βεβηλόω
Θάλασσα καὶ πῦρ καὶ γυνὴ τρίτον κακόν → Tria magna mala sunt: aequor, ignis, femina → Das dritte Übel ist nach Meer und Brand die Frau
English (LSJ)
A profane, τὸ σάββατον LXX Ex.31.14, Ev.Matt.12.5; τὰ ἀνθρώπινα Jul.Or.7.228d. 2 pollute, defile, τινά LXX Le.21.9, Hld.2.25.
Spanish (DGE)
1 profanar c. ac. de abstr. o de lugares ὁ βεβηλῶν αὐτό (τὸ σάββατον) LXX Ex.31.14, cf. Eu.Matt.12.5, τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον LXX Le.18.21, τὰ δῶρα τοῦ θεοῦ ἐν ἀνομίαις LXX Psalm.Salom.2.3, ἱερὰ καὶ τεμένη θεῶν Hld.2.25.3, cf. 10.36.3, en v. pas. τὰ ἅγιά σου καταπεπάτηνται καὶ βεβήλωνται tu santuario está hollado y profanado LXX 1Ma.3.51, βεβηλουμένων ὁμοῦ τοῖς θείοις τῶν ἀνθρωπίνων profanadas las leyes humanas así como las divinas Iul.Or.7.228c, ἵνα μὴ βεβηλωθῇ τὸ ὄνομα αὐτοῦ παρ' αὐτοῖς Iust.Phil.Dial.21.1, cf. LXX Ps.9.26, Cyr.Al.M.69.781A, Hsch.
2 deshonrar c. ac. de pers. ἐβεβήλουν με πρὸς τὸν λαόν μου me deshonraron ante mi pueblo LXX Ez.13.19, en v. pas. θυγάτηρ ἀνθρώπου ἱερέως ἐὰν βεβηλωθῇ τοῦ ἐκπορνεῦσαι LXX Le.21.9.
German (Pape)
[Seite 440] entheiligen, entweihen, Hel.; VLL.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 profaner (un temple);
2 souiller;
3 exclure (d'un lieu saint) comme profane.
Étymologie: βέβηλος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βεβηλόω βέβηλος christ. ontwijden, ontheiligen.
Russian (Dvoretsky)
βεβηλόω: осквернять NT.
Middle Liddell
[from βέβηλος
to profane, NTest.
English (Abbott-Smith)
† βεβηλόω, -ῶ (< βέβηλος), [in LXX chiefly for חלל;]
to profane: τ. σάββατον, Mt 12:5; τ. ἱερόν, Ac 24:6 (Cremer, 141).†SYN.: κοινόω, q.v.
English (Strong)
from βέβηλος; to desecrate: profane.
English (Thayer)
βεβηλῶ; 1st aorist ἐβεβήλωσα; (βέβηλος); to profane, desecrate: τό σάββατον, τά ἱερόν, Sept. for חִלֵּל; Heliodorus 2,25.)
Greek Monotonic
βεβηλόω: μέλ. -ώσω, βλασφημώ, βεβηλώνω, σε Καινή Διαθήκη
Greek (Liddell-Scott)
βεβηλόω: καταπατῶ, καταλύω, ἀθετῶ, τὸ σάββατον Ἑβδ. (Ἐξοδ. λαʹ, 14), Εὐαγγ. κ. Ματθ. ιβʹ, 5. 2) μιαίνω, μολύνω, τινὰ Ἑβδ. (Λευ. καʹ, 9), Ἡλιόδ. 2. 25.
Chinese
原文音譯:bebhlÒw 卑-卑羅哦
詞類次數:動詞(2)
原文字根:(行)步 相當於: (חָלַל)
字義溯源:褻瀆,犯,污穢,當作世俗;源自 (βέβηλος)=易受引誘的;由 (βάσις)=腳步) 與 (Βηθφαγή)X*=門口,開端) 組成;而 (βάσις)出自 (βαθύς)X*=行走
出現次數:總共(2);太(1);徒(1)
譯字彙編:
1) 污穢(1) 徒24:6;
2) 犯了(1) 太12:5