γημόρος
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
ὁ, Dor. and Trag. γᾱμόρος, Trag.Adesp.208 (s.v.l.), A.Supp.613, A PLond.ined.2134 (ii A. D.); cf. τῆσδε γαμόρῳ χθονός (Dobree for τῇ δέ γ' ἀμοίρου) A.Eu.890; Att. γεωμόρος, (γῆ, μείρομαι):—one who has a share of land, landowner: οἱ γαμόροι, in Sicily, the wealthy landowners, Hdt.7.155: at Argos, A.Supp. l.c.; at Athens, γεωμόροι landowners, large or small, opp. εὐπατρίδαι, δημιουργοί, Arist.Ath. Fr.2, Pl.Lg.737e, etc. 2 γεωμόροι, οἱ, = Lat. tresviri agris dividundis, D.H.9.52. 3 metaph. of Ἅιδης, Trag.Adesp. l.c. II as adjective, dividing earth, i.e. ploughing, βοῦς A.R.1.1214; γεωμόρος τέχνα IG9(1).880 (Corc.).
German (Pape)
[Seite 489] ὁ, = γεωμόρος, w. m. s.
Greek (Liddell-Scott)
γημόρος: ὁ, Δωρ. καὶ Τραγ. γᾱμόρος Αἰσχύλ. Ἱκ. 613 καὶ (ἐκ διορθώσεως τοῦ Dobree) τῆσδε γαμόρῳ χθονὸς ἀντὶ τῇ δέ γ’ ἀμοίρου, ὁ αὐτ. Εὐμ. 890, πρβλ. γάπεδον· Ἀττ. γεωμόρος· ― ὁ ἔχων μερίδιόν τι γῆς, ὁ κτηματικός· ἐν ταῖς δωρικαῖς πολιτείαις τῆς Σικελίας οἱ πλούσιοι πολῖται ἐκαλοῦντο οἱ γαμόροι, Ἡρόδ. 7. 155, πρβλ. Valck. εἰς 6. 22· καὶ οὕτως ἐν Ἄργει, Αἰσχύλ. Ἱκέτ. ἔνθ’ ἀνωτ.· ἐνῷ ἐν Ἀθήναις γεωμόροι ἦσαν πάντες οἱ ἔχοντες ὡς κτῆμα γῆν εἴτε πολλὴν εἴτε ὀλίγην, κατ’ ἀντίθεσιν ἔνθεν μὲν πρὸς τοὺς εὐπατρίδας, ἔνθεν δὲ πρὸς τοὺς δημιουργούς, Πλάτ. Νόμ. 737Ε, πρβλ. Θουκ. 8. 21, Ἀριστ. Ἀποσπ. 346. 2) οἱ γεωμόροι, οἱ παρὰ Ρωμαίοις triumviri agris dividundis, Διον. Ἁλ. 9. 25. ΙΙ. ὡς ἐπίθ., ὁ διαιρῶν τὴν γῆν, δηλ. ἀροτριῶν, βοῦς Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 1214 · γεωμόρος τέχνα Ἐπιγρ. Κερκ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 1907. 8.
Greek Monolingual
ο (Α)
βλ. γεωμόρος.
Greek Monotonic
γημόρος: ὁ (μείρομαι), Δωρ. και Τραγ. γᾱ-μόρος, Αττ. γεω-μόρος· αυτός που είναι κάτοχος ενός μεριδίου γης, ο ιδιοκτήτης γης· οἱ γημόροι, οι γαιοκτήμονες, οι κτηματίες, Λατ. optimᾱtes, σε Ηρόδ.
Middle Liddell
μείρομαι
one who has a share of land, a landowner: οἱ γ., the landowners, landlords, Lat. optimates, Hdt.
