πῆγμα

English (LSJ)

ατος, τό, (πήγνυμι)

   A anything fastened or joined together, framework, of a ship, κέλητος π. AP5.203 (Mel.); τὸ π. τῆς σχεδίας Ph.Byz.Mir.4.5; of a roof, Annuario 6/7.450 ; θύρα κέλλας, στοὰ σὺν πήγμασι, POxy.2146.9,12 (iii A. D.); τὸ τῶν ὀστέων π. LXX 4 Ma.9.21 ; τὸ πιοειδὲς π. Heliod. ap. Orib.49.33.5.    2 stage or scaffold used in theatres, Str.6.2.6, J.AJ14.15.5, BJ7.5.5, Juv.4.122, Suet.Claud.34, etc.    3 bookcase, Cic.Att.4.8.2.    4 metaph., π. γενναίως παγέν (Aurat. for πῆμα) bond in honour bound, A.Ag.1198 ; but also τὸ τῆς ὅλης π. σοφίας fabric, Ph.1.536.    II anything congealed, τὸ π. τῆς χιόνος frozen snow, Plb.3.55.5 ; τὸ π. τῆς τροφῆς, i. e. fat, Ruf.Onom. 215 ; solid mass, ἔστη π., of the waters of Jordan, LXX Jo.3.16.    III that which makes to curdle, as rennet does milk, Arist.HA516a4.

German (Pape)

[Seite 608] τό, 1) das Zusammenbefestigte, Zusammengesetzte, Gerüst, Gestell u. dgl.; Sp.; auch übertr., ὅρκος πῆγμα γενναίως παγέν, Aesch. Ag. 1171. – 2) das fest, dicht Gewordene, das Gefrorne, das Geronnene, Arist. H. A. 3, 6; τῆς χιόνος, Pol. 3, 55, 5; Sp.

Greek (Liddell-Scott)

πῆγμα: τό, (πήγνυμι) πᾶν πρᾶγμα συμπεπηγμένον ἢ συνημμένον, κατασκεύασμα ἐκ ξύλων συνηρμοσμένων εἰς ἕν, ἐπὶ πλοίου, Ἀνθ. Π. 5. 204· τὸ τῶν ὀστέων π. Ἰωσήπ. Μακκ. 9: ― Λατ. pegma, κινητὴ σκηνὴ ἢ ἰκρίωμα ἐν χρήσει ἐν θεάτροις, Juvenal. 4. 122, Sueton. Claud. 34, κτλ.· ― θήκη βιβλίων, Κικ. πρ. Ἀττ. 4. 84a. 2) μεταφορ., ὅρκος, πῆγμα γενναίως παγὲν (οὕτως Aurat ἀντὶ πῆμα), δεσμὸς ἐντίμως συνημμένος, Αἰσχύλ Ἀγ. 1198· πρβλ. πήγνυμι IV. ΙΙ. πᾶν πεπηγμένον πρᾶγμα, πῆγμα τῆς χιόνος, παγωμένη χιών, Πολύβ. 3. 55, 5. ΙΙΙ. τὸ συντελοῦν πρὸς πῆξιν, ὡς ἡ πυτία ἥτις κάμνει τὸ γάλα νὰ πήξῃ, Ἀριστ. π. Ζ. Ἱστ., 3. 6. 2.

French (Bailly abrégé)

ατος (τό) :
toute chose fixée ou ajustée solidement ; fig. chose fixée, foi jurée, serment.
Étymologie: πήγνυμι.

Greek Monolingual

το / πῆγμα, ΝΑ
1. καθετί που είναι συναρμοσμένο, συναρμολογημένο από πολλά τεμάχια, από πολλά μέρη
2. το πάνω από τους τροχούς μέρος τών τροχοφόρων οχημάτων, η καροσερί
3. ο σκελετός σκάφους
αρχ.
1. ο σκελετός της στέγης οικοδομήματος
2. ο σκελετός του ανθρώπου
3. παράπηγμα ή εξέδρα του αρχαίου θεάτρου
4. ξύλινο πολυώροφο κατασκεύασμα του ρωμαϊκού θεάτρου, που μπορούσε να συμπτύσσεται, ώστε οι επάνω όροφοι να χωρούν μέσα στους κατώτερους
5. βιβλιοθήκη, ο ξύλινος σκελετός και τα ράφια της
6. οτιδήποτε έχει πήξει, που έχει στερεοποιηθεί (α. «τὸ πῆγμα τῆς χιόνος» — ο πάγος
β. «τὸ πήγμα τῆς τροφῆς» — το λίπος)
8. οτιδήποτε συντελεί στην πήξη υγρού, ὁπως η πυτιά στο γάλα
9. φρ. «ὅρκου πήγμα γενναίως παγέν» — όρκος που έχει συναφθεί τίμια, με ειλικρίνεια (Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πηγ- του πήγνυμι + κατάλ. -μα].

Greek Monotonic

πῆγμα: -ατος, τό (πήγνυμι)·
I. 1. οτιδήποτε συνδέεται, συνενώνεται, διαξύλωση, σκελετός, πλαισίωση, λέγεται για πλοίο, σε Ανθ.· Λατ. pegma, η κινητή σκαλωσιά που χρησιμοποιείται στα θέατρα, ικρίωμα, σε Juvenal.
2. μεταφ., πῆγμα γενναίως παγέν, δεσμός που έχει συναφθεί προς ένδειξη τιμής, σε Αισχύλ.
II. πῆγμα τῆς χιόνος, παγωμένο χιόνι, σε Πολύβ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

πῆγμα -ατος, τό [πήγνυμι] wat is vastgezet:; ὅρκου πῆγμα γενναίως παγέν de eedverbintenis die eerlijk is vastgesteld Aeschl. Ag. 1198; samenstel:. κέλητος πῆγμα geraamte van een schip AP 5.204.2.

Russian (Dvoretsky)

πῆγμα: ατος τό1) скрепление, скрепы (τοῦ κέλητος Anth.);
2) смерзлость: π. τῆς χιόνος Polyb. смерзшийся снег;
3) створаживающее вещество, фермент (sc. τοῦ γάλακτος Arst.);
4) перен. связь, укрепление: ὅρκος, π. γενναίως παγέν Aesch. клятва - благородное подкрепление (слова).