ὁμηρέω
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
A meet, ὡμήρησε δέ μοι . . ἄγγελος ὠκύς Od. 16.468; expld. by Harp. as = ἀκολουθεῖν in Theopomp.Hist.278, cf. Arist.Fr.76. 2 metaph., accord, agree, φωνῇ ὁμηρεῦσαι (Ion. for -οῦσαι) Hes.Th.39.
German (Pape)
[Seite 330] 1) zusammentreffen, zusammengehen, τινί, mit Einem, Od. 16, 468. – 2) Geißel sein, zum Unterpfande dienen, ἐγγυᾶσθαι erkl. Hesych. Vgl. noch Harpocr.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
se rencontrer avec, τινι.
Étymologie: ὁμός, ἄρω.
Russian (Dvoretsky)
ὁμηρέω: (= ὁμηρεύω I) встречаться (τινι Hom.).
Greek (Liddell-Scott)
ὁμηρέω: (ὅμηρος) συναντῶ, συντυγχάνω, ὡμήρησε δέ μοι... ἄγγελος ὠκὺς Ὀδ. Π. 468· ἑρμηνεύεται ὡς = ἀκολουθεῖν ἐν Θεοπόμπ. Ἱστ. 318. 2) μεταφορ., συμφωνῶ, φωνῇ ὁμηρεῦσαι (Ἰων ὁμηροῦσαι), «τῇ φωνῇ συμφωνοῦσαι, ὁμοῦ τῇ φωνῇ λέγουσαι» (Σχόλ.), Ἡσ. Θεογ. 39, ἔνθα ἴδε Cöttling. ΙΙ. = ὁμηρεύω Ι. 2, Ἀριστ. Ἀποσπ. 66.
English (Autenrieth)
(root ἀρ), aor. ὡμήρησε: meet, Od. 16.468†.
Greek Monotonic
ὁμηρέω: μέλ. -ήσω, αόρ. αʹ ὡμήρησα (ὅμηρος),·
1. συναντώ, απαντώ, σε Ομήρ. Οδ.
2. μεταφ., ομοφωνώ, συμφωνώ, φωνῇ ὁμηρεῦσαι (Ιων. αντί ὁμηροῦσαι, θηλ. μτχ. πληθ.), σε Ησίοδ.
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: only in ὡμήρησε met (π 468) and in ptc. f. pl. ὁμηρεῦσαι (= -οῦσαι) meeting, agreeing (Hes. Th. 39).
Origin: GR [a formation built with Greek elements]
Etymology: From ὅμηρος (s.v.); cf. ὁμήρης united, (being) together (Nic.Al. 70), after the σ-stems.
Middle Liddell
ὁμηρέω, ὅμηρος
1. to meet, Od.
2. metaph. to accord, agree, φωνῇ ὁμηρεῦσαι (ionic for ὁμηροῦσαι, part. pl. fem.) Hes.
Frisk Etymology German
ὁμηρέω: {homēréō}
Meaning: nur in ὡμήρησε traf zusammen (π 468) und im Ptz. f. pl. ὁμηρεῦσαι (= -οῦσαι) zusammentreffend, übereinstimmend (Hes. Th. 39),
Etymology : von ὅμηρος (s.d.); vgl. ὁμήρης ‘vereinigt, zusammen(seiend)’ (Nik.Al. 70), nach den σ-Stämmen.
Page 2,386
