παράπτωμα
πικρὸν με ἀπαιτεῖς ἐνοίκιον → you ask too much of me, you demand a bitter rent from me
English (LSJ)
ατος, τό,
A false step, slip, blunder, Plb.9.10.6, Phld. Herc.1251.14 (pl.), Longin.36.2. 2 defeat, D.S.19.100. 3 transgression, trespass, LXX Ez.14.13,al., Ev.Matt.6.14, Ep.Gal.6.1, al. 4 error in amount of payments, PTeb.5.91 (ii B.C.).
German (Pape)
[Seite 496] τό, Fall daneben, Versehen, Verstoß, Pol. 9, 10, 6 u. a. Sp., wie Matth. 6, 14; Niederlage, D. Sic. 19, 100.
Greek (Liddell-Scott)
παράπτωμα: τό, σφάλμα, πταῖσμα, Πολύβ. 9.10,6, Λογγῖν. 36.2. 2) ἧττα, Διόδ. 19. 100. 3) παράβασις, ἁμάρτημα, Ἑβδ. (Ἰεζεκιὴλ ΙΔ΄, 13), Εὐαγγ. κ. Ματθ. Ϛ΄, 14, Ἐπιστ. πρὸς Γαλάτ. Ϛ΄,1, κ. ἀλλ.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
1 échec, revers;
2 faute, erreur;
3 dérogation, violation.
Étymologie: παραπίπτω.
English (Strong)
from παραπίπτω; a side-slip (lapse or deviation), i.e. (unintentional) error or (wilful) transgression: fall, fault, offence, sin, trespass.
English (Thayer)
παραπτώματος, τό (παραπίπτω, which see);
1. properly, a fall beside or near something; but nowhere found in this sense.
2. tropically, a lapse or deviation from truth and uprightness; a sin, misdeed (R. V. trespass, 'differing from ἁμάρτημα (which see) in figure not in force' (Fritzsche); cf. Trench, § lxvi.): G T omit; WH brackets), R G L; L T Tr WH ἁμαρτίας). (Polybius 9,10, 6; Sept. several times for מַעַל, עָוֶל, פֶּשַׁע , etc.; of literary faults, Longinus, 36,2.)
Greek Monolingual
το, ΝΑ παραπίπτω
1. σφάλμα, πταίσμα
2. παράβαση, αμάρτημα
αρχ.
1. ήττα, καταστροφή
2. (ειδικά) λάθος κατά την πληρωμή χρηματικού ποσού.
