ἁγιωσύνη
ὦ διάνοια, ἐὰν ἐρευνᾷς τοὺς ἱεροφαντηθέντας λόγους μὲν θεοῦ, νόμους δὲ ἀνθρώπων θεοφιλῶν, οὐδὲν ταπεινὸν οὐδ᾽ ἀνάξιον τοῦ μεγέθους αὐτῶν ἀναγκασθήσῃ παραδέχεσθαι → if, O my understanding, thou searchest on this wise into the oracles which are both words of God and laws given by men whom God loves, thou shalt not be compelled to admit anything base or unworthy of their dignity
English (LSJ)
ἡ, A holiness, sanctity, LXX 2 Ma.3.12, Ep.Rom.1.4, etc. II as title, PMeyer24.2 (vi A. D.).
Spanish (DGE)
-ης, ἡ
• Alolema(s): ἁγιο- Eus.M.23.409A, Chrys.M.56.389, Socr.Sch.HE 4.12.19, SEG 34.1494 (Siria, biz.); frec. en pap.
I 1santidad, ἁγιωσύνη αὐτοῦ de Yahveh, LXX Ps.29.5, 96.12, cf. 95.6, Chrys.l.c., τοῦ τόπου LXX 2Ma.3.12, κατὰ πνεῦμα ἁγιωσύνης Ep.Rom.1.4, de los cristianos ἐπιτελεῖν ἁ. 2Ep.Cor.7.1, Eus.l.c., SEG l.c.
2 como tít. de diversos cargos eclesiásticos Su Santidad ἡ σὴ ἁγιωσύνη Cod.Iust.1.1.7.3, PMasp.112.17, Socr.Sch.HE 4.12.19, PMeyer 1.24.1, ἡ ὑμετέρα πατρικὴ ἁ. PFouad 86.1, cf. 7, 20, PMasp.21re.2, PZilliac.14.19 (todos VI d.C.).
II santuario Cyr.H.Catech.2.17.
German (Pape)
[Seite 14] ἡ, Heiligkeit, N. T.
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
sainteté ; SEPT consécration.
Étymologie: ἅγιος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ἁγιωσύνη -ης, ἡ ἅγιος heiligheid.
Russian (Dvoretsky)
ἁγιωσύνη: ἡ святость NT.
Middle Liddell
ἅγιος
holiness, sanctity, NTest.
English (Abbott-Smith)
† ἁγιωσύνη (cf. ἀγαθωσύνη), -ης, ἡ (< ἅγιος), [in LXX: Ps 29 (30):4 96(97):12 (קֹדֶשׁ), 95(96):6 (עֹז), 144(145):5 (הוֹד), II Mac 3:12 *;]
holiness, the state in man resulting from ἁγιασμός, q.v.: Ro 1:4, II Co 7:1, I Th 3:13 (Cremer, 52; MM, VGT, s.v.). †
English (Strong)
from ἅγιος; sacredness (i.e. properly, the quality): holiness.
English (Thayer)
(on the omega ω see references in ἀγαθωσύνη, at the beginning), (ης, ἡ, a word unknown to secular authors (Buttmann, 73 (64));
1. (God's incomparable) majesty (joined to μεγαλοπρέπεια, πνεῦμα ἁγιωσύνης a spirit to which belongs ἁγιωσύνη, not equivalent to πνεῦμα ἅγιον, but the divine (?) spiritual nature in Christ as contrasted with his σάρξ, holiness).
2. moral purity: 2 Corinthians 7:1.
Greek Monotonic
ἁγιωσύνη: ἡ (ἅγιος), αγιότητα, ιερότητα, καθαρότητα, σε Καινή Διαθήκη
Greek (Liddell-Scott)
ἁγιωσύνη: ἡ, ἁγιότης, καθαρότης, Ἑβδ. (Μακκ. Β΄ γ΄, 12), Ῥωμ. α΄ 4, κτλ.
Chinese
原文音譯：¡giwsÚnh 哈居哦需尼
詞類次數：名詞（3）
原文字根：聖 共同（的）
字義溯源：神聖，最高權威，聖善，聖；源自 （ἅγιος）=神聖的；而 （ἅγιος）出自 （ἀγοραῖος）Y*=敬畏。這個字，用來說到聖，聖潔，聖靈。參讀 （ἁγιασμός）同義字
出現次數：總共（3）；羅（1）；林後（1）；帖前（1）
譯字彙編：
1） 聖（2） 羅1:4； 林後7:1；
2） 聖潔（1） 帖前3:13
