Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

inscribo

From LSJ
Revision as of 13:22, 19 October 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)({{Lewis.*?}}\n)({{.*}}\n)({{LaEn.*?}}$)" to "$3 $1$2")

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24

Latin > English

inscribo inscribere, inscripsi, inscriptus V :: write on/in; inscribe, brand; record as; entitle

Latin > English (Lewis & Short)

in-scrībo: psi, ptum, 3, v. a.,
I to write in or upon any thing, to inscribe (class.).
I Lit.: aliquid in basi tropaeorum, Cic. Pis. 38, 92: in statua inscripsit, Parenti optime merito, id. Fam. 12, 3, 1: nomen suum monumentis, id. Har. Resp. 27: ea inscribam brevi, quae, etc., id. Att. 4, 1, 4: sit inscriptum in fronte unius cujusque civis, quid de re publica sentiat, id. Cat. 1, 13, 32: orationes in animo, id. de Or. 2, 87, 355: ut, si quae essent incisae aut inscriptae litterae, tollerentur, id. Dom. 53, 137: senarioli in ejus monumento inscripti, id. Tusc. 5, 23, 64: in illis libellis, id. Arch. 11, 26 B. and K. (Klotz omits in): Pan ... vix ulla inscribens terrae vestigia cornu, Sil. 13, 328. —Pass. with Gr. acc.: inscripti nomina regum flores, Verg. E. 3, 106.—
   B Transf., to furnish with an inscription: statuae, quas tu inscribi jussisti, Cic. Verr. 2, 2, 69, § 167: aedes, to write on a house that it is for sale: aedes venales hasce inscribit litteris, Plaut. Trin. 1, 2, 131; cf.: aedes mercede, Ter. Heaut. 1, 1, 92: librum, to inscribe, give a title to a book: eos (libellos) rhetoricos inscribunt, Cic. de Or. 3, 31, 122: in eo libro, qui Oeconomicus inscribitur, is entitled, id. Off. 2, 24, 87: inscripta lintea, i. e. curtains used as signs, Juv. 8, 168. — Hence, subst.: inscriptum, i, n., an inscription, title: alia inscripta nimis lepida, Gell. praef. 3. —
II Trop.
   A In g e n.: vitiis suis sapientiam inscribit, gives to his vices the name of wisdom, Sen. Vit. Beat. 12. —
   B In partic.
   1    To ascribe, assign, attribute: Epicurus, quia tantummodo induit personam philosophi, et sibi ipse hoc nomen inscripsit, has assigned, appropriated to himself, Cic. Tusc. 5, 26, 73: deos sceleri, to ascribe crimes to the gods, Ov. M. 15, 128: mea dextera leto Inscribenda tuo est, thy death is to be ascribed to my hand, id. ib. 10, 199.—
   2    To make known, mark, as if by an inscription: sua quemque deorum inscribit facies, Ov. M. 6, 74: versā pulvis inscribitur hastā, Verg. A. 1, 478; cf.: sua quemque deorum Inscribit facies, makes known, characterizes, Ov. M. 6, 74.—
   3    To brand, place a brand upon: vultus. Plin. 18, 3, 4, § 21: naufrago stigmata, Sen. Ben. 4, 37, 3: inscripta ergastula, Juv. 14, 24.—
   4    To subscribe an accusation (post-class.), Cod. 9, 35, 11.—
   5    To write something over an old writing, so that the latter is no longer legible (post-class.): de his, quae in testamento delentur, inducuntur, inscribuntur, Dig. 28, 4.

Latin > French (Gaffiot 2016)

īnscrībō,¹⁰ scrīpsī, scrīptum, ĕre,
1 écrire sur, inscrire : vestris monimentis suum nomen inscripsit Cic. Har. 58, il a inscrit son nom sur vos monuments, cf. Arch. 26 ; in femore nomen Myronis erat inscriptum Cic. Verr. 2, 4, 93, sur la cuisse était inscrit le nom de Myron, cf. Cic. Pis. 92 ; [poét.] flores inscripti nomina regum Virg. B. 3, 106, fleurs portant inscrits des noms de princes ; [fig.] Cic. Cat. 1, 32 ; de Or. 2, 355
2 assigner, attribuer : sibi nomen philosophi Cic. Tusc. 5, 73, s’attribuer le nom de philosophe || imputer comme auteur : deos sceleri Ov. M. 15, 128, assigner les dieux comme auteurs d’un crime [le leur imputer], cf. M. 10, 199
3 mettre une inscription à, intituler : statuas Cic. Verr. 2, 2, 167, mettre une inscription à des statues ; libros rhetoricos Cic. de Or. 3, 122, donner à des traités le titre de « traités de rhétorique » ; liber qui inscribitur Lælius Cic. Off. 2, 31, le livre intitulé Lælius, cf. Cic. Off. 2, 87 ; Ac. 2, 12 ; Nat. 1, 41 || inscribere ædes venales Pl. Trin. 168, mettre en vente une maison (afficher la vente, mettre l’écriteau « à vendre ») ; ædes mercede Ter. Haut. 144, mettre une maison en location || pl. n. inscripta, ōrum, titres : Gell. præf. 9 || faire une marque sur, imprimer une trace sur : versā pulvis inscribitur hastā Virg. En. 1, 478, la lance renversée trace un sillon dans la poussière ; sua quemque deorum inscribit facies Ov. M. 6, 74, chaque dieu est marqué de son caractère distinctif || stigmatiser : Plin. 18, 21 ; Juv. 14, 24.

Latin > German (Georges)

īn-scrībo, scrīpsī, scrīptum, ere, I) in-, auf-, an etwas schreiben, 1) eig.: vestris monumentis nomen suum, Cic.: nomen tumulo, Quint., vexillis, Suet.: alci stigmata, Sen.: in illis libellis nomen suum, Cic.: alqd in basi, Cic.: alqd in alcis sepulcro, als Inschrift setzen, Cic. u. Lact. (vgl. Bünem. Lact. 1, 11, 46). – im Bilde, ein- od. aufprägen, orationem in animo, Cic.: sit inscriptum in fronte uniuscuiusque civis, es muß einem jeden Bürger auf der Stirn geschrieben stehen, Cic. – 2) übtr.: a) zuschreiben = beilegen, zueignen, sibi nomen philosophi, Cic. Tusc. 5, 73. – b) gleichs. etwas als Urheber auf etwas schreiben = als Urheber von etwas bezeichnen, dextram alcis leto, Ov.: deos sceleri, als Vorwand für den Frevel gebrauchen, Ov. – II) etwas beschreiben, bezeichnen, A) im allg.: eine Auf-, In-, Überschrift auf etwas setzen, statuas, Cic.: aras, Suet.: inscripta lintea, gezeichnete Tücher (im Bade), Iuven.: inscr. epistulam patri, einem Briefe an den Vater die Überschrift geben, ihn adressieren, Cic.: fasciculus, qui est M'. CURIO inscriptus, an M. K. adressiert ist, Cic. – eosque (libellos) rhetoricos inscribunt, Cic.: liber, qui Oeconomicus inscribitur, den Titel führt, Cic.: u. so liber, qui inscriptus est Hortensius, Cic. – aedes venales, zum Verkaufe öffentlich ausbieten (eig. an das Haus schreiben, daß es zu verkaufen ist), Plaut.: so auch aedes, zum Vermieten ausbieten, Ter.: alqm litteratorem, einen als L. ausbieten (da verkäufliche Sklaven mit einem Täfelchen auf der Brust, auf dem man ihre Fertigkeiten verzeichnete, feilgeboten wurden), Suet.: flores inscripti nomina regum, mit dem N. der K. bezeichnet, Verg. – sua quemque deorum inscribit facies, bezeichnet (macht kenntlich) so deutlich, als wäre der Name darauf geschrieben, Ov. met. 6, 74: versā pulvis inscribitur hastā, Verg. Aen. 1, 478. – Partiz. subst., īnscrīpta, ōrum, n., Überschriften, Titel (von Büchern), Gell. praef. § 9. – B) prägn., brandmarken, Plin., Iuven. u. Mart.