πολεμόω

From LSJ

ἄνδρες τεθνᾶσιν ἐκ χερῶν αὐτοκτόνων → the men are dead, murdered by their very own hands | dead are our chiefs by fratricidal hands | by kindred hands and mutual murder slain | their hands have killed each other

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πολεμόω Medium diacritics: πολεμόω Low diacritics: πολεμόω Capitals: ΠΟΛΕΜΟΩ
Transliteration A: polemóō Transliteration B: polemoō Transliteration C: polemoo Beta Code: polemo/w

English (LSJ)

make hostile, make an enemy of, τινα v.l. in LXX 4 Ma.4.21:—Med., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; surely you will make them your enemies, Th.5.98:—Pass., to be made an enemy of, μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται Id.1.36; ἐπολεμώθη δὲ ὅτι.. ib.57: —in other passages (πολεμουμένων Id.3.82, πολεμοῦνται 4.20) it is doubtful whether the word should be referred to πολεμόω or πολεμέω.

German (Pape)

[Seite 654] verfeinden, zu Feinden machen, τινάς; übertr. auch vom Lande, χωρίον προσλαβεῖν, ὃ μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται, Thuc. 1, 36; ἐπεπολέμωτο, 57, worauf sich Moeris gloss. ὁ εἰς ἔχθραν προαχθείς bezieht; auch im med., ὅσοι γὰρ νῦν μηδετέροις ξυμμαχοῦσι, πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς, Thuc. 5, 98. Gebräuchlicher das comp. ἐκπολεμόω.

French (Bailly abrégé)

πολεμῶ :
faire ennemi, rendre hostile, acc. ; Pass. être rendu ennemi;
Moy. πολεμόομαι, πολεμοῦμαι se faire un ennemi de, acc..
Étymologie: πόλεμος.

Russian (Dvoretsky)

πολεμόω: делать врагом (med. τινας Thuc.); pass. становиться врагом (τινος Thuc.): χωρίον, ὃ μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται Thuc. область, дружественные или враждебные отношения с которой имеют чрезвычайно большое значение.

Greek (Liddell-Scott)

πολεμόω: (πόλεμος) καθιστῶ πολέμιον, τινα Ἰωσήπ. Μακκ. 4. 21. ― Μέσ., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; πῶς οὐ πολεμίους ὑμῖν αὐτοῖς ποιήσεσθε; Θουκ. 5. 98. ― Παθ., γίνομαι ἐχθρὸς πρός τινα, μετὰ μεγίστων καιρῶν οἰκειοῦταί τε καὶ πολεμοῦται ὁ αὐτ. 1. 36· ἐπολεμήθη δὲ ὅτι.., αὐτόθι 57· ― ἐν ἄλλοις χωρίοις (πολεμουμένων ὁ αὐτ. 3. 82· πολεμοῦνται 4. 20) εἶναι ἀμφίβολον ἂν ἡ λέξις δέον νὰ ἀναφέρηται εἰς τὸ πολεμόω ἢ εἰς τὸ -έω· ἴδε πολεμέω ΙΙ. 1.

Greek Monotonic

πολεμόω: μέλ. -ώσω (πόλεμοςκαθιστώ εχθρό, αποκτώ εχθρό, τινά — Μέσ., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; ασφαλώς θα τους κάνεις εχθρούς σου, σε Θουκ. — Παθ., είμαι εχθρός, γίνομαι εχθρός, στον ίδ.

Middle Liddell

πολεμόω, fut. -ώσω πόλεμος
to make hostile, make an enemy of, τινά:—Mid., πῶς οὐ πολεμώσεσθε αὐτούς; surely you will make them your enemies, Thuc.:— Pass. to be made an enemy of, become an enemy, Thuc.

Lexicon Thucydideum

ad bellum compellere, to compel to war, 5.98.1,
PASS. 1.36.1,
hostilis redditur, is rendered hostile. 1.57.2,
hostis factus crat, had become an enemy. 1.57.3.