Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

intercipio

From LSJ

L'amor che move il sole e l'altre stelleLove that moves the sun and the other stars

Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145

Latin > English

intercipio intercipere, intercepi, interceptus V :: cut off; intercept, interrupt; steal

Latin > English (Lewis & Short)

inter-cĭpĭo: cēpi, ceptum, 3, v. a. capio, lit., to take away between, i. e.
I to seize on the passage before arrival at the destined place, to intercept.
I Lit.: tun redimes me, si me hostes interceperint? Plaut. As. 1, 1, 93: venenum, to take the poison intended for another, Cic. Clu. 60: litteras, id. Att. 1, 13, 2; cf.: litterae interceptae, id. Q. Fr. 3, 9, 3; id. Att. 10, 8; Cassiod. ap. Cic. Fam. 12, 12, 1; Curt. 4, 10, 6: epistulam, id. 6, 9, 13: magnum numerum jumentorum atque hominum, Caes. B. C. 1, 55: commeatus, Liv. 36, 3: aliquis ab suis interceptus, cut off, id. 29, 9: hostes discretos, Tac. H. 4, 75: in sublime jactari sagoque intercipi (be held fast) ne tellurem attingat, Plin. 29, 3, 12, § 52: interceptae e publico pecuniae, Tac. A. 4, 45: terga caput tangunt, colla intercepta videntur, to be wanting, Ov. M. 6, 379: quam (hastam) medius Rhoeteus intercipit, comes in the way of, i. e. is struck or killed by, Verg. A. 10, 402.—
II Transf.
   A To interrupt, hinder, cut off, preoccupy, preclude: medium iter, Liv. 25, 39, 2 (al. intersaepto): opportuna loca, id. 9, 43, 3: hostiles ingressus, Tac. A. 15, 3: medios sermones, Quint. 6, 4, 11: pedestre iter, Curt. 4, 2, 9: usum aurium intercipiente fremitu, id. 4, 13, 38.—
   B To take away, rob, steal: aliquid ab aliquo, Liv. 3, 71: aliquid alicui, Ov. P. 4, 7, 25; Plin. Pan. 75: veram laudem, Phaedr. 4, 12, 2: commentarios, quorum tamen pars maxima intercepta dicitur, copied from other sources, Suet. Gram. 3.—
   C Of death, to snatch away, carry off: si me fata intercepissent, Quint. prooem. 1, 6: apes saepe morbis intercipiuntur, Col. 9, 3: rex mortalitate interceptus, Plin. Ep. 10, 50; 6, 25, 4: interceptus veneno, Tac. Agr. 43; id. A. 3, 12; Suet. Caes. 20 fin.: scelere Pisonis, id. ib. 2, 71: a manu gladiatorum, id. Aug. 14 fin.: ceterum interceptus quoque magnum sibi vindicat locum, Quint. 10, 1, 121: neque ob aliud interceptus, quam, etc., Tac. A. 2, 82: Theophilum atrox interceperat casus, Amm. 14, 7, 8.

Latin > French (Gaffiot 2016)

intercĭpĭō,¹⁰ cēpī, ceptum, ĕre (inter et capio), tr.,
1 intercepter : litteras Cic. Att. 1, 13, 2, intercepter une lettre ; magnum numerum jumentorum Cæs. C. 1, 55, 1, s’emparer (au cours de leur trajet] d’un grand nombre de bêtes de somme || prendre, recevoir au passage qqch. qui a une autre destination : Cic. Clu. 166 ; Virg. En. 10, 402 || prendre par surprise : Cic. Agr. 2, 3
2 enlever, soustraire, dérober : aliquid alicui Ov. P. 4, 7, 25 ; aliquid ab aliquo Liv. 3, 17, 7
3 enlever avant le temps : interceptus veneno Tac. Agr. 43, enlevé par le poison, cf. Tac. Ann. 2, 71 ; Plin. Min. Ep. 6, 25, 4 ; etc. ; interceptus seul Quint. 10, 1, 121, emporté par la mort avant l’âge
4 couper, barrer : loca opportuna Liv. 9, 43, 3, couper les passages favorables [intercepter les communications] ; medio itinere intercepto Liv. 25, 39, 2, le milieu du chemin étant barré, cf. Curt. 4, 2, 9 ; Tac. Ann. 15, 3 || interrompre [une conversation] : Quint. 6, 4, 11.

Latin > German (Georges)

inter-cipio, cēpi, ceptum, ere (inter u. capio), etwas mitten im Fallen, in seinem Gange, Laufe, Fluge auffangen, wegfangen, aufheben, I) eig.: pila, Caes.: alqd sago, ne tellurem attingat, Plin. – naves, Caes.: commeatus, Caes. u. Liv.: litteras, auffangen, unterschlagen, Cic.: complures hostium, Caes.: hostes laqueis, Mela: columbae ab accipitre interceptae, Varro. – venenum, das für einen andern bestimmte Gift wegtrinken, Cic.: hastam, von dem für einen andern bestimmten Speer getroffen werden, Verg. – II) übtr.: 1) jmdm. etwas entreißen, entziehen, rauben, alci urbem, Ov.: alqm neci, Ov.: agrum ab alqo, Liv.: pecunias e publico, unterschlagen, Tac.; vgl. interceptarum pecuniarum reus, Suet.: dah. intercepta colla, aus der Mitte weggenommen, Ov. met 6, 379. – honorem, Ov.: gloriam, Curt.: usum aurium, des Gehörs berauben, Curt.: spiritum, den Atem gänzlich benehmen, Sen. rhet.: spem anni, Ov.: poet., Cererem (das Getreide) in spicis, Ov. – 2) jmd. vor der Zeit-, unverhofft wegraffen, jmd. dem Dasein entreißen, alqm veneno, Tac. u. Suet.: rex mortalitate interceptus, Plin. ep.: urbs intercepta, verschlungen, versunken, Apul.: si me fata intercepissent, Quint.: interceptus (vom Tode überrascht) quoque magnum sibi vindicat locum, Quint. – 3) unterbrechen, abschneiden, a) eine örtl. Verbindung, omnia opportuna loca inter consulum castra, Liv.: medium iter, Liv.: hostium ingressus praesidiis, Tac.: praeceps in salum murus pedestre interceperat iter, Curt. – b) die Rede, sermones medios, Quint. 6, 4, 11.

Latin > Chinese

intercipio, is, epi, eptum, ipere. 3. (capio.) :: 攔住物。搶過来。— litteras 攔住書信。— iter 阻斷路。Intercipi morbo 忽得病。