astruo

Latin > English

astruo astruere, astruxi, astructus V TRANS :: build on/additional structure; heap/pile (on); add to/on, contribute, provide

Latin > English (Lewis & Short)

a-strŭo: (ads-, Merk., Halm, Dinter), struxi, structum, 3, v. a.,
I to build near or in addition to a thing, to add (mostly in prose and post-Aug.; never in Cic.).
I Lit.: cum veteri adstruitur recens aedificium, Col. 1, 5 fin.: utrique (villae) quae desunt, Plin. Ep. 9, 7 fin.: sicut ante secunda fortuna tot victorias adstruxerat; ita nunc adversa destruens quae cumulaverat, Just. 23, 3: medicamentum adstruere, Scrib. Comp. 227.—
II In gen.
   A To add to: adstrue formae, Ov. A. A. 2, 119: victus ab eo Pharnaces vix quicquam gloriae ejus adstruxit, Vell. 2, 55: aliquid magnificentiae, Plin. 9, 35, 58, § 119; so, dignitati, Plin. Ep. 3, 2, 5: famae, id. ib. 4, 17, 7: felicitati, id. Pan. 74, 2: alicui laudem, id. ib. 46, 8: alicui nobilitatem ac decus, Tac. H. 1, 78: consulari ac triumphalibus ornamentis praedito quid aliud adstruere fortuna poterat? id. Agr. 44: adstruit auditis ... pavor, Sil. 4, 8: ut quae Neroni falsus adstruit scriptor, ascribes, imputes, Mart. 3, 20: ut Livium quoque priorum aetati adstruas, i.e. annumeres, Vell. 1, 17.—
   B To furnish with something (syn. instruo): contignationem laterculo adstruxerunt, covered, fastened, Caes. B. C. 2, 9.—Trop.: aliquem falsis criminibus, i.e. to charge, Curt. 10, 1.!*? The signif. affirmare, which Agroet. p. 2268 P., and Beda, p. 2334 P. give, is found in no Lat. author; for in Plin. 12, 18, 41, § 83, instead of adstruxerunt, it is better to read adseverant; v. Sillig ad h. l.; so also Jan.

Latin > German (Georges)

a-struo (ad-struo), struxī, strūctum, ere, anbauen, aufbauen, daranbauen, daraufbauen, I) eig.: gradus, Liv.: alqd laterculo (mit Z.), Caes.: veteri recens aedificium, Col.: utrique (villae) quae desunt, Plin. ep. – II) übtr., noch obendrein hinzufügen, 1) im allg.: formae animum, Ov.: vix quidquam gloriae eius, Vell.: aliquid alcis dignitati, Plin. ep.: quantum famae meae domi, quantum in publico, quantum apud principem astruxit, Plin. ep.: omnibus hanc astruis laudem, Plin. pan. – sibi accrescere putat, quod cuique astruatur, Plin. pan. – ad necem utriusque parentis caedem fratris, Iustin. – non est opus affingas aliquid aut astruas: sufficit, ne ea, quae sunt vera, minuantur, Plin. ep.: sicut ante secunda fortuna tot victorias astruxerat, ita nunc adversa destruens quae cumulaverat, Iustin. Vgl. Schwarz Plin. pan. 35, 4 u. 74, 5. Benecke Iustin. 23, 3, 12. Oudend. Apul. met. 5, 6. p. 331. – u. in der Rede hinzufügen, belli difficultates, contraque pacis commoda, Dict. 1, 6: haec etiam blanditiis astruit ›Mi mellite, mi marite‹, Apul. met. 5, 6: u. astruitur his m. direkter Rede, Plin. ep. 8, 7, 6. – 2) insbes.: a) zuzählen, alqm priorum aetati, Vell. 1, 17, 2. – b) jmdm. etw. beilegen, zuschreiben, ut quae Neroni falsus astruit scriptor, Mart. 3, 20. – c) eine Pers. einer Sache beigeben = für etwas anstellen, gentis eiusdem levissimos falsis criminibus, Curt. 10, 1 (4), 27. – d) durch Beweise stützen, Iul. Severian. praec. artis rhet. 9. p. 361, 2 H. Iul. Vict. 11. p. 413, 16 H. – e) bemerken, versichern, behaupten, alqd, Macr. somn. Scip. 2, 7, 13 u.a. Mart. Cap. 2. § 113. Mam. Claud. de stat. anim. 1, 1 u.a. Eccl.: m. Acc. u. Infin., Aur. Vict. Caes. 20, 6. Macr. somn. Scip. 1, 20, 10. Ambros. de off. 3, 28, 137; hexaëm. 7, 24. Sidon. ep. 3, 6 u.a. Eccl. Vgl. Jan Macr. vol. I. p. XLIV. Paucker Subind. lex. Lat. p. 402.

Latin > Chinese

astruo, is, uxi, uctum, ere. 3. v. adstruo. :: — aliquid magnificentiae (dat.) 更加華麗。— eum falsis criminibus 託其妄吿幾款。