ἰυγή
προγράψαντες οὖν τά τε θεωρήματα καὶ τὰ ἐπιτάγματα τὰ χρεῖαν ἔχοντα εἰς τὰς ἀποδείξιας αὐτῶν μετὰ ταῦτα γραψοῦμές τοι τὰ προκείμενα → having therefore written at the beginning the theorems and the postulates that are necessary for their proofs, we will then write out for you the propositions
English (LSJ)
ἡ, = ἰυγμός, howling, shrieking, as of men in pain, Orac. ap. Hdt.9.43, S.Ph.752;= γυναικῶν οἰμωγαί AB267; but also of the shout of heralds, Tim.Pers.233; the hissing of snakes, Nic.Th.400, Opp.H. 1.565. [ῑῡ- Orac. ap. Hdt. l.c., Nic.; ῐῡ- in S.l.c.]
German (Pape)
[Seite 1275] ἡ, das Geschrei; καὶ στόνος, vom Klagegeschrei des Philoktet, Soph. Phil. 741; Jauchzen, βαρβαρόφωνος Orak. bei Her. 9, 43. Vom Zischen des Basilisken, Nic. Ther. 400, u. der Schlange, Opp. Hal. 1, 565. Bei B. A. 267, 12 werden ἰυγαί als γυναικῶν οἰμωγαὶ καὶ θρῆνοι erkl. – [Ι ist bei den sp. Ep. lang.]
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
cri de douleur, lamentation.
Étymologie: ἰύζω.
Russian (Dvoretsky)
ἰῡγή: (ῐ) ἡ вопль, крик (βαρβαρόφωνος Her.; ἰ. καὶ στόνος Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
ἰυγή: ἡ, φωνή, κραυγή, βοή, ὠρυγή, οἷον ἐπὶ ἀνθρώπων ἐν ὀδύνῃ, Χρησμ. παρ᾽ Ἡροδ. 9. 43, Σοφ. 752· ὁ συριγμὸς ὄφεων, Νικ. Θηρ. 400, Ὀππ. Ἀλ. 1. 565, Ἡσύχ., πρβλ. ἰυγμός. ῑῡ- παρὰ Σοφ. ἐνθ᾽ ἀνωτ..
Greek Monolingual
ἰυγή, ἡ (Α) ιύζω
1. φωνή οδύνης, κραυγή, οιμωγή
2. βοή, θόρυβος.
Greek Monotonic
ἰυγή: [ῡ], ἡ (ἰύζω), ιαχή, κραυγή, βοή, λέγεται για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε πόνο, οδύνη, σε Χρησμ. παρ' Ηροδ., Σοφ.
Frisk Etymological English
ἴυγμα, ἰυγμός
Meaning: crying
See also: s. ἰύζω.
Middle Liddell
ἰῡγή, ἡ, ἰύζω
a howling, shrieking, yelling, as of men in pain, Orac. ap. Hdt., Soph.
Frisk Etymology German
ἰυγή: ἴυγμα, ἰυγμός
{iugḗ}
Meaning: Geschrei
See also: s. ἰύζω.
Page 1,744
