μοῖσα

German (Pape)

[Seite 198] ἡ, dor. = μοῦσα.

English (Slater)

μοῑσα (μοῖσαν; Μοῖσα, -αν, -α, -αι, -ᾶν, -αις（ι), -αι.)
   1 art of the muse γινώσκομαι δὲ καὶ μοῖσαν παρέχων ἅλις a chorus of Keans speaks; a ref. to Simonides and Bacchylides? Πα. 4. 24, cf. 2. a. β. infra.
   2 Muses, the nine daughters of Mnemosyne by Zeus, v. Πα. 12. 2, Πα. 6. 56, patrons of the arts, cf. Κλεώ, Πιερίδες, Ἑλικωνιάδες, Χάριτες, Τερψιχόρα, Καλλιόπα.
   a sing.
   I semi-personified as the provider of inspiration and song. ἐμοὶ μὲν ὦν Μοῖσα καρτερώτατον βέλος ἀλκᾷ τρέφει (O. 1.112) Μοῖσα δ' παρέστα μοι νεοσίγαλον εὑρόντι τρόπον (O. 3.4) ὦ Μοῖσ, ἀλλὰ σὺ καὶ θυγάτηρ Ἀλάθεια Διός (O. 10.3) Μοῖσα, καὶ πὰρ Δεινομένει κελαδῆσαι πίθεό μοι (P. 1.58) Μοῖσα (P. 4.3) Μοῖσα, τὸ δὲ τεὸν (P. 11.41) ὦ πότνια Μοῖσα, μᾶτερ ἁμετέρα, λίσσομαι (N. 3.1) εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, ἄγε, Μοῖσα, οὖρον ἐπέων εὐκλέα (N. 6.28) Μοῖσά τοι κολλᾷ χρυσόν (N. 7.77) ὦ Μοῖσα (I. 6.57) αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν (I. 8.6) Μοῖσ, ἀνέγειρ' ἐμέ fr. 6a. e. ἐμὲ δ' ἐξαίρετον κάρυκα σοφῶν ἐπέων Μοῖσ ἀνέστασ Δ. 2. 2. μαντεύεο, Μοῖσα fr. 150. Μοῖσ' ἀνέηκέ με fr. 151.
   II the art of the muses, music ἐν δὲ Μοῖσ' ἁδύπνοος, ἐν δ Ἄρης ἀνθεῖ (O. 13.22) αὔξεται καὶ Μοῖσα δἰ ἀγγελίας ὀρθᾶς (P. 4.279) δίδωσί τε Μοῖσαν, οἷς ἂν ἐθέλῃ sc. Ἀπόλλων (P. 5.65) Μοῖσα δ' οὐκ ἀποδαμεῖ (P. 10.37) μεγάλων δ' ἀέθλων Μοῖσα μεμνᾶσθαι φιλεῖ (N. 1.12) Αἰακῷ σε (= θυμόν) φαμὶ γένει τε Μοῖσαν φέρειν (N. 3.28) ἁ Μοῖσα γὰρ οὐ φιλοκερδής πω τότ' ἦν οὐδ ἐργάτις (I. 2.6) ἔνθα ἀριστεύοισιν καὶ χοροὶ καὶ Μοῖσα καὶ Ἀγλαία at Sparta fr. 199. 3.
   III frag. λίγεια μὲν Μοῖσ' ἀφα [(Pae. 14.32)
   b pl., as goddesses and patrons of the arts. τοῦτό γέ οἱ σαφέως μαρτυρήσω· μελίφθογγοι δ' ἐπιτρέψοντι Μοῖσαι (O. 6.21) ἐσσὶ γὰρ ἄγγελος ὀρθός, ἠυκόμων σκυτάλα Μοισᾶν the chorus leader, Aineas (O. 6.91) νέκταρ χυτόν, Μοισᾶν δόσιν (O. 7.7) ἑκαταβόλων Μοισᾶν ἀπὸ τόξων (O. 9.5) ἐν Μοισᾶν δίφρῳ (O. 9.81) ἐγγυάσομαι ὔμμιν, ὦ Μοῖσαι (O. 11.17) Μοίσαις γὰρ ἀγλαοθρόνοις ἑκὼν Ὀλιγαιθίδαισίν τ' ἔβαν ἐπίκουρος (O. 13.96) χρυσέα φόρμιγξ, Ἀπόλλωνος καὶ ἰοπλοκάμων σύνδικον Μοισᾶν κτέανον (P. 1.2) ἀμφί τε Λατοίδα σοφίᾳ βαθυκόλπων τε Μοισᾶν (P. 1.12) χρυσαμπύκων μελπομενᾶν ἐν ὄρει Μοισᾶν καὶ ἐν ἑπταπύλοις ἄιον Θήβαις sc. Peleus and Kadmos, on the occasion of their marriages (cf. (N. 5.23)) (P. 3.90) ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω (cf. (N. 10.26)) (P. 4.67) ἔν τε Μοίσαισι ποτανὸς ἀπὸ ματρὸς φίλας Arkesilas, soaring among the arts (P. 5.114) αἱ δὲ σοφαὶ Μοισᾶν θύγατρες ἀοιδαὶ (N. 4.3) πρόφρων δὲ καὶ κείνοις ἄειδ' ἐν Παλίῳ Μοισᾶν ὁ κάλλιστος χορός at the marriage of Peleus and Thetis (N. 5.23) μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε (N. 7.12) κωμάσομεν παρ' Ἀπόλλωνος Σικυωνόθε, Μοῖσαι, τὰν νεοκτίσταν ἐς Αἴτναν (N. 9.1) ἀκοντίζων σκοποἶ ἄγχιστα Μοισᾶν (N. 9.55) (Θεαῖος) Μοίσαισί τ' ἔδωκ ἀρόσαι (τουτέστι τοὺς στεφάνους διὰ τὸν ὕμνον Σ.) (N. 10.26) χρυσαμπύκων ἐς δίφρον Μοισᾶν ἔβαινον κλυτᾷ φόρμιγγι συναντόμενοι (I. 2.2) προφρόνων Μοισᾶν τύχοιμεν (I. 4.43) φλέγεται δ' ἰοπλόκοισι Μοίσαις Strepsiadas (I. 7.23) ταμίαι τε σοφοὶ Μοισᾶν ἀγωνίων τ' ἀέθλων the citizens of Aigina (I. 9.8) ἀλλὰ παρθένοι γάρ, ἴσθ' ὅτι, Μοῖσαι, πάντα (Pae. 6.54) Μοισᾶν [(Pae. 6.181) πο] τανὸν ἅρμα μοισα [Πα. 7B. 14. ὦ Μοῖσαι (Pae. 8.65) ἐννέ [α Μοί] σαις (Pae. 12.2) εὐάμπυκες [ἀέ] ξετ' ἔτι, Μοῖσαι, θάλος ἀοιδᾶν Δ. 1. 1. τί ἔρδων φίλος σοί τε, καρτερόβρεντα Κρονίδα, φίλος δὲ Μοίσαις, Εὐθυμίᾳ τε μέλων εἴην; fr. 155. 2. οὔτοι με ξένον οὐδ' ἀδαήμονα Μοισᾶν ἐπαίδευσαν κλυταὶ Θῆβαι fr. 198. εὔδ] οξα Μοίσαις [(supp. Snell, cum χρυ [σο] π [λόκοις coniugens, improbante Lobel) fr. 215b. 8. Μοῖσαι ἀργύρεαι ?fr. 287.] ροαι δὲ Μοῖσαι ω [?fr. 334a. 3. θρέμματα Μουσῶν (Μοισᾶν scribendum: of poets) ?fr. 352.

English (Slater)

μοῑσα (μοῖσαν; Μοῖσα, -αν, -α, -αι, -ᾶν, -αις（ι), -αι.)
   1 art of the muse γινώσκομαι δὲ καὶ μοῖσαν παρέχων ἅλις a chorus of Keans speaks; a ref. to Simonides and Bacchylides? Πα. 4. 24, cf. 2. a. β. infra.
   2 Muses, the nine daughters of Mnemosyne by Zeus, v. Πα. 12. 2, Πα. 6. 56, patrons of the arts, cf. Κλεώ, Πιερίδες, Ἑλικωνιάδες, Χάριτες, Τερψιχόρα, Καλλιόπα.
   a sing.
   I semi-personified as the provider of inspiration and song. ἐμοὶ μὲν ὦν Μοῖσα καρτερώτατον βέλος ἀλκᾷ τρέφει (O. 1.112) Μοῖσα δ' παρέστα μοι νεοσίγαλον εὑρόντι τρόπον (O. 3.4) ὦ Μοῖσ, ἀλλὰ σὺ καὶ θυγάτηρ Ἀλάθεια Διός (O. 10.3) Μοῖσα, καὶ πὰρ Δεινομένει κελαδῆσαι πίθεό μοι (P. 1.58) Μοῖσα (P. 4.3) Μοῖσα, τὸ δὲ τεὸν (P. 11.41) ὦ πότνια Μοῖσα, μᾶτερ ἁμετέρα, λίσσομαι (N. 3.1) εὔθυν' ἐπὶ τοῦτον, ἄγε, Μοῖσα, οὖρον ἐπέων εὐκλέα (N. 6.28) Μοῖσά τοι κολλᾷ χρυσόν (N. 7.77) ὦ Μοῖσα (I. 6.57) αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν (I. 8.6) Μοῖσ, ἀνέγειρ' ἐμέ fr. 6a. e. ἐμὲ δ' ἐξαίρετον κάρυκα σοφῶν ἐπέων Μοῖσ ἀνέστασ Δ. 2. 2. μαντεύεο, Μοῖσα fr. 150. Μοῖσ' ἀνέηκέ με fr. 151.
   II the art of the muses, music ἐν δὲ Μοῖσ' ἁδύπνοος, ἐν δ Ἄρης ἀνθεῖ (O. 13.22) αὔξεται καὶ Μοῖσα δἰ ἀγγελίας ὀρθᾶς (P. 4.279) δίδωσί τε Μοῖσαν, οἷς ἂν ἐθέλῃ sc. Ἀπόλλων (P. 5.65) Μοῖσα δ' οὐκ ἀποδαμεῖ (P. 10.37) μεγάλων δ' ἀέθλων Μοῖσα μεμνᾶσθαι φιλεῖ (N. 1.12) Αἰακῷ σε (= θυμόν) φαμὶ γένει τε Μοῖσαν φέρειν (N. 3.28) ἁ Μοῖσα γὰρ οὐ φιλοκερδής πω τότ' ἦν οὐδ ἐργάτις (I. 2.6) ἔνθα ἀριστεύοισιν καὶ χοροὶ καὶ Μοῖσα καὶ Ἀγλαία at Sparta fr. 199. 3.
   III frag. λίγεια μὲν Μοῖσ' ἀφα [(Pae. 14.32)
   b pl., as goddesses and patrons of the arts. τοῦτό γέ οἱ σαφέως μαρτυρήσω· μελίφθογγοι δ' ἐπιτρέψοντι Μοῖσαι (O. 6.21) ἐσσὶ γὰρ ἄγγελος ὀρθός, ἠυκόμων σκυτάλα Μοισᾶν the chorus leader, Aineas (O. 6.91) νέκταρ χυτόν, Μοισᾶν δόσιν (O. 7.7) ἑκαταβόλων Μοισᾶν ἀπὸ τόξων (O. 9.5) ἐν Μοισᾶν δίφρῳ (O. 9.81) ἐγγυάσομαι ὔμμιν, ὦ Μοῖσαι (O. 11.17) Μοίσαις γὰρ ἀγλαοθρόνοις ἑκὼν Ὀλιγαιθίδαισίν τ' ἔβαν ἐπίκουρος (O. 13.96) χρυσέα φόρμιγξ, Ἀπόλλωνος καὶ ἰοπλοκάμων σύνδικον Μοισᾶν κτέανον (P. 1.2) ἀμφί τε Λατοίδα σοφίᾳ βαθυκόλπων τε Μοισᾶν (P. 1.12) χρυσαμπύκων μελπομενᾶν ἐν ὄρει Μοισᾶν καὶ ἐν ἑπταπύλοις ἄιον Θήβαις sc. Peleus and Kadmos, on the occasion of their marriages (cf. (N. 5.23)) (P. 3.90) ἀπὸ δ' αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω (cf. (N. 10.26)) (P. 4.67) ἔν τε Μοίσαισι ποτανὸς ἀπὸ ματρὸς φίλας Arkesilas, soaring among the arts (P. 5.114) αἱ δὲ σοφαὶ Μοισᾶν θύγατρες ἀοιδαὶ (N. 4.3) πρόφρων δὲ καὶ κείνοις ἄειδ' ἐν Παλίῳ Μοισᾶν ὁ κάλλιστος χορός at the marriage of Peleus and Thetis (N. 5.23) μελίφρον' αἰτίαν ῥοαῖσι Μοισᾶν ἐνέβαλε (N. 7.12) κωμάσομεν παρ' Ἀπόλλωνος Σικυωνόθε, Μοῖσαι, τὰν νεοκτίσταν ἐς Αἴτναν (N. 9.1) ἀκοντίζων σκοποἶ ἄγχιστα Μοισᾶν (N. 9.55) (Θεαῖος) Μοίσαισί τ' ἔδωκ ἀρόσαι (τουτέστι τοὺς στεφάνους διὰ τὸν ὕμνον Σ.) (N. 10.26) χρυσαμπύκων ἐς δίφρον Μοισᾶν ἔβαινον κλυτᾷ φόρμιγγι συναντόμενοι (I. 2.2) προφρόνων Μοισᾶν τύχοιμεν (I. 4.43) φλέγεται δ' ἰοπλόκοισι Μοίσαις Strepsiadas (I. 7.23) ταμίαι τε σοφοὶ Μοισᾶν ἀγωνίων τ' ἀέθλων the citizens of Aigina (I. 9.8) ἀλλὰ παρθένοι γάρ, ἴσθ' ὅτι, Μοῖσαι, πάντα (Pae. 6.54) Μοισᾶν [(Pae. 6.181) πο] τανὸν ἅρμα μοισα [Πα. 7B. 14. ὦ Μοῖσαι (Pae. 8.65) ἐννέ [α Μοί] σαις (Pae. 12.2) εὐάμπυκες [ἀέ] ξετ' ἔτι, Μοῖσαι, θάλος ἀοιδᾶν Δ. 1. 1. τί ἔρδων φίλος σοί τε, καρτερόβρεντα Κρονίδα, φίλος δὲ Μοίσαις, Εὐθυμίᾳ τε μέλων εἴην; fr. 155. 2. οὔτοι με ξένον οὐδ' ἀδαήμονα Μοισᾶν ἐπαίδευσαν κλυταὶ Θῆβαι fr. 198. εὔδ] οξα Μοίσαις [(supp. Snell, cum χρυ [σο] π [λόκοις coniugens, improbante Lobel) fr. 215b. 8. Μοῖσαι ἀργύρεαι ?fr. 287.] ροαι δὲ Μοῖσαι ω [?fr. 334a. 3. θρέμματα Μουσῶν (Μοισᾶν scribendum: of poets) ?fr. 352.