γωρυτός

From LSJ
Revision as of 08:35, 23 August 2021 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "<b>πρβλ.</b>" to "πρβλ.")

ἀμήχανον δὲ παντὸς ἀνδρὸς ἐκμαθεῖν ψυχήν τε καὶ φρόνημα καὶ γνώμην, πρὶν ἂν ἀρχαῖς τε καὶ νόμοισιν ἐντριβὴς φανῇ → hard it is to learn the mind of any mortal or the heart, 'till he be tried in chief authority | it is impossible to know fully any man's character, will, or judgment, until he has been proved by the test of rule and law-giving

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: γωρῡτός Medium diacritics: γωρυτός Low diacritics: γωρυτός Capitals: ΓΩΡΥΤΟΣ
Transliteration A: gōrytós Transliteration B: gōrytos Transliteration C: gorytos Beta Code: gwruto/s

English (LSJ)

(ἡ AP6.34 (Rhian.)), A quiver, ἀπὸ πασσάλου αἴνυτο τόξον αὐτῷ γωρυτῷ Od.21.54, cf. Lyc.458, AP6.34 (Rhian.), J.BJ3.5.5, Luc.Herc.1, Q.S.3.35; γ. πλήρεις ὀϊστῶν Anon. ap. Suid., cf.EM244.7; wrongly expld. as bow-case, Apollon.Lex., Eust.1898.21.

German (Pape)

[Seite 512] ὁ, der Bogenbehälter, Hom. einmal, Odyss. 21, 54, vgl. Apoll. Lex. Homer. p. 56, 1; – Sp., wie Luc. Herc. 1; auch fem., Rhian. 8 (VI, 34).

Greek (Liddell-Scott)

γωρῡτός: ὁ, θήκη τόξου, ἀπὸ πασσάλου αἴνυτο τόξον αὐτῷ γωρυτῷ Ὀδ. Φ. 54. 2) φαρέτρα, Λυκόφρ. 458· ὡσαύτως θηλ., Ἀνθ. Π. 6. 34.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
1 étui d’arc;
2 carquois.
Étymologie: Benveniste : de deux mots iraniens, le premier signifiant « bœuf », le second « boyau » ou « peau d’animal écorché ».

Spanish (DGE)

(γωρῡτός) -οῦ, ὁ
• Alolema(s): γόρυτος Hsch.
carcaj, Od.21.54, Lyc.458, Rhian.66.3, I.BI 3.96, Apollon.900, Luc.Herc.1, X.Eph.1.2.6, Q.S.3.35, Hsch.
• Etimología: Seguramente es un prést. escita. Pero tb. se ha supuesto un comp. cuyo primer término sería el n. iran. del buey, cf. Γωβρύας n. pr. El segundo término < *rūta o *rauta atestiguado en iran. como ‘piel de animal desollado’.

Greek Monolingual

γωρυτός, ο (Α)
1. φαρέτρα
2. θήκη τόξου.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αρχαία και σπάνια λ. με την οποία δηλωνόταν πιθ. η κοινή αρχικά θήκη για το τόξο και τα βέλη με αποτέλεσμα αργότερα η λ. γωρυτός να σημαίνει τόσο «φαρέτρα» όσο και «θήκη τόξου». Πρόκειται πιθ. για δάνεια λ. σκυθικής προέλευσης, στην οποία υπετέθη ως α' συνθετικό η ιρανική λέξη για το «βόδι» ενώ ως β' συνθετικό το ruta- ή rauta-, που μαρτυρείται στην Ιρανική με τη σημ. «έντερο» ή «γδαρμένο δέρμα ζώου» (πρβλ. περσ. rūda)].

Greek Monotonic

γωρῡτός: ὁ, θήκη για τόξα, φαρέτρα, σαϊτοθήκη, σε Ομήρ. Οδ.· ως θηλ., σε Ανθ. (αμφίβ. προέλ.).

Russian (Dvoretsky)

γωρῡτός: ὁ, Anth. ἡ
1) чехол (или футляр) для лука Hom.;
2) колчан Luc., Anth.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

γωρυτός -οῦ, ὁ, ἡ pijlkoker.

Frisk Etymological English

Grammatical information: m. (f.)
Meaning: quiver, which also was a bow-case (φ 54).
Other forms: Hesychius' χωρυτός will be due to ancient etymology, as appears from Ap. Soph. (παρὰ τὸ ...χωρεῖν). γορυτός H. may be just a mistake.
Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Iran.
Etymology: Acc. to Benveniste Mélanges Boisacq 1, 42ff. a Scythian LW [loanword] (cf. on τόξον), containing the old word for cow (s. βοῦς), iran. Γω- in Γω-βάρης etc., and an unknown second member, perh. to NPers. rūda intestine; B. makes of this cow-hide and from there something made of leather, but this is not allowed. Cf. Morgenstierne KZ 61, 29f. As another meaning than cow-hide seems hardly possible, the first element is prob. not cow-. - Lubotsky suggests to me that it may come from *varutra- something that protects (Skt. varutar-). v- often becomes g- in later Iranian; the pronunciation may already have resembled g(w)- for the Greeks; -va- > o is trivial; note that this etym. explains the long u.

Middle Liddell

[deriv. uncertain]
a bow-case, quiver, Od.; as fem., Anth.

Frisk Etymology German

γωρυτός: {gōrutós}
Grammar: m. (f.)
Meaning: Köcher (φ 54, Lyk. u. spät).
Etymology : Herkunft unsicher. Nach Benveniste Mélanges Boisacq 1, 42ff. skythisches LW (vgl. zu τόξον), u. zw. aus dem alten Wort für Rind (s. βοῦς), iran. Γω- in Γωβάρης usw., und einem unklaren Hinterglied, viell. zu npers. rūda und Verw., gew. Darm, Eingeweide; in der von B. für γωρυτός angesetzten Bedeutung abgezogenes Fell (vgl. insbes. arab. rauδaq ib.), woraus durch Übertragung Gegenstand aus Rindsleder, muß es sich um ein anderes Wort handeln, s. Morgenstierne KZ 61, 29f.
Page 1,337