ταπεινότης
νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → they manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous | They manage the home, and guard within the house the sea-borne wares. No house is clean or prosperous if the wife is absent.
English (LSJ)
ητος, ἡ, A lowness of position, etc., ταπεινότητος εἵνεκα Hdt.4.22; τ. τῆς χώρας D.S.1.31; τῆς μήτρας Placit.5.14.2. 2 of condition, low estate, abasement, Th.7.75; εἰς τοσαύτην τ. καταστῆσαι Isoc.4.118, cf. D.10.74, Men.531.12, LXX Si.13.20, Phld.D.1.11. 3 lowness of spirits, dejection, σιωπήν τε καὶ τ. X.HG3.5.21. 4 in moral sense, baseness, vileness, Pl.Plt.309a; joined with μικροψυχία, Arist.Rh.1384a4. 5 of style, meanness, Quint. Inst.8.3.48.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
1 manque d'élévation, particul. petite taille;
2 p. anal. basse condition, humilité;
3 en mauv. part bassesse de caractère, de sentiments.
Étymologie: ταπεινός.
German (Pape)
ητος, ἡ, Niedrigkeit, Kleinheit, Her. 4.22; bes. übertragen, Niedergeschlagenheit, Kleinmut; Demut, Bescheidenheit, Gegensatz λαμπρότης καὶ αὔχημα, Thuc. 7.75; εἰς τοσαύτην ταπεινότητα καθιστάναι, Isocr. 4.118; ἐν ἀμαθίᾳ καὶ ταπεινότητι πολλῇ κυλινδούμενος, Plat. Polit. 309a; Xen. Hell. 3.5.21.
Russian (Dvoretsky)
τᾰπεινότης: ητος ἡ
1 низкий рост, малорослость (sc. τοῦ ἵππου Her.);
2 низменность (τῆς χώρας Diod.);
3 упадок, падение, унижение (ἐς ταπεινότητα ἀφικνεῖσθαι Thuc.);
4 подавленность, уныние (πολλὴ σιωπὴ καὶ τ. Xen.);
5 низость (τ. καὶ μικροψυχία Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
τᾰπεινότης: -ητος, ἡ, χαμηλότης, ταπεινότητος εἵνεκα Ἡρόδ. 4. 22· τ. τῆς χώρας Διόδ. 1. 31. 2) ἐπὶ καταστάσεως, ταπεινὴ κατάστασις, εὐτέλεια, Θουκ. 7. 75· εἰς τοσαύτην τ. καθιστάναι Ἰσοκρ. 65Β. 3) κατάπτωσις τῆς διαθέσεως, ἀθυμία, σιωπήν τε καὶ τ. Ξεν. Ἑλλ. 3. 5, 21. 4) ἐπὶ ἠθικῆς ἐννοίας, χαμέρπεια, ἀθλιότης, Πλάτ. Πολιτ. 309Α· ἡνωμένον μετὰ τοῦ μικροψυχία, Ἀριστ. Ρητορ. 2, 6, 10· μετὰ τοῦ ἀδοξία, Δημ. 151. 9.
Spanish
Greek Monotonic
τᾰπεινότης: -ητος, ἡ,
1. χαμηλότητα αναστήματος, σε Ηρόδ.
2. λέγεται για κατάσταση, ταπεινή κατάσταση, εξευτελισμός, σε Θουκ., Ισοκρ.
3. κατάπτωση διάθεσης, αθυμία, σε Ξεν.
4. με ηθική σημασία, χαμέρπεια, αχρειότητα, ευτέλεια, σε Πλάτ.
Middle Liddell
τᾰπεινότης, ητος, ἡ, [from τᾰπεινός]
1. lowness of stature, Hdt.
2. of condition, low estate, abasement, Thuc., Isocr.
3. lowness of spirits, dejection, Xen.
4. in moral sense, baseness, vileness, Plat.
English (Woodhouse)
Translations
Arabic: تَوَاضُع; Azerbaijani: təvazö; Belarusian: пако́рлівасць, пако́рнасць, скро́мнасць; Bulgarian: смире́ност, поко́рност, смире́ние, скро́мност; Catalan: humilitat; Chinese Mandarin: 謙卑, 谦卑, 謙遜, 谦逊; Czech: pokora, skromnost; Danish: ydmyghed; Dutch: nederigheid; Esperanto: humileco; Finnish: nöyryys; French: humilité; Galician: humildade; Georgian: თავმდაბლობა, მოკრძალებულობა; German: Bescheidenheit, Demut; Gothic: 𐌷𐌰𐌿𐌽𐌹𐌸𐌰, 𐌷𐌰𐌿𐌽𐌴𐌹𐌽𐍃; Greek: ταπεινότητα; Ancient Greek: ταπεινότης, ταπεινοφροσύνη; Hebrew: צְנִיעוּת, ענווה; Hindi: विनम्रता; Hungarian: alázat; Icelandic: hógværð, auðmýkt; Irish: uirísle; Italian: umiltà; Japanese: 謙遜; Korean: 겸손; Macedonian: скромност; Maori: māhaki, māhakitanga; Navajo: tʼahʼágo ájítʼé; Nepali: विनम्रता, नम्रता; Ngazidja Comorian: unyenyekevu 11; Norwegian Bokmål: ydmykhet; Occitan: umilitat; Old English: ēaþmōdnes; Old Occitan: umilitat; Ottoman Turkish: تواضع; Persian: تواضع; Polish: pokora; Portuguese: humildade; Romanian: umilință, umilitate; Russian: скромность, смирение, покорность, смиренность; Serbo-Croatian Roman: poniznost, skromnost, smernost, skrušenost; Slovak: pokora, skromnosť; Slovene: ponižnost; Spanish: humildad; Swedish: ödmjukhet; Telugu: ఒద్దిక; Thai: ความถ่อมตัว, ความนอบน้อม; Turkish: tevazu; Ukrainian: покі́рність, покі́рливість, смире́нність, скро́мність; Volapük: mük; Yiddish: שפֿלות
