b> (Nic., Lyc.; cf. Chantraine Formation 354f.); formal lengthening <b class="b3">θούριος</b> <b class="b2">id.</b> (trag.; Chantraine 37); also <b class="b3">θουραῖος</b>, <b class="b3">θουρήεις</b> a. o. (H.); denomin. ptc. pl. f. <b class="b3">θουρῶσαι</b> (<b class="b3">θουράω</b>) with acc. <b class="b2">rushing towards</b> (Lyc. 85).<br />Origin: IE [Indo-European] [256] <b class="b2">*dʰerh₃-</b> <b class="b2">jump (on)</b><br />Etymology: From <b class="b3">*θόρ-Ϝος</b>, either directly from the aorist <b class="b3">θορεῖν</b> or as transformation of an <b class="b2">u-</b>stems <b class="b3">*θόρ-υ-ς</b> (cf. <b class="b3">μανός</b> < <b class="b3">*μαν-Ϝ-ός</b>, <b class="b3">στενός</b> < <b class="b3">*στεν-Ϝ-ός</b> a. o.); s. Bechtel Lex. s. v. - Not to <b class="b3">ἀθύρω</b> (s. v.) (Persson Stud. 59); or to <b class="b3">θύω</b> (Ehrlich KZ 39, 571). | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:17, 3 January 2019
English (LSJ)
ον, (θρῴσκω)
A rushing, impetuous, furious, Hom. (only in Il.), as epith. of Ares, 15.127,al. (of the planet Mars, Doroth. ap. Heph.Astr.1.1); Τυφών A.Pr.356, cf. Fr.199; δόρυ E.Rh.492; ἀνὴρ Γαλάτης Eleg.Alex.Adesp.2.14:—fem. θοῦρις, ῐδος, ἡ, epith. of ἀλκή, Od.4.527, Il.7.164, al.; θ. ἀσπίς, prob. the shield with which one rushes to the fight, 11.32; αἰγίς 15.308.
German (Pape)
[Seite 1215] (θορεῖν), anstürmend, anspringend; Ἄρης, der im Kriege auf den Feind muthig eindringt, Il 15, 127 u. öfter; Eur. Suppl. 579; Τυφών Aesch. Prom. 354; δόρυ Eur. Rhes. 492; Ap. Rh. 1, 466.
Greek (Liddell-Scott)
θοῦρος: ὁ, (√ΘΟΡ, θρώσκω), ὁρμητικός, μαινόμενος, πολεμικός, Ὅμ. (ἀλλὰ μόνον ἐν Ἰλ.), ὡς ἐπίθετον τοῦ Ἄρεως, Ο. 127, κτλ.· Τυφὼν Αἰσχύλ. Πρ. 354, πρβλ. Ἀποσπ. 196· δόρυ Εὐρ. Ρήσ. 492· - θηλ. θοῦρις, ῐδος, ἡ, τὸ πλεῖστον ὡς ἐπίθετον τοῦ ἀλκή, Ὀδ. Δ. 527, καὶ συχν. ἐν Ἰλ.· ὡσαύτως θοῦρις ἀσπίς, πιθν. ἡ ἀσπίς, μεθ’ ἧς ὁρμᾷ τις εἰς τὴν μάχην, Ἰλ. Λ. 32, Υ. 162.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui s’élance, impétueux.
Étymologie: R. Θορ, v. θρῴσκω.
English (Autenrieth)
and θοῦρις, ιδος (θρώσκω): impetuous, rushing.
Greek Monolingual
θοῡρος, -ον, θηλ. και θοῡρις (Α)
1. ορμητικός, σφοδρός, πολεμικός
2. (στην Ιλ.) επίθετο του θεού Άρεως.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θορ-Fος, είτε απευθείας από τον αόρ. θορ-είν του θρώσκω είτε ως μεταπλασμός θ. σε -υ: θόρ-υς (πρβλ. μανός < μαν-F-ός, στενός < στεν- Fός κ.ά.). Κατ' άλλους, η λ. συνδέεται με το αθύρω «παίζω, διασκεδάζω, τραγουδώ».
ΠΑΡ. θούριος
αρχ.
θουραίος, θουράς, θουρήεις, θούρητρα, θουρίων, θούρις, θουρώ].
Greek Monotonic
θοῦρος: ὁ (πρβλ. θρῴσκω), ορμητικός, βίαιος, παράφορος, άγριος, μαινόμενος, πολεμικός, σε Ομήρ. Ιλ., Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
θοῦρος: θρῴσκω стремительный, неистовый, неукротимый (Ἄρης, ἀλκή Hom.; Τυφῶν Aesch.; δόρυ Eur.).
Frisk Etymological English
Grammatical information: adj.
Meaning: rushing, impetuous, furious (Il.),
Derivatives: θοῦρις, -ιδος f. (Hom., H.), θουράς (Nic., Lyc.; cf. Chantraine Formation 354f.); formal lengthening θούριος id. (trag.; Chantraine 37); also θουραῖος, θουρήεις a. o. (H.); denomin. ptc. pl. f. θουρῶσαι (θουράω) with acc. rushing towards (Lyc. 85).
Origin: IE [Indo-European] [256] *dʰerh₃- jump (on)
Etymology: From *θόρ-Ϝος, either directly from the aorist θορεῖν or as transformation of an u-stems *θόρ-υ-ς (cf. μανός < *μαν-Ϝ-ός, στενός < *στεν-Ϝ-ός a. o.); s. Bechtel Lex. s. v. - Not to ἀθύρω (s. v.) (Persson Stud. 59); or to θύω (Ehrlich KZ 39, 571).
