Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

vescor: Difference between revisions

From LSJ

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24
(3_14)
(3)
Line 7: Line 7:
{{Georges
{{Georges
|georg=vescor, vescī (zu βόσκομαι), I) etw. [[als]] [[Speise]] [[genießen]], [[sich]] [[durch]] etw. [[nähren]], [[etwas]] [[speisen]], [[mit]] dem Abl., seltener [[mit]] dem Acc., a) übh.: [[nec]] cibis [[nec]] potionibus, Cic.: [[lacte]] et ferinā carne, Sall. u. Plin.: humanis corporibus, Liv. – insolita, Sall. fr.: sacras [[laurus]], Tibull.: glandem, Iustin.: humanam carnem, Plin.: in fame terram, Solin.: cepas coctas vescendas dare, Plin. – de sacerdotalibus cibis, [[Hieron]]. epist. 123, 7. – absol., ex (an) [[eadem]] [[mensa]], Sen. rhet.: [[delphinus]] ex hominum manu vescens, Plin.: vescentes [[sub]] [[umbra]], beim [[Essen]] im [[Schatten]] liegend, Liv.: in aridis, [[leben]], [[vegetieren]], Amm.: [[ingurgitatio]] vescendi ac bibendi, Augustin.: vescendi causā [[omnia]] exquirere, Sall.: [[pecus]] ad vescendum apta, Cic.: [[argentum]] ad vescendum [[factum]], silbernes Tafelgeschirr, Liv.: est vescendo, Plin. – b) (absol.) prägn., [[einen]] [[Imbiß]] [[nehmen]], [[ante]] cenam, Suet. Aug. 76, 1. – u. = [[speisen]], [[Tafel]] [[halten]], vesci in ea ([[mensa]]) [[esse]] [[solitum]], Curt. 5, 2 (8), 14: vesci in [[villa]], Tac. ann. 4, 59, 2: in Capitolio, Censor. 12, 2. – II) übtr., übh. [[genießen]], [[gebrauchen]], [[Gebrauch]] [[machen]], [[sich]] [[bedienen]], vitalibus [[auris]], Lucr.: voluptatibus, Cic.: aurā aetheriā, [[atmen]], [[leben]], Verg.: loquelā [[inter]] se, [[reden]], [[sich]] [[unterreden]], Lucr. – / Parag. Infin. vescier, Sedul. pasch. carm. 3, 249. – Aktive Nbf. [[vesco]], ere, [[speisen]], vescit, [[Not]]. Tir. 96, 7: [[quis]] [[nos]] vescet carne? Tert. de ieiun. 5: [[Passiv]], [[pulpa]] dicta, [[quod]] cum pulte [[olim]] mixta vescebatur, Isid. orig. 20, 2, 27.
|georg=vescor, vescī (zu βόσκομαι), I) etw. [[als]] [[Speise]] [[genießen]], [[sich]] [[durch]] etw. [[nähren]], [[etwas]] [[speisen]], [[mit]] dem Abl., seltener [[mit]] dem Acc., a) übh.: [[nec]] cibis [[nec]] potionibus, Cic.: [[lacte]] et ferinā carne, Sall. u. Plin.: humanis corporibus, Liv. – insolita, Sall. fr.: sacras [[laurus]], Tibull.: glandem, Iustin.: humanam carnem, Plin.: in fame terram, Solin.: cepas coctas vescendas dare, Plin. – de sacerdotalibus cibis, [[Hieron]]. epist. 123, 7. – absol., ex (an) [[eadem]] [[mensa]], Sen. rhet.: [[delphinus]] ex hominum manu vescens, Plin.: vescentes [[sub]] [[umbra]], beim [[Essen]] im [[Schatten]] liegend, Liv.: in aridis, [[leben]], [[vegetieren]], Amm.: [[ingurgitatio]] vescendi ac bibendi, Augustin.: vescendi causā [[omnia]] exquirere, Sall.: [[pecus]] ad vescendum apta, Cic.: [[argentum]] ad vescendum [[factum]], silbernes Tafelgeschirr, Liv.: est vescendo, Plin. – b) (absol.) prägn., [[einen]] [[Imbiß]] [[nehmen]], [[ante]] cenam, Suet. Aug. 76, 1. – u. = [[speisen]], [[Tafel]] [[halten]], vesci in ea ([[mensa]]) [[esse]] [[solitum]], Curt. 5, 2 (8), 14: vesci in [[villa]], Tac. ann. 4, 59, 2: in Capitolio, Censor. 12, 2. – II) übtr., übh. [[genießen]], [[gebrauchen]], [[Gebrauch]] [[machen]], [[sich]] [[bedienen]], vitalibus [[auris]], Lucr.: voluptatibus, Cic.: aurā aetheriā, [[atmen]], [[leben]], Verg.: loquelā [[inter]] se, [[reden]], [[sich]] [[unterreden]], Lucr. – / Parag. Infin. vescier, Sedul. pasch. carm. 3, 249. – Aktive Nbf. [[vesco]], ere, [[speisen]], vescit, [[Not]]. Tir. 96, 7: [[quis]] [[nos]] vescet carne? Tert. de ieiun. 5: [[Passiv]], [[pulpa]] dicta, [[quod]] cum pulte [[olim]] mixta vescebatur, Isid. orig. 20, 2, 27.
}}
{{LaEn
|lnetxt=vescor vesci, - V DEP :: feed on, eat, enjoy (with ABL)
}}
}}

Revision as of 19:20, 27 February 2019

Latin > English (Lewis & Short)

vescor: vesci,
I v. dep. n. and a. [ve- and root ed- of edo; cf. esca, to fill one's self with food, to take food, feed, eat.
I Lit. (class.; syn. pascor), constr. usu. with abl., rarely with acc. or absol.
   (a)    With abl.: di nec escis aut potionibus vescuntur, Cic. N. D. 2, 23, 59: lacte, caseo, carne, id. Tusc. 5, 32, 90; Sall. J. 89, 7: nasturtio, Cic. Fin. 2, 28, 92: piris, Hor. Ep. 1, 7, 14: terrae munere, id. C. 2, 14, 10.—
   (b)    With acc.: eandem vescatur dapem, Att. ap. Non. 415, 17: insolita, Sall. H. 3, 27 Dietsch: caprinum jecur, Plin. 8, 50, 76, § 203: lauros, Tib. 2, 5, 64: singulas (columbas), Phaedr. 1, 31, 11: infirmissimos sorte ductos, Tac. Agr. 28.—Pass.: dare caepas vescendas, Plin. 20, 5, 20, § 41. —
   (g)    Absol.: pecus (sus) ad vescendum hominibus apta, Cic. N. D. 2, 64, 160: vescendi causā terrā marique omnia exquirere, on account of food, to gratify the palate, Sall. C. 13, 3: vescendi gratiā, Dig. 28, 8, 7: vescebatur et ante cenam, Suet. Aug. 76: vescere, sodes, Hor. Ep. 1, 7, 15: delphinus ex hominum manu vescens, Plin. 9, 8, 8, § 26: vesci in eā (mensā), to take his meals, Curt. 5, 2, 14: vesci in villā, Tac. A. 4, 59: in Capitolio, Censor. 12, 2.—
II Transf., to enjoy, make use of, use, have, = frui, uti (mostly poet.): fugimus, qui arce hac vescimur, Pac. ap. Non. p. 416, 1: armis, id. ib. p. 416, 2: vitalibus auris, Lucr. 5, 857; cf.: aurā Aetheriā, Verg. A. 1, 546: variante loquelā, Lucr. 5, 71: praemiis patris, Att. ap. Non. p 416, 7: paratissimis voluptatibus, Cic. Fin. 5, 20, 57.

Latin > French (Gaffiot 2016)

vēscor,¹¹ vēscī, tr. et intr.,
1 se nourrir de, vivre de : a) [avec abl.] : lacte, caseo, carne Cic. Tusc. 5, 90, vivre de lait, de fromage, de viande, cf. Cic. Nat. 2, 59 : Fin. 2, 92 ; b) [avec acc.] Acc. d. Non. 415, 17 ; Sall. H. 3, 27 : Plin. 8, 203 ; Tib. 2, 5, 64 ; Tac. Agr. 28 ; dare cepas vescendas Plin. 20, 41, donner des oignons à manger ; c)abst] se nourrir, manger : pecus ad vescendum hominibus apta Cic. Nat. 2, 160, animal propre à la nourriture de l’homme ; vescendi causa Sall. C. 13, 3, pour se nourrir, pour la table ; vescere, sodes Hor. Ep. 1, 7, 15, mange, s’il te plaît
2 [fig.] se régaler de, jouir de, avoir : paratissimis voluptatibus Cic. Fin. 5, 57, avoir les plaisirs tout à sa disposition || vitalibus auris Lucr. 5, 857, jouir de l’air vivifiant, respirer l’air vital, cf. Virg. En. 1, 546 ; variante loquela Lucr. 5, 71, se servir d’une parole aux sons variés. infin. vescier Sedul. Carm. pasch. 3, 249 || voix active vēscō, ĕre Tert. Jejun. 5 ; vescendi pupilli causa Ulp. Dig. 42, 5, 33, pour nourrir un pupille || pass. vesci, être mangé : Isid. Orig. 20, 2, 27.

Latin > German (Georges)

vescor, vescī (zu βόσκομαι), I) etw. als Speise genießen, sich durch etw. nähren, etwas speisen, mit dem Abl., seltener mit dem Acc., a) übh.: nec cibis nec potionibus, Cic.: lacte et ferinā carne, Sall. u. Plin.: humanis corporibus, Liv. – insolita, Sall. fr.: sacras laurus, Tibull.: glandem, Iustin.: humanam carnem, Plin.: in fame terram, Solin.: cepas coctas vescendas dare, Plin. – de sacerdotalibus cibis, Hieron. epist. 123, 7. – absol., ex (an) eadem mensa, Sen. rhet.: delphinus ex hominum manu vescens, Plin.: vescentes sub umbra, beim Essen im Schatten liegend, Liv.: in aridis, leben, vegetieren, Amm.: ingurgitatio vescendi ac bibendi, Augustin.: vescendi causā omnia exquirere, Sall.: pecus ad vescendum apta, Cic.: argentum ad vescendum factum, silbernes Tafelgeschirr, Liv.: est vescendo, Plin. – b) (absol.) prägn., einen Imbiß nehmen, ante cenam, Suet. Aug. 76, 1. – u. = speisen, Tafel halten, vesci in ea (mensa) esse solitum, Curt. 5, 2 (8), 14: vesci in villa, Tac. ann. 4, 59, 2: in Capitolio, Censor. 12, 2. – II) übtr., übh. genießen, gebrauchen, Gebrauch machen, sich bedienen, vitalibus auris, Lucr.: voluptatibus, Cic.: aurā aetheriā, atmen, leben, Verg.: loquelā inter se, reden, sich unterreden, Lucr. – / Parag. Infin. vescier, Sedul. pasch. carm. 3, 249. – Aktive Nbf. vesco, ere, speisen, vescit, Not. Tir. 96, 7: quis nos vescet carne? Tert. de ieiun. 5: Passiv, pulpa dicta, quod cum pulte olim mixta vescebatur, Isid. orig. 20, 2, 27.

Latin > English

vescor vesci, - V DEP :: feed on, eat, enjoy (with ABL)