κίδναμαι
κινδυνεύει μὲν γὰρ ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲν καλὸν κἀγαθὸν εἰδέναι, ἀλλ᾽ οὗτος μὲν οἴεταί τι εἰδέναι οὐκ εἰδώς, ἐγὼ δέ, ὥσπερ οὖν οὐκ οἶδα, οὐδὲ οἴομαι· ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι. → for neither of us appears to know anything great and good; but he fancies he knows something, although he knows nothing; whereas I, as I do not know anything, so I do not fancy I do. In this trifling particular, then, I appear to be wiser than he, because I do not fancy I know what I do not know.
English (LSJ)
Pass. of κίδνημι (only found in the compd. ἐπικ-), poet. for σκεδάννυμαι, used only in pres. and impf., A to be spread abroad or over, of the dawning day, ὑπεὶρ ἅλα κίδναται ἠώς Il.23.227, cf. 8.1; ὀδμὰ κατὰ χῶρον κ. Pi.Fr.129.6; κιδναμέναν μελιαδέα γᾶρυν prob. in Simon.41: once in Trag., ὕπνος ἐπ' ὄσσοις κ. E.Hec.916 (lyr., v.l. for σκίδ-) ; κολοιῶν κρωγμὸς… κιδνάμενος AP7.713 (Antip.).
German (Pape)
[Seite 1437] p. = σκεδάννυμαι, verbreitet, zerstreu't werden, sich ausbreiten; ὑπεὶρ ἅλα, πᾶσαν ἐπ' αἶαν κίδναται Ἠώς, das Licht verbreitet sich über Land u. Meer, Il. 8, 1. 23, 227; ὀδμὰ κατὰ χῶρον Pind. frg. 95; ὕπνος ἡδὺς ἐπ' ὄσσοις κίδναται Eur. Hec. 916; κιδνάμενος ἐν νεφέλαις κολοιῶν κρωγμός Antp. Sid. 47 (VII, 713).
Greek (Liddell-Scott)
κίδναμαι: παθ. τοῦ κίδνημι (ὅπερ εὕρηται μόνον ἐν τῷ συνθέτῳ ἐπικ-, ἔχον πρὸς τὸ σκίδνημι ὡς τὸ κεδάζω πρὸς τὸ σκεδάζω), ποιητ. ἀντὶ σκεδάννυμαι, ἐν χρήσει μόνον κατ’ ἐνεστ. καὶ παρατ., ἐξαπλοῦμαι ὑπεράνω, ἐκτείνομαι, ἐπὶ τῆς ἀνατελλούσης ἡμέρας, πᾶσαν ἐπ’ αἶαν κ. Ἠὼς Ἰλ. Θ. 1· ὑπεὶρ ἅλα κίδναται Ἠὼς Ψ. 227· ὀδμὰ κατὰ χῶρον κ. Πινδ. Ἀποσπ. 95. 6· ἅπαξ παρὰ τραγ., ὕπνος ἐπ’ ὄσσοις κ. Εὐρ. Ἑκ. 916· κολοιῶν κρωγμὸς... κιδνάμενος Ἀνθ. Π. 7. 713.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et impf. ἐκιδνάμην;
se répandre.
Étymologie: R. Κιδ de Σκιδ, cf. σκεδάννυμι.
English (Autenrieth)
(κίδνημι = σκεδάννῦμι): Ἠώς, be diffused.
English (Slater)
κίδνᾰμαι intrans.,
1 spread ὀδμὰ δ' ἐρατὸν κατὰ χῶρον κίδναται Θρ. 7. 8.
Greek Monolingual
κίδναμαι (Α)
(ποιητ. τ. αντί σκεδάννυμαι
μόνο στον ενεστ. και παρατ.)
εξαπλώνομαι πάνω από κάτι, σκορπίζομαι («Ἠὼς μέν... ἐκίδνατο πᾱσαν ἐπ' αἶαν», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. σκεδάννυμι.
Greek Monotonic
κίδναμαι: Παθ., = σκεδάννυμαι, μόνο στον ενεστ. και παρατ., απλώνω από πάνω, εξαπλώνομαι, εκτείνομαι, λέγεται για τη μέρα που ξημερώνει, σε Ομήρ. Ιλ.· ὕπνος ἐπ' ὄσσοις κ., σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
κίδνᾰμαι: (только praes. и impf.) рассеиваться, распространяться, тж. распростираться, раскидываться (ὑπεὶρ ἅλα, πᾶσαν ἐπ᾽ αἶαν Hom.; κατὰ χῶρον Pind.): ὕπνος ἐπ᾽ ὄσσοις κίδναται Eur. сон спускается на очи.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κίδναμαι zich verspreiden, zich ontvouwen:. ὑπεὶρ ἅλα κίδναται ἠώς de dageraad verspreidt zich over de zee Il. 23.227.
Frisk Etymological English
Meaning: be spread out
See also: s. σκεδάννυμι.
Middle Liddell
[. = σκεδάννυμαι] pass., only in pres. and imperf.]
to be spread abroad or over, of the dawning day, Il.; ὕπνος ἐπ' ὄσσοις κ. Eur.
Frisk Etymology German
κίδναμαι: {kídnamai}
Meaning: sich ausbreiten
See also: s. σκεδάννυμι.
Page 1,850
